Ssaki Polski – gatunki zwierząt z gromady ssaków (Mammalia) występujące w Polsce w stanie dzikim, w granicach swojego naturalnego obszaru występowania (gatunki rodzime), gatunki pojawiające się sporadycznie w wyniku migracji, oraz gatunki obce występujące w środowisku naturalnym. Nie ujęto w wykazie gatunków udomowionych, hodowlanych (z wyjątkiem uciekinierów z hodowli, mogących egzystować w warunkach naturalnych np. nutrii) oraz trzymanych w ogrodach zoologicznych. Łącznie, w czasach nowożytnych (po roku 1500), na terenie Polski odnotowano 119 (uwzględniając sobola[a] – 120, a być może nawet 122, jeśli prawdziwe są informacje o bytowaniu na ziemiach polskich polatuchy i rosomaka[1]) gatunków ssaków, występujących w stanie dzikim.
Za gatunki obce uznano takie, które zostały introdukowane przez człowieka na terytorium Polski (np. muflon, jeleń wschodni) oraz takie, które zostały introdukowane przez człowieka do Europy z innej części świata, a następnie przywędrowały do Polski z sąsiednich krajów (np. jenot, piżmak)[2]. Znakiem (†) oznaczono gatunki całkowicie wymarłe lub wymarłe na obszarze Polski i dotychczas nie reintrodukowane.
gatunek (izolowana populacja) wykazany z terenu wschodniej Polski na podstawie badań genetycznych mtDNA[7], niezależnie introdukowany (osobniki z terenu Rosji) ok. 1900 w okolicach Kędzierzyna Koźla, gdzie później wyginęła
↑ abW literaturze brak jest jakichkolwiek naukowych danych o występowaniu sobola w czasach historycznych w obecnych granicach Polski. Jednak Czerwona Lista Gatunków Zagrożonych IUCN podaje, że gatunek ten „wymarł w Polsce”, jak również, że pierwotny jego zasięg rozciągał się „od północnej Skandynawii do zachodniej Polski”[8]. Według encyklopedii PWN wyginął na terenie Polski w XVII w.[9]
↑Marcel Uhrin, Ulrich Hüttmeir, Marina Kipson, Péter Estók i inni. Status of Savi’s pipistrelle Hypsugo savii (Chiroptera) and range expansion in Central and south-eastern Europe: a review. „Mammal Review”. 46 (1), s. 1–16, 2016. DOI: 10.1111/mam.12050. ISSN1365-2907. (ang.).
↑Krzysztof Piksa, Wojciech J. Gubała. First record of Miniopterus schreibersii (Chiroptera: Miniopteridae) in Poland—a possible range expansion?. „Mammal Research”, 2020. DOI: 10.1007/s13364-020-00533-8. (ang.).
Baraniak E., Kubasik W., Pałka K. 1998. Smużka stepowa Sicista subtilis (Pallas, 1773) (Rodentia: Zapodidae) – nowy gatunek ssaka w faunie Polski. Przegląd Zoologiczny 42 (2): 241–243.
Bogdanowicz W., Ruprecht A.L. 1987 Przypadki stwierdzeń szopa pracza Procoyon lotor (Linnaeus, 1758) w Polsce. Przegląd Zoologiczny 31 (3): 375–383
Carleton M., Musser G., Pavlinov I. 2003. Myodes Pallas, 1811, is the valid name for the genus of red-backed voles. W: A.O. Averianov, N.I. Abramson (red.) Systematics, Phylogeny and Paleontology of Small Mammals. An International Conference Devoted to the 90th Anniversary of Prof. I.M. Gromov. Proceedings of the Zoological Institute, Saint Petersburg: 96–98.
Instytut Ochrony Przyrody PAN 2007. Gatunki obce w Polsce. Lista gatunków [dostęp 2009-01-22].
Mitchell-Jones A.J., Amori G., Bogdanowicz W., Kryštufek B., Reinjders P.J.H., Spitzenberger F., Stubbe M., Thissen J.B.M., Vohralik V., Zima J. 1999. The Atlas of European Mammals. Academic Press, London.
Niermann I., Biedermann M., Bogdanowicz W., Brinkmann R., Le Bris Y., Ciechanowski M., Dietz C., Dietz I., Estók P., Helversen O. v., Le Houédec A., Paksuz S., Petrov B.P., Özkan B., Piksa K., Rachwald A., Roué S.Y., Sachanowicz K., Schorcht W., Tereba A., Mayer F. 2007. Biogeography of the recently described Myotis alcathoe von Helversen and Heller, 2001. Acta Chiropterologica 9: 361–378.
Pucek Z. 1984 (red.). Klucz do oznaczania ssaków Polski. PWN, Warszawa.
Sachanowicz, K., Ciechanowski M., Piksa K. 2006. Distribution patterns, species richness and status of bats in Poland. Vespertilio 9–10: 151–173. (format pdf)(ang.)