จักรพรรดิโกะ-โฮริกาวะ (ญี่ปุ่น: 後堀河天皇; โรมาจิ: Go-Horikawa-Tenno) จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 86 ตามระเบียบประเพณีของการสืบทอดราชบัลลังก์ รัชสมัยของพระองค์ทอดยาวตั้งแต่ ค.ศ. 1221 ถึง ค.ศ. 1232[1]
โดยพระนามของพระองค์นำมาจากพระนามของจักรพรรดิใน คริสต์ศตวรรษที่ 10 จักรพรรดิโฮะริกะวะ (堀河天皇) เมื่อใส่คำว่า โกะ (後) ที่แปลว่า ที่สอง หรือ ยุคหลัง เข้าไปทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโฮะริกะวะที่สอง หรือ จักรพรรดิโฮะริกะวะยุคหลัง
พงศาวลี
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะมีพระนามเดิมก่อนขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศว่า เจ้าชายยูตะฮิโตะ (茂仁)
ครองราชบัลลังก์
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะประสูติเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 1755 ตรงกับปีที่ 2 ในรัชสมัย จักรพรรดิจุนโตะกุ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายยูตะฮิโตะ (茂) เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ใน เจ้าชายโมะริซะดะ หรือ โกะ-ทะกะกุระ-อิง พระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน จักรพรรดิทะกะกุระ
ภายหลังจากเหตุการณ์ สงครามปีโจคิว จักรพรรดิชูเกียว ถูกปลดจากราชบัลลังก์โดยไร้รัชทายาททำให้สายราชสกุลซึ่งสืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิโกะ-โทะบะ ต้องสิ้นสุดลงเหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์จึงยกเจ้าชายยูตะฮิโตะขึ้นครองราชย์เมื่อปี 1764 เมื่อพระชนม์เพียง 9 พรรษาโดยพระราชอำนาจทั้งหมดอยู่ในมือของโกะ-ทะกะกุระ-อิง ผู้เป็นพระราชบิดา
บั้นปลายพระชนม์ชีพ
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะทรงสละราชบัลลังก์เมื่อปี 1775 ขณะพระชนม์เพียง 20 พรรษาหลังจากครองราชย์ได้ 11 ปีโดยทรงสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายมิสึฮิโตะ พระราชโอรสพระชนม์เพียง 1 พรรษาขึ้นครองราชย์เป็น จักรพรรดิชิโจ ส่วนอดีตจักรพรรดิทรงผนวช และได้รับสมัญญา ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) ก่อนจะสวรรคตเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 1777 ขณะพระชนม์เพียง 22 พรรษา
อ้างอิง
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 238–241; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 344–345; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 226–227.
