Piotr (Karpusiuk)

Piotr

Пётр

Wiktar Karpusiuk Віктар Карпусюк
Schibiskup zdzięcielski
Kraj działania	Białoruś
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1959 Brześć
Data śmierci	6 czerwca 2020
Biskup zdzięcielski
Okres sprawowania	2014–2016
Schibiskup zdzięcielski
Okres sprawowania	2016–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia nowogródzka
Śluby zakonne	18 marca 1982
Diakonat	23 kwietnia 1982
Prezbiterat	15 kwietnia 1989
Chirotonia biskupia	24 lipca 1992

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	24 lipca 1992
Miejscowość	Witebsk
Miejsce	Sobór Opieki Matki Bożej
Konsekrator	Filaret (Wachromiejew)
Współkonsekratorzy	Maksym (Krocha), Walenty (Miszczuk), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz)
Współkonsekrowani biskupi Artemiusz (Kiszczanka) 4 lutego 1996 Guriasz (Apalko) 4 sierpnia 1996 Jan (Choma) 31 marca 2002 Stefan (Nieszczeret) 30 stycznia 2005 Serafin (Biełonożko) 22 kwietnia 2007 Leonid (Fil) 12 lutego 2008 Włodzimierz (Oraczow) 22 listopada 2008 Teodor (Biełkow) 2 grudnia 2012

Piotr (białorus. i ros. Пётр; imię świeckie: białorus. Віктар Пятровіч Карпусюк – Wiktar Piatrowicz Karpusiuk; ros. Виктор Петрович Карпусюк – Wiktor Pietrowicz Karpusiuk; ur. 5 stycznia 1959 w Brześciu, zm. 6 czerwca 2020^[1]) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.

Życiorys

Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w latach 1977–1979 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego. Po jego ukończeniu w 1982 podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1986 ukończył je, uzyskując tytuł naukowy kandydata nauk teologicznych. Jeszcze w czasie nauki, 18 marca 1982, złożył wieczyste śluby zakonne z imieniem Piotr, zaś 23 kwietnia tego samego roku został hierodiakonem. Święcenia kapłańskie przyjął 15 kwietnia 1989 i w tym samym roku otrzymał godność igumena. W 1990 został podniesiony do godności archimandryty. Zamieszkiwał w ławrze Troicko-Siergijewskiej, gdzie wypełniał obowiązki ekonoma. Od 1992 był kapelanem żeńskiego stauropigialnego monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego w rejonie domodiedowskim obwodu moskiewskiego.

24 lipca 1992 w soborze Opieki Matki Bożej w Witebsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa turowskiego i mozyrskiego. W 2004 został przeniesiony na katedrę bobrujską i osipowicką.

Po roku zarządzania eparchią Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego odsunął go od urzędu i czasowo nakazał mu zamieszkanie w monasterze Trójcy Świętej w Witebsku^[2]. Ostatecznie w kwietniu 2006 zdecydowano o nadaniu mu godności biskupa druckiego, wikariusza eparchii witebskiej i orszańskiej.

W 2013 został przeniesiony do eparchii nowogródzkiej i lidzkiej jako jej biskup pomocniczy z tytułem biskupa smorgońskiego^[3]. W 2014 jego tytuł uległ zmianie na biskup zdzięcielski^[4].

19 marca 2016 r. złożył śluby wielkiej schimy, zachowując dotychczasowe imię zakonne; jego nowym patronem został św. męczennik Piotr, metropolita kruticki.

Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań spowodowanych COVID-19^[1].

Przypisy

1. Преставился ко Господу схиепископ Дятловский Петр. patriarchia.ru, 6 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-06]. (ros.).
2. ЖУРНАЛ №98 заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 27 декабря 2005 год
3. Завершилось последнее в 2013 году заседание Священного Синода Русской Православной Церкви
4. ЖУРНАЛ № 119

Bibliografia

• Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego