KKS Kolejarz Rawicz – polski klub żużlowy z Rawicza.
Przed reorganizacją polskiego sportu, która miała miejsce na przełomie lat 40. i 50., działał jako „Motoklub Rawicz”, natomiast po reorganizacji w ramach Zrzeszenia „Kolejarz”, pod którą to nazwą funkcjonował też, w czasie ich istnienia, jako centralna sekcja żużlowa Zrzeszenia i przy której to nazwie pozostał również po „odwilży”.
W rozgrywkach ligowych brał udział w latach 1948–1959. Powrót ligowego żużla do Rawicza, po 36-letniej przerwie, nastąpił w sezonie 1996, kiedy do rozgrywek przystąpił RKS Kolejarz.
Historia
W 1948 r. MotoKlub Rawicz wystartował w zawodach kwalifikacyjnych do powstającej ligi żużlowej. Klub zajął drugie miejsce i wywalczył awans do pierwszej ligi. W 1949 r. włączono MotoKlub do Kolejowego Klubu Sportowego „Kolejarz”, jako sekcję motorowo-żużlową[1]. W roku 1954 żużlowcy Kolejarza zdobyli brązowy medal DMP, a rok później wywalczyli wicemistrzostwo Polski. Rok 1957 to początek końca drużyny Kolejarza, zespół spada do II ligi. Z zespołu odchodzi czołowy zawodnik – Florian Kapała. Kolejarz awansuje jeszcze do I ligi, ale ponownie zajmuje w niej ostatnie miejsce. Z początkiem lat 60. rozwiązano w Rawiczu sekcję żużlową i na długie lata zamilkły żużlowe maszyny.
Z Rawicza wywodziło się wielu wspaniałych w tamtych latach żużlowców. W Kolejarzu jeździli między innymi Florian Kapała (dwukrotny złoty medalista IMP), Marian Spychała, Rajmund Świtała, Norbert Świtała, Jan Kolber, Henryk Ignasiak, Marian Jankowski, Marian Mendyka. W zespole Kolejarza został zatrudniony pierwszy obcokrajowiec na polskich torach żużlowych – Otto Holoubek z Austrii.
20 marca 1994 roku ponownie „czarny sport” zawitał do Rawicza. Odbyły się bowiem pierwsze oficjalne zawody. W meczu sparingowym ówczesny drużynowy mistrz Polski Sparta Polsat Wrocław uległ Unii Leszno. W roku 1996 reaktywowano sport żużlowy w Rawiczu po 37 latach – nowy klub RKS Kolejarz Rawicz ma być kontynuatorem swego utytułowanego imiennika.
Sezony
Sezon
|
Rozgrywki ligowe
|
Uwagi
|
Liga
|
Miejsce
|
1948
|
Eliminacje
|
2/16
|
Kwalifikacja do I ligi
|
I
|
I liga
|
5/9
|
|
1949 1
|
I liga
|
9/9
|
Brak spadku – zarządzono baraże[a]
|
1. miejsce w turnieju barażowym o utrzymanie[b]
|
II
|
II liga
|
7/9
|
|
1950
|
I
|
I liga
|
5/9
|
|
1951
|
Liga
|
8/10
|
|
1952
|
Liga
|
9/10
|
|
1953
|
Liga
|
9/10
|
|
1954
|
Liga
|
3/10
|
|
1955
|
I liga
|
2/6
|
|
1956
|
I liga
|
5/8
|
|
1957
|
I liga
|
8/8
|
|
1958
|
II
|
II liga
|
2/6
|
|
1959
|
I
|
I liga
|
8/8
|
|
Poziom ligowy
|
Liczba sezonów
|
Sezony
|
I
|
11
|
1948–1957, 1959
|
II
|
1
|
1958
|
1 W 1949 r. w rozgrywkach ligowych występowała również druga drużyna.
Osiągnięcia
Krajowe
Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM oraz GKSŻ.
Mistrzostwa Polski
Drużynowe mistrzostwa Polski
- 2. miejsce (1): 1955
- 3. miejsce (1): 1954
Indywidualne mistrzostwa Polski
- 1. miejsce (2):
- 2. miejsce (1):
- 3. miejsce (1):
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Dwie pierwsze drużyny II ligi według regulaminu PZM miały bezpośrednio awansować do I ligi, tymczasem zamiast bezpośredniego awansu zarządzono baraże – dwie pierwsze drużyny II ligi miały się spotkać z dwiema ostatnimi drużynami I ligi.
- ↑ Turniej rozegrano 16 kwietnia 1950 roku.
Przypisy
Bibliografia
Polskie kluby żużlowe
Uczestnicy DMP 2024 |
|
---|
Pozostałe |
|
---|