Во 1895–1896 г. во селото е основан комитет на ВМРО.[9] На почетокот на 1905 г. во Смол избил судир помеѓу македонска чета и турската војска, која завршила со тројца мртви од турска страна и еден ранет од македонска. По ова селото било подложено на значајни репресии: црквата била ограбена, а многу жители биле уапсени и претепани.[10] На 1 март истата 1905 г. четите на Апостол Петков и Сава Михајлов биле обиколени од турската војска и башибозукот. Ова петчасовно крвопролевање, познато како Битка кај Смол, завршило со смртта на 40 четници и самоубиството на војводата Сава Михајлов се самоубил. Единствено се спасил војводата Апостол, кој бил ранет во петата, заедно со неговиот четник Илија Личев. Тие се префрлиле крај Ениџевардарското Езеро, а потоа и крај Арџанското.[11]
Во Грција
Селото речиси целосно настрадало во Втората балканска војна, а неговото население пребегнало во Струмица, Гевгелија и Бугарија.[3] Истата 1913 г. Смол бил припоен кон Грција согласно Букурешкиот договор, а во селото останал само 21 жител[3] Во 1924 г. грчките власти на местото на иселените Македонци довеле Грци од Понд и Кавказ. Во 1928 г. селото е заведено како наполно дојденско со 93 семејства од вкупно 360 грчки доселеници.[12] Претходната 1927 г. селото е преименувано во Микро Дасос, што во превод значи „мала шума“.[13]
Во следниот период, селото доживеало значаен пораст, така што во 1940 г. достигнало 623 лица. Во 1951 г. населението изнесувало 600, а во 1961 г. — 613 жители. Потоа почнало да опаѓа: во 1971 г. се заведени 426 жители, во 1981 г. бројката се зголемила на 510, за повторно да опадне на 415 жители во 1991 г.[3] Во 2001 г. повторно е забележан пораст со 512 жители, па повторно пад на 400 во 2011 г.
Селската црква „Св. Архангели“ е прогласена за историски споменик на 27 јуни 1987 г.[14]
Население
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година
1940
1951
1961
1971
1981
1991
2001
2011
2021
Население
623
600
613
462
510
415
512
400
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
Селото се смета за сиромашно, иако е сместено во поле. Главни земјоделски производи се пченицата и тутунот, а донекаде застапено е и сточарството, особено краварството.[3]
↑Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, рp. 194-195.
↑ 9,09,19,29,39,49,5„Борбите в Македония – Спомени на отец Герасим, Георги Райков, Дельо Марковски, Илия Докторов, Васил Драгомиров“, Борис Йорданов Николов, ИК „Звезди“, 2005 г., стр. 50, ISBN 9549514560
↑Лабаури, Дмитрий Олегович. Болгарское национальное движение в Македонии и Фракии в 1894—1908 гг: Идеология, программа, практика политической борьбы, София 2008, с. 140—141.
