Wielka miłość Balzaka

Wielka miłość Balzaka
Gatunek	kostiumowy, film biograficzny
Kraj produkcji	Polska; Francja
Oryginalny język	polski; francuski
Główne role	Pierre Meyrand; Beata Tyszkiewicz
Liczba odcinków	7
	1. Nadzieje i upokorzenia; 2. Cudzoziemka; 3. Contessa; 4. Komedia ludzka; 5. Spotkanie w Sankt-Petersburgu; 6. Linoskoczki; 7. Wyzwolony
	Produkcja
Reżyseria	Jacqueline Audry; Wojciech Solarz
Scenariusz	Yves Jamiaque; Jerzy Stefan Stawiński
Muzyka	Wojciech Kilar
Zdjęcia	Antoni Wójtowicz
Scenografia	Halina Dobrowolska; Tadeusz Kosarewicz
Czas trwania odcinka	51–59 min
	Pierwsza emisja
Data premiery	25 marca 1973 (Polska); 19 kwietnia 1973
Stacja telewizyjna	Telewizja Polska; Eurodis-Telecinex
Lata emisji	1973

Wielka miłość Balzaka (franc. Un Grand Amour de Balzac) – polsko-francuski siedmioodcinkowy serial telewizyjny z 1973 roku, wyprodukowany przez Telewizję Polską we współpracy z Eurodis-Telecinex.

Obsada

Beata Tyszkiewicz − Ewelina Hańska
Pierre Meyrand − Honoré de Balzac (dubbing w wersji polskiej Piotr Fronczewski)
Zdzisław Mrożewski − Wacław Hański
Danièle Ajoret − Laura (Anna Milewska)
Renée Faure − matka Balzaka (Zofia Mrozowska)
Anouk Ferjac − markiza Maria de Castries (Aleksandra Koncewicz)
Edmund Fetting − książę Schoenberg
Elina Labourdette − Laura de Berny (Halina Mikołajska)
Catherine Lery − Henrietta Borel, guwernantka (Barbara Wrzesińska)
Colette Renard − Luiza Brignol (Barbara Krafftówna)
Monika Zalewska − Anna, córka Hańskiej
Leszek Teleszyński − Jerzy Mniszech, mąż Anny
Halina Kossobudzka − Rozalia Rzewuska, ciotka Eweliny
Krzysztof Kowalewski − Théophile Gautier
Henryk Machalica − Henryk Knothe
Jan Matyjaszkiewicz − August, lokaj Balzaca
Krzysztof Wakuliński − Eugeniusz Sue, przyjaciel Balzaca
Maria Wachowiak − George Sand
Włodzimierz Nowak − przyjaciel Balzaca
Jerzy Cnota − przyjaciel Balzaca
Wirgiliusz Gryń − sługa Hańskiego
Stanisław Jaśkiewicz − finansista
Alina Janowska − Madame Buchet
Bogusz Bilewski − major Carraud
Józef Duriasz − Surville, mąż Laury
Andrzej Seweryn − przyjaciel Balzaca
Mieczysław Voit − doktor Nacquart
Lech Ordon − komornik
Hanna Skarżanka − hrabina
Aleksandra Śląska − hrabina Maria Potocka
Ewa Wiśniewska − contessa Sara Guidoni-Visconti
Janusz Kłosiński − baron Rotszyld
Kazimierz Rudzki − Klemens von Metternich
Krzysztof Chamiec − książę von Szwarzenberg
Wiesław Drzewicz − wydawca
Władysław Hańcza − Karol Hański
Jerzy Kamas − car Mikołaj I Romanow
Janusz Zakrzeński − Adam Rzewuski, brat Eweliny Hańskiej
Edward Dziewoński − wydawca
Witold Sadowy − Victor Hugo
Stanisław Marian Kamiński − hrabia Guidoni-Visconti
Jerzy Moes − gość w Wiedniu
Tadeusz Cygler − skrzypek w Wierzchowni
Aleksandra Leszczyńska − uczestniczka wigilii u Hańskich
Andrzej Siedlecki − krytyk
Maciej Borniński − krytyk
Teofila Koronkiewicz − kobieta w salonie Hańskich w Wiedniu
Józef Konieczny
Jadwiga Kuryluk (odc. 7)
Józef Fryźlewicz – malarz Eweliny Hańskiej (odc. 4)
Kazimierz Meres
Jerzy Schejbal
Wacław Szklarski
Zdzisław Szymborski

Opis fabuły

Serial opiera się na fabularyzowanej historii związku Eweliny Hańskiej z Honoré de Balzakiem. Jego akcja rozpoczyna się w 1833 roku, kiedy to mieszkająca w Wierzchowni Ewelina Hańska (Beata Tyszkiewicz), zafascynowana twórczością pisarza (Pierre Meyrand), wysyła do niego pierwszy list. Wkrótce dochodzi do ich spotkania w Neuchâtel w Szwajcarii i zaczynają prowadzić bardziej regularną korespondencję, wykraczającą poza zwykłą przyjaźń. Jeden z listów trafia do rąk męża Hańskiej, o 25 lat od niej starszego Wacława (Zdzisław Mrożewski), co znacznie ogranicza możliwości spotkań. Balzak równolegle oprócz romansu z Hańską, nawiązuje drugi z Sarą Guidoni-Visconti (Ewa Wiśniewska). Gdy informacje o tym docierają do Eweliny, zrywa z pisarzem. Ten popada w kłopoty finansowe i aby się utrzymać pisze kolejne tomy Komedii ludzkiej. W 1841 roku umiera Wacław Hański, Hańska spotyka się z Balzakiem, ale odrzuca jego oświadczyny. W 1848 roku Balzac przyjeżdża do Wierzchowni, do majątku Hańskiej. Ta, mając świadomość, że jest on ciężko chory, wyraża zgodę na ślub. Zawierają go w 1850 roku, kilka miesięcy później Balzac umiera.

Produkcja i dystrybucja

Przygotowania do realizacji serialu trwały siedem lat. Na planie pracowało ok. 300 aktorów zarówno z Polski, jak i z Francji. Sceny plenerowe kręcono w faktycznych miejscach akcji, m.in. w Paryżu, Leningradzie i Alpach Szwajcarskich, a w Polsce - w Krakowie, Walewicach, Nieborowie, Arkadii, Jabłonnie oraz w Warszawie (Wilanów i Łazienki Królewskie)^[1].