PROFILBARU.COM

KS Śląsk Świętochłowice
Przydomek	Węże
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	1947 (sekcja motocyklowa)
Debiut w najwyższej lidze	24 maja 1953
Data rozwiązania	1996
Państwo	Polska
Siedziba	Świętochłowice
Stadion	Stadion Skałka w Świętochłowicach

KS Śląsk Świętochłowice – polski klub żużlowy ze Świętochłowic.

Sekcja motocyklowa Śląska powstała w 1947 roku, jednak za początki żużla w Świętochłowicach uznaje się rok 1951, kiedy to oddano do użytku pierwszy tor żużlowy w mieście, tzw. Hasiok.

Po reorganizacji polskiego sportu, która miała miejsce na przełomie lat 40. i 50., działał w ramach Zrzeszenia „Stal”, jednak po „odwilży” powrócił do nazwy „Śląsk”.

W rozgrywkach ligowych na szczeblu centralnym brał udział w latach 1953–1996, przy czym początkowo jako centralna sekcja żużlowa Zrzeszenia „Stal”, której siedzibę przeniesiono z Ostrowa Wielkopolskiego. Powrót ligowego żużla do Świętochłowic, po rocznej przerwie, nastąpił w sezonie 1998, kiedy do rozgrywek przystąpiło TŻ Śląsk.

Historia

Po wojnie w 1947 pod szyldem Śląska powstała prężnie działająca sekcja motocyklowa, która organizowała wyścigi uliczne. W 1949 roku decyzją władz zmieniono nazwy klubów w Polsce, powołując w ich miejsce tak zwane zrzeszenia. W Świętochłowicach klub, mający związki z Hutą Florian, zmieniono w Zrzeszenie Sportowe „Stal”^[1]. Budowa toru żużlowego w Świętochłowicach została rozpoczęta w 1951 roku, przy udziale czynnego wówczas już zawodnika Roberta Nawrockiego, startującego w drużynie Budowlani Rybnik. Tor powstał w czynie społecznym na Narodowe Święto Odrodzenia Polski, tym samym został oddany do użytku 22 lipca 1951 roku. W tym okresie świętochłowiczanie mieli do dyspozycji dwa, przystosowane do wyścigów na torze, motocykle: NSU i Rudge AJS, zaś zawodników było czterech – Nawrocki, Zygfryd Makuła, Roman Staneczko i Klima.

W 1953 roku drużyna się rozwinęła z przeniesienia z Ostrowa Wielkopolskiego Centralnej Sekcji Żużlowej „Stal” i wystartowała w lidze. Do drużyny doszli tacy zawodnicy jak: Franciszek Haduła, Fietko i Romuald Iżewski z Rzeszowa, później dołączyli również Wiśniewski, Marian Kaiser i Stanisław Rurarz. Zmagania na torze oglądało już wtedy regularnie kilka tysięcy kibiców. Żużlowcy Śląska czterokrotnie wywalczyli mistrzostwo wśród drugoligowców, a wicemistrzostwo Polski w ekstraklasie w 1969, 1970 i 1973 roku było ich największym sukcesem.

Zawodnicy Śląska notowali również sukcesy w rywalizacji indywidualnej. Paweł Waloszek w roku 1970 we Wrocławiu wywalczył tytuł indywidualnego wicemistrza świata za Ivanem Maugerem, kilkakrotnie z drużyną zdobył tytuł mistrza świata i Europy. Osiągnięcia zanotował też Jan Mucha, wielokrotny reprezentant kraju, zdobywca Złotego Kasku. W latach 80. oprócz Waloszka i Muchy, liderami Śląska byli też Jerzy Kochman oraz Krzysztof Zarzecki. Ostatnimi sukcesami żużlowców Śląska, było wywalczenie w 1983 roku drugiego miejsca w mistrzostwach Polski par klubowych oraz w 1984 roku awansu do I ligi.

Od lat 90. żużel w Świętochłowicach zaczął tracić na jakości. Po sezonie 1996 zdecydowano o zamknięciu sekcji motorowej KS „Śląsk”. Przed sezonem 1998 powołano do życia Towarzystwo Żużlowe „Śląsk”, które przed sezonem 2000 z przyczyn finansowych zastąpiło Stowarzyszenie Żużlowe „Śląsk”.

Sezony

Sezon	Rozgrywki ligowe				Uwagi
Sezon	Liga		Miejsce		Uwagi
1953	I	Liga	10/10
1954	I	Liga	10/10
1955	II	II liga	5/7
1956	II	II liga (gr. „południe”)	1/8		2. miejsce w turnieju barażowym o awans
1957	I	I liga	6/8
1958	I	I liga	8/8
1959	II	II liga	8/8		Brak spadku – podjęto decyzję o likwidacji III ligi
1960		II liga	8/11
1961		II liga	5/11
1962		II liga	1/12
1963	I	I liga	7/8	7/8
1964		I liga	7/8	7/8	Wygrane baraże o utrzymanie
1965		I liga	6/8	7/8
1966		I liga	7/8	7/8	Przegrane baraże o utrzymanie
1967	II	II liga	1/10	1/10
1968	II	II liga	1/9	1/10
1969	I	I liga	2/8
1970		I liga	2/8
1971		I liga	4/8
1972		I liga	3/8
1973		I liga	2/8
1974		I liga	8/8
1975	II	II liga	3/8
1976		II liga	2/6		Przegrane baraże o awans
1977		II liga	2/7		Wygrane baraże o awans
1978	I	I liga	9/10		Wygrane baraże o 9. miejsce w I lidze i utrzymanie^[a]
1979	I	I liga	10/10
1980	II	II liga	3/8
1981		II liga	6/7
1982		II liga	4/7
1983		II liga	3/8
1984		II liga	1/7
1985	I	I liga	10/10
1986	II	II liga	2/7		Przegrane baraże o awans
1987		II liga	5/7
1988		II liga	5/8
1989		II liga	4/8
1990		II liga	8/10
1991		II liga	10/12
1992		II liga	11/11
1993		II liga	10/10
1994		II liga	9/10
1995		II liga	9/10
1996		II liga	6/12

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	17	1953–1954, 1957–1958, 1963–1966, 1969–1974, 1978–1979, 1985
II	27	1955–1956, 1959–1962, 1967–1968, 1975–1977, 1980–1984, 1986–1996

Osiągnięcia

Krajowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM oraz GKSŻ.

Mistrzostwa Polski

Drużynowe mistrzostwa Polski

2. miejsce (3): 1969, 1970, 1973
3. miejsce (1): 1972

Mistrzostwa Polski par klubowych

2. miejsce (1): 1983

Indywidualne mistrzostwa Polski

2. miejsce (2):
- 1969 – Paweł Waloszek
- 1972 – Paweł Waloszek
3. miejsce (1):
- 1975 – Paweł Waloszek

Pozostałe

Puchar Polskiego Związku Motorowego

2. miejsce (2): 1971, 1973

Złoty Kask

1. miejsce (2):
- 1968 – Paweł Waloszek
- 1970 – Jan Mucha
2. miejsce (5):
- 1966 – Paweł Waloszek
- 1970 – Paweł Waloszek
- 1971 – Paweł Waloszek
- 1974 – Jan Mucha
- 1977 – Jan Mucha
3. miejsce (1):
- 1973 – Jan Mucha

Srebrny Kask

2. miejsce (1):
- 1962 – Jan Mucha

Brązowy Kask

2. miejsce (1):
- 1983 – Krzysztof Bas

Międzynarodowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM.

Mistrzostwa świata

Drużynowe mistrzostwa świata

1. miejsce (1):
- 1965 – Paweł Waloszek
3. miejsce (6):
- 1962 – Paweł Waloszek
- 1968 – Paweł Waloszek
- 1970 – Jan Mucha i Paweł Waloszek
- 1971 – Paweł Waloszek
- 1972 – Paweł Waloszek
- 1974 – Jan Mucha

Indywidualne mistrzostwa świata

2. miejsce (1):
- 1970 – Paweł Waloszek

Zobacz też

Uwagi

↑ GKSŻ podjęła decyzję o rozegraniu meczów barażowych wobec faktu uzyskania przez Śląsk Świętochłowice i Kolejarz Opole (10. miejsce w I lidze) identycznego bilansu punktów biegowych – -253.