จักรพรรดิโชเก (ญี่ปุ่น: 長慶天皇; โรมาจิ: Chōkei-tennō) เป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นองค์ที่ 98 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์ ครองราชบัลลังก์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1368 ก่อนสละราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1383 พระองค์มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายยูตะนาริ (寛成親王)
จักรพรรดิโชเกครอง ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ระหว่างปี ค.ศ. 1368 - ค.ศ. 1383 โดยเป็นสมาชิกจาก ราชสำนักใต้ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้
ราชตระกูล
พระราชบิดาของพระองค์คือจักรพรรดิโกะ-มูรากามิ และพระมารดาของพระองค์อาจเป็นคากิมง-อิง
- จักรพรรดินี (中宮): บุตรสาวของไซอนจิ คินชิเงะ (西園寺公重)
พระราชประวัติ
วันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1368 (โชเฮปีที่ 23 วันที่ 11 เดือน 3)[2] ภายหลังการสวรรคตของจักรพรรดิโกะ-มูรากามิ พระองค์ได้สืบราชบัลลังก์ในบ้านของหัวหน้านักบวชที่ศาลเจ้าซูมิโยชิ ในเขตซูมิโยชิ โอซากะ ที่ราชสำนักภาคใต้ได้ใช้เป็นเมืองหลวง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอิทธิพลของราชสำนักใต้กำลังลดลง การสืบราชบัลลังก์ของพระองค์จึงยังคงมีข้อสงสัยอยู่บ้างจนถึงยุคไทโช ในปี ค.ศ. 1926 ซึ่งตรงกับปลายรัชสมัยของจักรพรรดิไทโช การสืบราชบัลลังก์ของจักรพรรดิโชเกจึงได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการและถูกสอดแทรกเข้าไปอยู่ในสายราชสกุลหลัก
จักรพรรดิโชเกยืนกรานตลอดรัชสมัยของพระองค์ในการต่อสู้กับราชสำนักเหนือ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ในปี 1383 หรือ 1384 พระองค์สละราชบัลลังก์ให้จักรพรรดิโกะ-คาเมยามะ พระอนุชาของพระองค์
หลังจากการรวมกันอีกครั้งของราชสำนักคู่อริ พระองค์ก็เสด็จกลับไปยังโยชิโนะ ที่ซึ่งพระองค์สวรรคตเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1394 ดวงพระวิญญาณของจักรพรรดิโชเกได้รับการสักการะที่ศาลเจ้าชิโชในโทสึงาวะ[3]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
