Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|24|12|2024}}
Το Σινάν Πασά Μεστζιντί (τουρκ. Sinan Paşa Mescidi) είναι μικρό τέμενος στην Κωνσταντινούπολη. Μια περιγραφή του ερειπωμένου κτιρίου παραδίδει ο Αλέξανδρος Πασπάτης στο έργο Βυζαντιναί μελέται Τοπογραφικαί και ιστορικαί (1877), ο οποίος τοποθετεί το τέμενος νότια της Πύλης που βρισκόταν στο Φανάρι και ονομαζόταν Αγιά-καπουσού. Στην εξωτερική πλευρά του βήματος φέρει Βυζαντινά ή μάλλον Ελληνικά κοσμήματα, τα μόνα που διασώζονται σε εκκλησιαστικό τοίχο. Το δάπεδο του ναού από την νότια μεριά είναι ισόγειο μετά την είσοδο. Την αριστερή πλευρά υποκρατεί παχύτατος και έρημος τοίχος από λίθους και πλίνθους. Το ιερό είναι υψηλότατο. Κάτω από τον ναό βρίσκεται ένα μεγάλο υπόγειο, χωρίς είσοδο. Η κατασκευή των τοίχων μοιάζουν με αυτήν των χερσαίων τειχών της Κωνσταντινουπόλεως, όπου και αναφέρονται τα ίδια κοσμήματα και γράμματα.
Ο ναός αυτός φέρεται και ως «αρχαία εκκλησία», ωστόσο η ιστορία ενός προγενέστερου ναού δεν διασώζεται. Σύμφωνα με την περιγραφή του Πασπάτη, οι ντόπιοι διηγούνταν έναν μύθο, κατά τον οποίο όποιος τόλμησε να χτίσει το σπίτι του στον ναό αυτόν, αιφνιδίως απεβίωσε. Ο ίδιος εικάζει πως πιθανώς επρόκειτο για εκκλησία της Αγίας Ιουλιανής της μάρτυρος κοντά στον Στρόβυλο ή στην Στροβυλαία, όπως επί Βυζαντίου ονομάζονταν η συνοικία αυτή. Υπήρχε όμως και η εκκλησία του Βαπτιστού και Προδρόμου στην ίδια συνοικία. Το ναό μετέτρεψε σε τέμενος ο αρχιναύαρχος Σινάν Πασάς, αδερφός του επιφανούς Ρουστέμ Πασά, γαμβρού επί θυγατέρα του σουλτάνου Σουλεϊμάν. Δεν είναι γνωστό πότε ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί, αλλά πιθανολογείται πως έγινε επί σουλτάνου Σουλεϊμάν, που βασίλεψε από το 1520 ως το 1566.
