Armia została zorganizowana w dniu 6 grudnia 1944 roku na bazie istniejącego dowództwa Lotnictwa Dalekiego Zasięgu i została podporządkowana bezpośrednio Naczelnemu Dowództwu Armii Czerwonej. Według Reszetnikowa 18 Armia Lotnicza podlegała głównemu marszałkowi lotnictwa Aleksandrowi Nowikowowi[3]. Celem organizacji tej armii było zwiększenie efektywności działania lotnictwa dalekiego zasięgu we współpracy z wojskami lądowymi. Dowództwo armii znajdowało się w Moskwie a punkt dowodzenia w Brześciu.
Po sformowaniu wzięła udział we wszystkich operacjach Armii Czerwonej na froncie z Niemcami. W okresie od stycznia do kwietnia 1945 roku uczestniczyła w nalotach na ważne węzły komunikacyjne i porty w Niemczech w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej, wschodniopruskiej i berlińskiej. W okresie od dnia 1 stycznia do 8 maja 1945 r. związki armii wykonały 19 164 lotów bojowych, w tym 13 368 – w nocy, zrzucono około 100 tys. bomby łącznej masie 15 tys. ton. W czasie operacji berlińskiej 18 Armię Lotniczą tworzył: 1 Korpus Lotnictwa Bombowego Gwardii, 2 Korpus Lotnictwa Bombowego Gwardii, 3 Korpus Lotnictwa Bombowego GwardiI i 4 Korpus Lotnictwa Bombowego Gwardii[4].
W sierpniu 1945 roku 19 Korpus Lotnictwa Dalekiego Zasięgu wchodzący w skład armii wziął udział w walkach na Dalekim Wschodzie w ramach operacji kwantuńskiej wykonując uderzenia na główne ośrodku oporu wojsk japońskich, węzły komunikacyjne i ośrodki przemysłowe w Mandżurii.
W dniu 3 kwietnia 1946 roku armia rozkazem Dowództwa Armii Radzieckiej została rozformowana a z jej dowództwa utworzono Dowództwo Lotnictwa Dalekiego Zasięgu Sił Powietrznych ZSRR.
Weteran Wasilij Reszetnikow opisał okres swojej służby w jednej z jednostek 18 Armii Lotniczej. W języku polskim jego wspomnienia zostały wydane w 2009 roku w publikacji o tytule: Od Barbarossy do Berlina. Radziecki pilot bombowca przeciw Luftwaffe[5].
