Antoni (Borowyk)

Antoni

Ołeksandr Borowyk
Biskup uholski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1968 Łubnie
Biskup uholski
Okres sprawowania	2014–2019
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia chustska
Śluby zakonne	24 grudnia 1990
Diakonat	10 grudnia 1990
Prezbiterat	29 sierpnia 1993
Nominacja biskupia	8 maja 2008
Chirotonia biskupia	18 maja 2008

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	18 maja 2008
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekratorzy	Agatangel (Sawwin), Łazarz (Szweć), Jonatan (Jeleckich), Wissarion (Stretowycz), Mitrofan (Jurczuk), Piotr (Musteață), Antoni (Pakanycz), Ireneusz (Semko), Włodzimierz (Melnyk), Hilary (Szyszkowski), Eulogiusz (Hutczenko), Pantelejmon (Łuhowy), Serafin (Demianiw), Joazaf (Hubeń), Aleksander (Drabynko)
Współkonsekrowani biskupi Aleksander (Nesterczuk) 16 listopada 2008 Włodzimierz (Oraczow) 22 listopada 2008 Filaret (Zwieriew) 12 lutego 2011 Dionizy (Konstantinow) 18 czerwca 2011 Mikołaj (Kapustin) 19 czerwca 2011 Jonasz (Czerepanow) 10 września 2011 Roman (Kymowycz) 22 lipca 2012 Damian (Dawydow) 30 sierpnia 2012 Jan (Wachniuk) 5 kwietnia 2015 Nataniel (Krykota) 5 sierpnia 2015

Antoni, imię świeckie Ołeksandr Borowyk (ur. 30 marca 1968 w Łubniach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. Od 1981 mieszkał z rodziną w Odessie, gdzie ukończył szkołę średnią techniczną w 1986. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w 1989 wstąpił do seminarium duchownego w Odessie. 15 października 1990 został posłusznikiem w monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie. 10 grudnia tego samego roku został wyświęcony na diakona, zaś 24 grudnia złożył wieczyste śluby mnisze. Ukończył seminarium duchowne i w 1993 rozpoczął, w trybie zaocznym, naukę w Kijowskiej Akademii Duchownej. 29 sierpnia 1993 przyjął święcenia na hieromnicha.

31 października 1995 został podniesiony do godności igumena i wyznaczony na dziekana monastyru Świętego Pantelejmona w Odessie. 7 stycznia 2000 mianowany archimandrytą. W 2001 ukończył Kijowską Akademię Duchowną. 9 marca 2004 został przełożonym monasteru św. Eliasza w Odessie.

8 maja 2008 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa humańskiego i dźwinogrodzkiego. Uroczysta chirotonia odbyła się dziesięć dni później, z udziałem metropolitów kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, odeskiego i izmaelskiego Agatangela, symferopolskiego i krymskiego Łazarza, arcybiskupów tulczyńskiego i bracławskiego Jonatana, owruckiego i korosteńskiego Wissariona, białocerkiewskiego i borysoglebskiego Mitrofana oraz biskupów chynkowskiego Piotra, boryspolskiego Antoniego, nieżyńskiego i pryłuckiego Ireneusza, szepetowskiego i sławuckiego Włodzimierza, sumskiego i achtyrskiego Hilarego, krzemieńczuckiego i łubieńskiego Eulogiusza, iwano-frankiwskiego Pantelejmona, jagodzińskiego Serafina, nowokachowskiego i berysławskiego Joazafa oraz perejasławsko-chmielnickiego Aleksandra^[1].

11 listopada 2008 Synod przeniósł go na katedrę aleksandryjską i swietłowodską.

W 2012 Święty Synod przeniósł go w stan spoczynku^[2] w związku z nieprawidłowościami w zarządzanej przez niego eparchii, które badała komisja pod przewodnictwem arcybiskupa zaporoskiego Łukasza. Jako stałe miejsce pobytu hierarchy Synod wskazał ławrę Poczajowską^[3].

W 2014 mianowany biskupem pomocniczym eparchii chustskiej z tytułem biskupa uholskiego^[4]. 3 kwietnia 2019 r. postanowieniem Świętego Synodu ponownie przeniesiony w stan spoczynku^[5].

Przypisy

1. Антоний, епископ Александрийский и Светловодский (Боровик Александр Анатольевич)
2. В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
3. Protokoły z posiedzenia Synodu 20 grudnia 2012
4. Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 16 вересня 2014 року
5. Антоний, епископ (на покое) (Боровик Александр Анатольевич). patriarchia.ru. [dostęp 2019-04-08]. (ros.).

Bibliografia

• Biogram na stronie Kościoła