จักรพรรดิโกโยเซ

จักรพรรดิโกะ-โยเซ 後陽成天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	17 ธันวาคม ค.ศ. 1586 – 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1611
ราชาภิเษก	4 มกราคม ค.ศ. 1587
ก่อนหน้า	โองิมาจิ
ถัดไป	โกะ-มิซูโน
ผู้สำเร็จราชการ	โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ
โชกุน	ดูรายชื่อ โทกูงาวะ อิเอยาซุ โทกูงาวะ ฮิเดตาดะ
ประสูติ	31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito)
สวรรคต	กันยายน 25, 1617(1617-09-25) (45 ปี) พระราชวังเฮอัง เกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
ฝังพระศพ	ฟูกากูซะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (深草北陵) เกียวโต
คู่อภิเษก	โคโนเอะ ซากิโกะ (สมรส 1586)
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ...	จักรพรรดิโกะ-มิซูโน โคโนเอะ โนบูฮิโระ อิจิโจ อากิโยชิ
พระสมัญญานาม สึอิโง: จักรพรรดิโกะ-โยเซ (後陽成院 หรือ 後陽成天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	เจ้าชายมาซาฮิโตะ
พระราชมารดา	ฟูจิวาระ โนะ (คาจูจิ) ฮารูโกะ
ลายพระอภิไธย

จักรพรรดิโกะ-โยเซ (ญี่ปุ่น: 後陽成天皇; โรมาจิ: Go-Yōzei-tennō; ทับศัพท์: โกะ-โยเซ เท็นโน; 31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 – 25 กันยายน ค.ศ. 1617) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 107^[1] ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม^[2]: 111 รัชสมัยของโกะ-โยเซอยู่ในช่วง ค.ศ. 1586 จนกระทั่งสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1611^[3] เทียบเท่ากับช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างยุคอาซูจิ–โมโมยามะกับยุคเอโดะ

พระนามของพระองค์นำมาจากพระนามของจักรพรรดิโยเซในคริสต์ศตวรรษที่ 9 กับคำว่า โกะ (後) ที่แปลว่าที่สองหรือยุคหลังเข้าไป ทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโยเซที่ 2 หรือ จักรพรรดิโยเซยุคหลัง

พระราชวงศ์

ก่อนที่โกะ-โยเซขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito)^{[2]: 9 [3]} พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์โตในเจ้าชายมาซาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 誠仁親王; โรมาจิ: Masahito-shinnō; ค.ศ. 1552–1586)^[2]: 424 มีอีกพระนามว่า เจ้าชายซาเนฮิโตะ และได้รับการตั้งพระนามหลังสวรรคตเป็น โยโกวอิง ไดโจเท็นโน ผู้เป็นพระราชโอรสองค์โตในจักรพรรดิโองิมาจิ^[2]: 10 พระราชมารดาเป็นนางพระกำนัล

พระบรมวงศานุวงศ์ของโกะ-โยเซประทับในไดริของพระราชวังหลวงเฮอัง พระบรมวงศานุวงศ์มีพระราชโอรสธิดาอย่างน้อย 35 พระองค์^[2]: 113

พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา:

• จักรพรรดินี (เนียวโงะ): ฟูจิวาระ (โคโนเอะ) ซากิโกะ (藤原近衛 前子; ค.ศ. 1575 – 11 สิงหาคม ค.ศ. 1630) ภายหลังเป็นชูกามนอิง (中和門院) ธิดาในโคโนเอะ ซากิฮิซะ (近衛 前久)
  • พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโชโก (聖興女王; 1590–1594)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงรีวโตอิง (龍登院宮; 1592–1600)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงเซชิ (清子内親王; 1593–1674) สมรสกับทากัตสึกาซะ โนบูฮิซะ
  • พระราชธิดาองค์ที่ 4: เจ้าหญิงบุนโก (文高女王; 1595–1644)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายโคโตฮิโตะ (政仁親王, 29 มิถุนายน 1596 – 11 กันยายน 1680) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-มิซูโน
  • พระราชธิดาองค์ที่ 5: เจ้าหญิงซนเอ (尊英女王; 1598–1611)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 4: โคโนเอะ โนบูฮิโระ (近衛 信尋, 24 มิถุนายน 1599 – 15 พฤศจิกายน 1649)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 7: เจ้าชายทากามัตสึ-โนะ-มิยะ โยชิฮิโตะ (29 เมษายน 1603 – 14 กรกฎาคม 1638; 高松宮好仁親王)^[4]
  • พระราชโอรสองค์ที่ 9: อิจิโจ อากิโยชิ (一条 昭良, 12 มิถุนายน 1605 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1672)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 6: เจ้าหญิงเทชิ (貞子内親王; 1606–1675) สมรสกับนิโจ ยาซูมิจิ
  • พระราชโอรสองค์ที่ 10: เจ้าชายโมโรจิกะ (庶愛親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชซนกากุ (1608–1661; 尊覚法親王)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 12: เจ้าหญิงซนเร็ง (尊蓮女王; 1614–1627)
• พระมเหสี (ฮิ): คิโยฮาระ (ฟูรูอิจิ) ทาเนโกะ (清原古市 胤子, 1583–1658) ธิดาในฟูรูอิจิ ทาเนฮิเดะ (古市胤栄)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 9: เจ้าหญิงเรอุนอิง (冷雲院宮; 1611)^[5]
  • พระราชโอรสองค์ที่ 11: เจ้าชายนักบวชโดโก (道晃法親王; 8 เมษายน 1612 – 5 สิงหาคม 1679)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 10: เจ้าหญิงคูกาอิง (空花院宮; 1613)
• พระมเหสี (ฮิ): ธิดาในชูโต โทโกฮิโระ (中東時広, เสียชีวิต ค.ศ. 1680)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 12: เจ้าชายนักบวชโดชู (道周法親王; 1613–1634)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 13: เจ้าชายนักบวชจิอิง (慈胤法親王; 1617–1699)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (นากายามะ) ชิกาโกะ (藤原中山親子; 1576–1608) ธิดาในนามายามะ โอยัตสึนะ (中山親綱)
  • พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายคาตาฮิโตะ (1588–1648; 良仁親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชคากูชิง
  • พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายนักบวชโชไก (承快法親王; 1591–1609)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮิโนะ) เทรูโกะ (藤原日野 輝子, 1581–1607) ธิดาในฮิโนะ เทรูซูเกะ (日野輝資)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายโทชิอัตสึ (1602–1651; 毎敦親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชซนเซ (尊性法親王)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (จิเมียวอิง) โมโตโกะ (藤原持明院 基子; เสียชีวิต ค.ศ. 1644) ธิดาในจิเมียวอิง โมโตโนริ (持明院基孝)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 6: เจ้าชายสึเนโยชิ (常嘉親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชเกียวเน็ง (尭然法親王; 1602–1661)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): มินาโมโตะ (นิวาตะ) โทโมโกะ (源庭田 具子; เสียชีวิต ค.ศ. 1626) ธิดาในนิวาตะ ชิเงโตโมะ (庭田重具)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 8: เจ้าชายนักบวชเรียวจุง (良純法親王; 1603–1669)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮามูโระ) โนบูโกะ (藤原葉室 宣子; เสียชีวิต ค.ศ. 1679) ธิดาในฮามูโระ โยริโนบุ (葉室頼宣)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 11: เจ้าหญิงซนเซ (尊清女王; 1613–1669)
• หญิงรับใช้ (ไนชิ-โนะ-โจ): ไทระ (นิชิโนโตอิง) โทกิโกะ (平西洞院 時子, เสียชีวิต ค.ศ. 1661) ธิดาในนิชิโนโตอิง โทกิโยชิ (西洞院時慶)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 7: เจ้าหญิงเอชู (永崇女王; 1609–1690)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 8: เจ้าหญิงโคอุนอิง (高雲院宮; 1610–1612)

พระราชประวัติ

เมื่อจักรพรรดิโองิมะชิผู้เป็นพระอัยกา (ปู่) ได้สละราชบัลลังก์เมื่อปี พ.ศ. 2129 เจ้าชายคะตะฮิโตะผู้เป็นพระราชนัดดาพระชนมายุ 15 พรรษาจึงเสด็จขึ้นครองราชย์สืบต่อมาโดยได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2130

พระราชพงศาวลี

พงศาวลีของจักรพรรดิโกโยเซ
8. จักรพรรดิโกะ-นาระ (1495–1557) 4.จักรพรรดิโองิมาจิ (1517–1593) 9. มาเดโนโกจิ เอโกะ (1494–1522) 2. เจ้าชายมาซาฮิโตะ (1552–1586) 10. มาเดโนโกจิ ฮิเดฟูซะ (1492–1563) 5.มาเดโนโกจิ ฟูซาโกะ (สวรรคต ค.ศ. 1581) 11. ฮาตาเกยามะ 1. จักรพรรดิโกะ-โยเซ 12. คันชูจิ ทาดาโตโยะ (1503–1594) 6. คันชูจิ ฮารูฮิเดะ (1523–1577) 13. อิเซะ 3. คันชูจิ ฮารูโกะ (1553–1620) 14. อาวายะ โมโตตากะ 7. อาวายะ โมโตโกะ 15. คันชูจิ

อ้างอิง

1. "後陽成天皇 (107)" (ภาษาญี่ปุ่น). Imperial Household Agency. n.d. สืบค้นเมื่อ 2022-08-03.
2. Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan.
3. Titsingh, Isaac (1834). von Klaproth, Julius (บ.ก.). Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. pp. 402–409.
4. ทากามัตสึ-โนะ-มิยะคนแรก
5. สวรรคตตั้งแต่วัยเยาว์