Skoczkowate (ssaki)

Skoczkowate

Dipodidae
G. Fischer, 1817[1]
Przedstawiciel rodziny – podskoczek egipski (Jaculus jaculus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Magnordo	Boreoeutheria
Nadrząd	Euarchontoglires
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	skoczkowce
Rodzina	skoczkowate
Typ nomenklatoryczny
Dipus E.A.W. Zimmermann, 1780
Podrodziny
4 podrodziny – zobacz opis w tekście

Prezentacja charakterystycznego skoku Jaculus jaculus (Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu)

Skoczkowate^[2] (Dipodidae) – rodzina ssaków z infrarzędu myszokształtnych (Myomorphi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).

Zasięg występowania

Do rodziny należą gatunki występujące na stepach i półpustyniach Afryki i Eurazji^[3][4].

Cechy charakterystyczne

Długi ogon zakończony zwykle pędzelkiem i długie tylne łapy służące zwierzętom do wykonywania skoków.

Systematyka

Do rodziny skoczkowatych zalicza się następujące podrodziny^[5][3][2]:

• Cardiocraniinae Vinogradov, 1925 – mikroskoczki
• Euchoreutinae Lyon, 1901 – skoczniki – jedynym przedstawicielem jest Euchoreutes naso Sclater, 1891 – skocznik długouchy
• Allactaginae Vinogradov, 1925 – alaktagi
• Dipodinae G. Fischer, 1817 – skoczki

Rodzaje wymarłe o niepewnej pozycji systematycznej i niezaliczane do żadnej z powyższych podrodzin:

• Aksyiromys Shevyreva, 1984^[6] – jedynym przedstawicielem był Aksyiromys dalos Shevyreva, 1984
• Allosminthus Wang Banyue, 1985^[7]
• Primisminthus Tong Yongsheng, 1997^[8]

Przypisy

1. J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.). 
2. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 229–230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
3. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318–324. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
4. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Dipodidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-16].
5. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
6. Н.С. Шевырева: Новые раннеэоценовые грызуны Зайсанской впадины. W: Л.К. Габуния (red.): Флора и фауна Зайсанской впадины. Тбилиси: Мецниереба, 1984, s. 102. (ros.).
7. B.-y. Wang. Zapodidae (Rodentia, Mammalia) from the Lower Oligocene of Qujing, Yunnan, China. „Mainzer geowissenschaftliche Mitteilungen”. 14, s. 356, 1985. (ang.). 
8. 童永生 / Y.-s. Tong. 河南李官桥和山西垣曲盆地始新世中期小哺乳动物 / Middle Eocene small mammals from Liguanqiao basin of Henan province and Yuanqu basin of Shanxi province, Central China. „中国古生物志 / Palaeontologica Sinica”. 新丙种 / New Series C. 26 (18), s. 128, 1997. (chiń. • ang.). 

Kontrola autorytatywna (takson):

• J9U: 987007556609405171
• LNB: 000306751

Encyklopedie internetowe:

• SNL: springmus, hoppemus, jerboa
• DSDE: springmus

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 8689
• GBIF: 9435
• identyfikator iNaturalist: 43838
• ITIS: 180399
• NCBI: 30648
• identyfikator taksonu Fossilworks: 41695
• CoL: 9CB