![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/25px-Disambig.svg.png) |
Ten artykuł dotyczy 111 Dywizji Strzeleckiej RKKA. Zobacz też: 111 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty z numerem 111. |
111 Dywizja Strzelecka
111-я стрелковая дивизия
Historia
|
Państwo
|
ZSRR
|
Sformowanie
|
16 czerwca 1940
|
Rozformowanie
|
17 marca 1942
|
Tradycje
|
Rodowód
|
29 Zapasowa Brygada Strzelecka
|
Dowódcy
|
Pierwszy
|
Iwan M. Iwanow
|
Ostatni
|
Siergiej Roginski
|
Działania zbrojne
|
II wojna światowa
|
Organizacja
|
Dyslokacja
|
Wołogda
|
|
Rodzaj sił zbrojnych
|
Armia Czerwona
|
Rodzaj wojsk
|
piechota
|
Podległość
|
41 Korpus Strzelecki
|
111 Dywizja Strzelecka (ros. 111-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.
Formowanie i walki
Sformowana latem 1940 na bazie 29 Zapasowej Brygady Strzeleckiej Archangielskim Okręgu Wojskowym. Razem z 116 Dywizją Strzelecką i 213 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 48 Korpusu Strzeleckiego[1]. W czasie walk na ziemiach polskich 111 DS dowodził płk Jurij Sokołow. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[1].
Struktura organizacyjna
- 399 pułk strzelecki
- 468 pułk strzelecki
- 532 pułk strzelecki
- 286 pułk artylerii lekkiej
- 561 pułk artylerii haubic (do 01.10.1941)
Przypisy
Bibliografia
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
Linki zewnętrzne
- RKKA. [dostęp 2011-01-01]. (ros.).