Na ekranie najczęściej grał żołnierzy, milicjantów i działaczy partyjnych. Odtwórca roli towarzysza Stanisława Jasińskiego w serialu Jana ŁomnickiegoDom (1980–1986).
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Mydlicach (dziś dzielnica Dąbrowy Górniczej). Jako mały chłopiec bawił się w teatr, ale chciał zostać leśnikiem[1]. Podczas II wojny światowej mając 13 lat został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po przeczytaniu książki Kościuszko pod Racławicami, marzył o byciu żołnierzem i walce o wolność. Gdy wrócił z robót, wstąpił do wojska. Po zdemobilizowaniu próbował — bez powodzenia — dostać się na studia aktorskie[2]. W 1952 ukończył studia w Państwowej Szkole Reżyserów Teatrów Niezawodowych, w 1958 zdał aktorski egzamin eksternistyczny.
Po raz pierwszy trafił na kinowy ekran w komedii wojennej Tadeusza ChmielewskiegoGdzie jest generał... (1963)[1]. Z ekranowych ról bardziej zauważalnych był stary góral Kuba Pudras, kłusownik podczas zimy zaczyna karmić padające zwierzęta sianem podkradanym bogatym gazdom w dramacie telewizyjnym Myśliwy (1973)[1], wozak Michał Kopera, który ulega podczas pracy ciężkiemu wypadkowi w dramacie telewizyjnym Henryka BielskiegoHasło (1976)[1], robotnik Marian Matyja w serialu Zbigniewa ChmielewskiegoŚlad na ziemi (1978)[1] i bosman Ignacy Krzemiński, który po przejściu na emeryturę wraca do rodzinnej wsi w dramacie psychologicznym Sylwestra SzyszkoZerwane cumy (1979)[1]. Zebrał znakomite recenzje za kreację klucznika Kazimierza w dramacie psychologicznym Wojciecha MarczewskiegoKlucznik (1979)[1] u boku Tadeusza Łomnickiego. Jego rola generała „Bołdyna” w dramacie wojennym Ewy i Czesława PetelskichBołdyn (1981) została wysoko oceniana przez krytyków[3].
Zajmował się również dubbingiem; użyczył głosu Achimowi, koledze Karola Kostki (Franciszek Pieczka) i Smokowi (granym przez Annę Dymną) w poetyckim filmie dla dzieci i młodzieży Okrągły tydzień (1977)[4].
Zmarł 3 września 1986 w Warszawie w wieku 58 lat, niedługo przed premierą dwunastego odcinka serialu Dom. Na ekranie pojawił się, ponieważ, aby dokończyć wątek, zmontowano odrzucone wcześniej sceny z jego udziałem; później zdecydowano się uśmiercić jego bohatera. Został pochowany na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi (kwatera XXXII, rząd 5, grób 10).
Nagroda MON I stopnia za film Pastorale heroica w reżyserii Henryka Bielskiego (1983)
„Srebrny Pierścień” – nagroda za rolę Kelina Ababija w sztuce Największa świętość (1978)
Przypisy
↑ abcdefgBohdan Gadomski. Być twórcą, nie rekwizytem. „Film”. nr 28/1980 (XXXV) (1649), s. 16, 31 sierpnia 1980. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN0137-463X.
↑Bohdan Gadomski. Gram żywiołowo.... „Film”. nr 38/1982 (XXXVII) (1745), s. 10–11, 12 grudnia 1982. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN0137-463X.
↑Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke. Arkadiusz Jakubik. „Playboy”. nr 2/2013 (242), lutu 2013. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN1230-2724.brak numeru strony
↑Karolina Famulska-Ciesielska, Sławomir Żurek Literatura polska w Izraelu. Leksykon, wyd. Austeria, Kraków-Budapeszt 2012, s. 57-58 (biogram Elżbiety Frister)
Bibliografia
Wirgiliusz Gryń (1928–1986). „Film”. nr 38/1986 (XLI) (1942), s. 2, 21 września 1986. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN0137-463X.