பண்டைய நிப்பூர் நகரத்தின் தொல்லியல் களங்கள், தற்கால ஈராக் நாட்டின் அல் குவாதிசியா ஆளுனரகத்தின், நுஃபார் சிற்றூரில் உள்ளது.
அமைவிடம்
டைகிரிஸ் ஆற்றின் கரையில், பாக்தாத் நகரத்திலிருந்து தென்கிழக்கில் 160 கிமீ தொலைவில் பண்டைய நிப்பூர் தொல்லியல் நகரம் உள்ளது.
வரலாறு
நிப்பூர் நகரம் தனது சொந்த அரசியல் மேலாதிக்கத்தை என்றும் பேணியதில்லை. ஆனால் ஊர், பாபிலோன், ஈலம் போன்ற மற்ற நகர ஆட்சியாளர்களின் ஆதிக்கத்தை ஏற்றுக்கொண்டது. நிப்பூர் நகரம் என்லில் கடவுளின் கோயில் அமைந்திருந்ததால் புனித நகரமாக விளங்கியது.
அக்காடியப் பேரரசு வீழ்ந்த காலத்தில் நிப்பூர் நகரத்திற்கு உரிய புனித நகரம் என்ற பெருமையை பாபிலோன் நகரத்திற்கு அளிக்கப்பட்டது.
அக்காடிய ஆக்கிரமிப்பிற்குப் பின், ஊர் நகர மூன்றாவது ஊர் வம்ச மன்னர் ஊர் நம்மு என்பவர் நிப்பூர் நகரத்தில் நரம் சின் மற்றும் ஊர் நம்மு கோயில்களை எழுப்பினார்.
பிந்தைய வரலாறு
கிமு 8ம் நூற்றாண்டில் நிப்பூர் நகரத்தை ஆட்சி செய்த புது அசிரியப் பேரரசர்இரண்டாம் சர்கோன் காலத்திய கல்வெட்டுகள் கிடைக்கப்பெற்றுள்ளது.
புது அசிரியப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்குப் பின் செலூக்கியப் பேரரசு ஆட்சிக்காலத்தில் நிப்பூர் நகரத்தின் என்லில் தெய்வத்திற்கான கோயில், கோடையாக மாற்றபட்டது.
பின்னர் நிப்பூர் கோட்டைகளை கிமு 250ல் பார்தியர்கள் சீரமைத்தனர். சசானியப் பேரரசு காலத்தில் நிப்பூர் நகரம் பாழடைந்து, சிறு கிராமமாக நிப்பூர் நகரம் காட்சியளித்தது.
தொல்லியல்
நிப்பூர் தொல்லியல் களத்தில் 30 மீட்டர் உயரம் கொண்ட பெரிய மண்மேடு கண்டெடுக்கப்பட்டது. இதனை அரேபியர்கள் நூப்பர் என்றனர். இத்தொல்லியல் களத்தை 1851ல் சர் ஆஸ்டின் ஹென்றி லயர்டு என்பவர் முதலில் அகழாய்வு செய்தார்.[3]
1889 - 1890களில் ஐக்கிய அமெரிக்காவின் பென்சில்வேனியா பல்கலைக்கழக்கத்தின் தொல்லியல் அறிஞர்கள் மீண்டும் விரிவாக அகழாய்வு செய்தனர்.[4][5][6][7]
சிகாகோ கீழ்திசை நிறுவத்தினர் நிப்பூர் தொல்லியல் களத்தை 1948 முதல் 1990 வரை 19 முறை அகழாய்வு செய்தனர்.[8][9][10][11][12][13][14][15][16][17] நிப்பூர் தொல்லியல் களத்தில் ஏழு களிமண் சவப்பெட்டிகள் கண்டெடுக்கப்பட்டது. அவைகள் பிலடெல்பியா பல்கலைக்கழகத்தின் அருங்காட்சியகத்தின் உள்ளது.[18]
↑Fisher, Clarence Stanley, Excavations at Nippur: plans, details and photographs of the buildings, with numerous objects found in them during the excavations of 1889, 1890, 1893-1896, 1899-1900: v. 2 : The Fortress, Philadelphia : Department of Archaeology of University of Pennsylvania, 1907
↑McGuire Gibson, James A. Armstrong and Augusta McMahon, The City Walls of Nippur and an Islamic Site beyond: Oriental Institute Excavations, 17th Season, 1987, Iraq, vol. 60, pp. 11-44, 1998
↑Gibson, McGuire; McMahon, A. (1995), "Investigation of the Early Dynastic-Akkadian Transition: Report of the 18th and 19th Seasons of Excavation in Area WF, Nippur", Iraq, 57: 1–39, எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.2307/4200399
A. L. Oppenheim, Siege Documents from Nippur, Iraq, vol. 17, no. 1, pp. 69–89, 1955
T. Fish, The Summerian City Nippur in the Period of the Third Dynasty of Ur, Iraq, vol. 5, pp. 157–179, 1938
John P. Peters, University of Pennsylvania Excavations at Nippur. II. The Nippur Arch, The American Journal of Archaeology and of the History of the Fine Arts, vol. 10, no. 3, pp. 352–368, (Jul. - Sep., 1895)
John P. Peters, The Nippur Library, Journal of the American Oriental Society, vol. 26, pp. 145–164, 1905
McGuire Gibson, A Re-Evaluation of the Akkad Period in the Diyala Region on the Basis of Recent Excavations at Nippur and in the Hamrin, American Journal of Archaeology, vol. 86, no. 4, pp. 531–538, 1982
[1] Elizabeth C. Stone and Paul E. Zimansky, Old Babylonian Contracts From Nippur: Selected Texts From the University Museum University of Pennsylvania, Oriental Institute of the University of Chicago Microfiche Archives, Volume 1 Chicago: University of Chicago Press, 1976
Zettler, Richard L., The Ur III Temple of Inanna at Nippur: The Operation and Organization of Urban Religious Institutions in Mesopotamia in the Late Third Millennium B.C. Berliner Beitraege zum vorderen Orient 11. Berlin: Dietrich Reimer, 1992