Obecnie najwyższa klasa rozgrywkowa – Ekstraliga (do 1999 roku – I liga) – przekształcona została z ligi klubów-stowarzyszeń w profesjonalną ligę opartą na sportowych spółkach akcyjnych. Pierwotnie zarządzana przez Polski Związek Motorowy (w latach 1948–2006). Obecnie ligą zarządza powołana w czerwcu 2006 spółka Ekstraliga Żużlowa.
Od sezonu 2024 rozgrywki DM I ligi noszą nazwę 2. Ekstraliga (w latach 1948–1950 i 1955–1999 – II liga, w latach 2000–2023 – I liga), natomiast DM II ligi – Krajowa Liga Żużlowa (w latach 1957–1959 – III liga, w latach 2000–2015 i 2017–2023 – II liga). Od sezonu 2024 drugim poziomem rozgrywek zarządza EŻ (wcześniej PZM). Najniższa klasa rozgrywkowa zarządzana jest przez PZM.
Zasady
Rozgrywki podzielone są na trzy ligi. Najwyższą ligą jest Ekstraliga, niższe ligi to 2. Ekstraliga i KLŻ. Mecze w pierwszej części sezonu, nazywanej fazą zasadniczą, rozgrywa się systemem „każdy z każdym”, raz na własnym torze, drugi raz na wyjeździe. Kolejną jest faza finałowa, po której ustala się ostateczną kolejność drużyn. Za zwycięstwo drużynie przyznaje się 2 punkty w tabeli, za remis – 1. Ponadto od 2005 roku przyznaje się dodatkowy punkt za lepszy bilans punktów w dwumeczu.
Ostatnie zespoły w końcowej tabeli Ekstraligi i 2. Ekstraligi zostają zdegradowane do niższych lig, a przedostatnie biorą udział w meczach barażowych (po raz ostatni w sezonie 2019, planowane od sezonu 2025) z drugimi zespołami odpowiednio 2. Ekstraligi i KLŻ. Pierwsze zespoły 2. Ekstraligi i KLŻ awansują do wyższych lig. Z kolei pierwszy zespół Ekstraligi uzyskuje tytuł Drużynowego Mistrza Polski.
Mecz ligowy składa się z 15 wyścigów, zwanych biegami. W każdym biegu uczestniczy czterech zawodników, po dwóch z jednej drużyny. Zawodnicy gospodarzy przez cały mecz startują w kaskach czerwonych i niebieskich, a zawodnicy gości w białych i żółtych. Wykonują oni cztery okrążenia ze wspólnego startu. Zwycięzca otrzymuje 3 punkty, drugi zawodnik 2, trzeci 1 pkt, a zawodnik, który biegu nie ukończy lub dotrze na metę ostatni, pozostaje bez punktu. Punkty wszystkich zawodników danej drużyny trafiają na wspólne konto. Składy pierwszych trzynastu biegów są ustalane na podstawie specjalnej tabeli biegowej. Czternasty i piętnasty bieg są nominowane – obsady tych wyścigów ustalają i przekazują po zakończeniu trzynastego biegu sędziemu zawodów uprawnione do tego osoby: trenerzy lub kierownicy drużyn. Ponadto gdy zespół przegrywa co najmniej sześcioma punktami może skorzystać z rezerwy taktycznej, to znaczy może zmienić zawodnika w którymś biegu. W latach 2007–2009 (w Ekstralidze do 2008 roku) zespół przegrywający przynajmniej dziesięcioma punktami mógł raz w meczu skorzystać ze złotej rezerwy taktycznej, tzw. jokera (którego punkty były liczone podwójnie), jednak już w następnym sezonie wycofano się z pomysłu wprowadzania złotej rezerwy.
Od sezonu 2006 w drużynach ligowych (oraz na inne zawody, m.in. MPPK, MDMP) występować mogą zawodnicy obcokrajowi bez dotychczasowych ograniczeń, na identycznych zasadach jak zawodnicy krajowi. Zakaz zatrudniania zawodników z cyklu Grand Prix w niższych ligach zniesiono od 2007. Wcześniej obcokrajowcy startować mogli tylko w meczach ligowych, jeden lub dwóch w drużynie (w zależności od szczegółowych zasad w danym roku). Nie mogli pełnić roli zawodnika młodzieżowego, a liczba zakontraktowanych obcokrajowców była ściśle ograniczona. Od sezonu 2011 w Ekstralidze, a w niższych ligach od 2012 zawodnicy zagraniczni nie mogą jeździć na pozycjach juniorskich (od sezonu 2022 w KLŻ jednym z młodzieżowców może być zawodnik zagraniczny).
W składzie drużyny znajduje się siedmiu zawodników oraz jeden rezerwowy (rolę tę może pełnić jedynie zawodnik do 23 lat). W składzie każdej drużyny musi znajdować się minimum czterech żużlowców narodowości polskiej, w tym dwóch zawodników młodzieżowych tj. zawodników do lat 21 (od sezonu 2022 w KLŻ jednym z młodzieżowców może być zawodnik zagraniczny[1]). Ponadto w sezonie 2021 wprowadzono przepis o obowiązku posiadania na pozycjach seniorskich minimum jednego zawodnika do lat 24[2]. Po roku wycofano tę zasadę dla klubów 2. Ligi.
Zespoły
Na przestrzeni lat liczba zespołów i miasta ich pochodzenia zmieniały się nieznacznie. Najwięcej zespołów występowało w lidze w jej początkach, gdy nie było jeszcze konieczne np. posiadanie bandy na torze oraz dozwolone były starty na zwykłych motocyklach drogowych (a początkowo, z przyczyn finansowych, specjalnych motocykli w ogóle w Polsce nie było).
W sezonie 2025 w trzech ligach startować będą 23 zespoły: 8 w Ekstralidze, 8 w 2. Ekstralidze oraz 7 w KLŻ. W najniższej klasie rozgrywkowej na specjalnych zasadach startują dwa zespoły zagraniczne: niemieckiAC Landshut[3] i łotewskiLokomotīve Dyneburg[4]. Od sezonu 2024 kluby te nie mają prawa awansu.
Od 2005 roku kluby występujące w Ekstralidze spełniać muszą warunki licencyjne dotyczące infrastruktury oraz płynności finansowej, które weryfikuje Komisja Licencyjna PZM. Stadiony muszą posiadać co najmniej 2000 miejsc siedzących, zadaszoną trybunę honorową, sztuczne oświetlenie oraz bandę powietrzną wokół toru, zwiększającą bezpieczeństwo zawodników. Ponadto kluby muszą wykazywać brak zadłużeń wobec PZM, zawodników, ZUS-u i urzędu skarbowego oraz prowadzić coroczny audyt wewnętrzny. Niespełnienie warunków przez klub ekstraligowy grozi degradacją, co dotychczas nastąpiło raz – w 2006 roku Wybrzeżu Gdańsk odmówiono przyznania licencji i zdegradowano do I ligi.
↑ abUwzględniono starty sekcji klubu BKS „Polonia”, który został rozwiązany po sezonie 2003, oraz stowarzyszenia BTŻ „Polonia”, które za zgodą władz PZM zajęło miejsce dotychczasowego klubu w rozgrywkach, i wywodzącej się z niego spółki ŻKS „Polonia Bydgoszcz” SA.
↑Także jako Falubaz Zielona Góra oraz Morawski Zielona Góra.
↑ abTakże jako Spójnia Wrocław, Sparta Wrocław oraz Ślęza Wrocław.
↑ abUwzględniono starty stowarzyszenia CKM „Włókniarz” oraz dwóch wywodzących się z niego spółek – CKM „Włókniarz” SA, której władze PZM obebrały licencję po sezonie 2014, i „Włókniarz Częstochowa” SA, która powstała pośrednio po odebraniu licencji tej pierwszej.
↑Uwzględniono starty dwóch wywodzących się ze stowarzyszenia GKŻ „Wybrzeże” spółek – GKS „Wybrzeże” SA, której władze PZM obebrały licencję po sezonie 2014, i Wybrzeże Gdańsk SA, która powstała pośrednio po odebraniu licencji tej pierwszej.
↑W rozgrywkach obowiązywała następująca punktacja biegów: 4 pkt. – za zwycięstwo w biegu, 3 pkt. – za drugie miejsce, 2 pkt. – za trzecie miejsce, 1 pkt. – za czwarte miejsce i 0 pkt. za nieukończenie biegu. W jednym biegu startowało 4 zawodników.
↑W rozgrywkach obowiązywała następująca punktacja biegów: 3 pkt. – za zwycięstwo w biegu, 2 pkt. – za drugie miejsce, 1 pkt. – za trzecie miejsce i 0 pkt. za nieukończenie biegu. W jednym biegu startowało 3 zawodników.
↑W rozgrywkach obowiązywała następująca punktacja biegów: 4 pkt. – za zwycięstwo w biegu, 3 pkt. – za drugie miejsce, 2 pkt. – za trzecie miejsce i 1 pkt. – za czwarte miejsce. W jednym biegu startowało 4 zawodników.
