Order Obojga Sycylii
Order Królewski Obojga Sycylii pot. Krzyż Neapolitański (fr. Ordre Royal des Deux-Siciles, wł. Ordine reale delle Due Sicilie) – odznaczenie Królestwa Neapolu, ustanowione przez Józefa Bonaparte, nieco zmieniony przez jego następcę Joachima I Napoleona (Murata)[1], nadawane w latach 1808-1819. Zastąpione przez Ferdynanda IV Burbona, późniejszego króla Obojga Sycylii, nowym Orderem Wojskowym św. Jerzego od Połączenia, którego insygnia wręczono wszystkim żyjącym odznaczonym wcześniejszym orderem, który ci musieli zwrócić.
Podział na klasy
Podzielony był na trzy klasy, z limitem osób odznaczonych od 1 sierpnia 1808:
- I klasa – Dygnitarz (Dignitari) – 50 osób, noszony na wielkiej wstędze lub łańcuchu z gwiazdą
- II klasa – Komandor (Commendatore) – 100 nadań, wieszany na wstędze na szyi
- III klasa – Kawaler (Cavaliere) – 650 osób[1], przypinany na wstążce do lewej piersi
|
Kawaler
|
Komandor
|
Dygnitarz
|
Odznaczeni
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Obojga Sycylii.
Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Orderem Obojga Sycylii.
Spośród Polaków order otrzymali:
- I klasę – Dygnitarze
ks. Józef Poniatowski (1809)[1], ks. Antoni Paweł Sułkowski (1813)[1][2], gen. Aleksander Rożniecki[2], hr. Stanisław Kostka Zamoyski (1810)[2]
- II klasę – Komandorzy
gen. Józef Benedykt Łączyński (1814)[1]
- III klasę – Kawalerowie
mjr Aleksander Alfonce (1813)[2],
mjr Józef Axamitowski (1813)[2],
Paweł Biały[2],
kpt. Aleksander Błędowski[2],
kpt. Jan Belke[2],
szef szw. Stanisław Denhoff (1815)[2],
gen. Hipolit Falkowski (1814)[1][2],
Edward Gierałdowski (1813)[2],
gen. Maurycy Hauke[2],
por. Józef Jankowski[2],
szef szw. Jan Paweł Jerzmanowski[2],
por. Adam Kasperowski[2],
por. Jan Kicki[2],
kpt. Ludwik Kicki (1814)[2],
gen. Izydor Krasiński[2],
gen. Józef Antoni Kossakowski (1813)[1],
płk Józef Dominik Kossakowski (1813)[3],
gen. Jan Krukowiecki (1814)[1][2],
kpt. Dominik Kwiatkowski[2],
kpt. Jakub Walenty Lewiński (1813)[2],
kpt. Wojciech Jerzy Lipowski (1815)[2],
gen. Karol Morawski[1] (1814)[2],
gen. Józef Niemojewski[1] (1814)[2],
płk Józef Nowicki[1] (1814)[2],
płk Aleksander Oborski (1814)[2],
por. Tadeusz Ostrowski[2],
por. Artur Potocki[2],
por. Józef Radzimiński (1813)[2],
płk Jakub Redel[1] (1813)[2],
szef szw. Jan Chryzostom Schwerin (1814)[2],
kpt. Wacław Sierakowski (1814)[2],
płk Maciej Straszewski[2],
szef szw. Wincenty Szeptycki[4],
mjr Pantaleon Świdziński[2],
płk Marcin Amor Tarnowski[2],
gen. Józef Toliński (1812)[1],
szef szw. Stanisław Dunin Wąsowicz (1813)[2],
gen. Edward Żółtowski (1814)[1][2].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Republika Włoska (od 1946) |
- Medal za Męstwo Wojskowe, 1793
- Medal za Męstwo Obywatelskie, 1851
- Krzyż Zasługi Wojennej, 1918
- Medal Zwycięstwa, 1920
- Krzyż Wojenny za Męstwo Wojskowe, 1922
- Order Zasługi za Pracę, 1923
- Gwiazda Zasługi za Pracę, 1923
- Order Gwiazdy Solidarności Włoskiej, 1947
- Order Zasługi Republiki Włoskiej, 1951
- Order Wojskowy Włoch, 1956
- Order Vittorio Veneto, 1968
- Order Gwiazdy Włoch, 2011
|
---|
Królestwo Włoch (1861–1946) |
- Order Anuncjaty, 1360
- Medal za Męstwo Wojskowe, 1793
- Order św. Maurycego i Łazarza, 1816
- Order Sabaudzki Wojskowy, 1815
- Order Sabaudzki Cywilny, 1831
- Order Korony Włoch, 1868
- Order Zasługi Rolniczej, Przemysłowej i Handlowej, 1898
- Order Kolonialny Gwiazdy Włoch, 1914
- Krzyż Zasługi Wojennej, 1918
- Krzyż Wojenny za Męstwo Wojskowe, 1922
- Order Zasługi za Pracę, 1923
- Gwiazda Zasługi za Pracę, 1923
- Order Orła Rzymskiego, 1942
|
---|
Państwa włoskie (1814–1861) | |
---|
Rodzaj odznaczenia |
|
---|
Elementy insygniów |
|
---|
Formy zredukowane |
|
---|
Lista odznaczeń w |
|
---|
Lista baretek w |
|
---|
Prawo |
|
---|
System odznaczeń w Polsce |
|
---|
|
|