Ten artykuł dotyczy radzieckiej 58 Armii. Zobacz też: 58 Armia Ogólnowojskowa – jednostka wojskowa Federacji Rosyjskiej.58 Armia (ros. 58-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.
Historia
Armia została sformowana po raz pierwszy 10 listopada 1941 roku w Syberyjskim Okręgu Wojskowym podlegającym bezpośrednio Stawce. W jej skład wchodziły dowództwo, 362., 364., 368., 370., 380., 384 Dywizja Strzelecka i 77 Dywizja Kawalerii. Po utworzeniu armia została przetransportowana na teren Archangielskiego Okręgu Wojskowego, aby rozpocząć prace nad umacnianiem linii obronnej od jeziora Onega do jeziora Białego. 25 maja 1942 roku zadania armii ukierunkowano na tworzenie 3 Armii Pancernej, a jej formacje przekazano innym armiom, z wyjątkiem 154 Dywizji Strzeleckiej, która weszła w skład nowo tworzonej armii.
Po raz drugi armia została sformowana 25 czerwca 1942 roku na Froncie Kalinińskim. W jej weszło dowództwo, 16., 27 Gwardyjska, 215., 375 Dywizja Strzelecka, 35. i 81 Brygada Pancerna. Armia stacjonowała na terenie miasta Ostaszków w strefie przyfrontowej i nie brała udziału w walkach. 8 sierpnia armię rozwiązano, a jej skład przekazano na sformowanie 39 Armii.
Po raz trzeci armia została sformowana 30 sierpnia 1942 roku w ramach Frontu Zakaukaskiego na bazie 24 Armii. W skład armii wchodziły początkowo dowództwo, 317., 328., 337 Dywizja Strzelecka, Machaczkalska Dywizja Strzelecka NKWD, 3 Brygada Strzelecka, jednostki artylerii i inżynieryjne. Armia stacjonowała na terenie Czeczenii i Dagestanu, gdzie tworzyła linie obronne i walczyła z antyradzieckimi grupami rebeliantów. Pod koniec listopada 1942 roki jej główne siły zostały przegrupowane nad rzeką Terek w rejonie Małgobeku, gdzie w grudniu toczyły walki obronne na linii Mozdok – Wierchni Kurp.
W styczniu 58 Armia wzięła udział w sowieckiej kontrofensywie na Północnym Kaukazie. Przechodząc do ofensywy 1 stycznia 1943 roku, oddziały armii przekroczyły rzekę Terek i 3 stycznia wyzwoliły miasta Mozdok oraz Małgobek. Kontynuując pościg za wycofującym się wrogiem wraz z innymi formacjami Frontu Zakaukaskiego w kierunku na Prochładny i Mineralne Wody, do 24 stycznia armia dotarła w rejon na północ od Nowoaleksandrowska, gdzie została przeniesiona na Front Północno-Kaukaski.
Podczas dalszej ofensywy jej oddziały dotarły na początku lutego do wybrzeży Morza Azowskiego. Następnie w ramach grupy uderzeniowej frontu wzięły udział w operacji krasnodarskiej. Pokonując zaciekły opór wroga na terenach zalewowych, w warunkach ciągłych opadów, formacje 58 Armii dotarły do rzeki Protok. W drugiej połowie marca kontynuowały ofensywę i do 4 kwietnia dotarły na przedpola miasta Tiemriuk. Następnie do września armia broniła wybrzeża Morza Azowskiego od Margartówki do Aczujewa.
10 września 1943 roku armię przeniesiono do rezerwy Stawki. 15 listopada została rozwiązana, jej dowództwo przeniesiono jako uzupełnienie do administracji Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego, a żołnierze zostali przeniesieni do innych armii.
Podporządkowanie
Skład
- W dniu 10 listopada 1941
- W dniu 1 kwietnia 1942
- W dniu 25 czerwca 1942
- W dniu 30 sierpnia 1942
- W dniu 1 stycznia 1943
- W dniu 1 lutego 1943
- W dniu 1 września 1943
- dowództwo
- 77 Dywizja Strzelecka
- 414 Dywizja Strzelecka
- 77 samodzielny batalion przeciwpancerny
- szereg samodzielnych jednostek inżynieryjnych i artylerii[3]
Dowództwo
Dowódcy
Szefowie sztabu
Członkowie Rady Wojennej
- Filip Jaszeczkin
- Aleksander Bobrow
- Wasilij Bojko
- Wiktor Sawkin
- Nikołaj Cwietajew
- Aleksiej Usenko
- Konstantin Gruszewoj
- Usenko, Aleksiej
Zastępca dowódcy armii ds. sił pancernych
- Pawieł Szmyrow (20 września 1942 – 15 grudnia 1943)
Szef artylerii
- Michaił Siomin (styczeń – maj 1942)
Przypisy
Bibliografia
- 58-я армия. samsv.narod.ru. [dostęp 2024-01-04]. (ros.).
