Vivian Jepkemoi Cheruiyot
11 września 1983 dystrykt Keiyo
153 cm[1]
Vivian Jepkemoi Cheruiyot (ur. 11 września 1983 w dystrykcie Keiyo[1]) – kenijska lekkoatletka specjalizująca się w biegach długodystansowych. Mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska z Rio de Janeiro, srebrna i brązowa medalistka olimpijska z Londynu, uczestniczka igrzysk olimpijskich w Sydney i Pekinie. Czterokrotna mistrzyni świata (w tym dwukrotna złota medalistka z Daegu), halowa wicemistrzyni świata, mistrzyni Afryki, medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów oraz igrzysk afrykańskich. Medalistka mistrzostw świata w kategoriach wiekowych U18 i U20. Wielokrotna złota medalistka mistrzostw globu w biegach przełajowych.
W 1998 zadebiutowała w międzynarodowych zmaganiach, biorąc udział w rozgrywanych w Marrakeszu mistrzostwach świata w biegach przełajowych. W wyścigu juniorów indywidualnie zajęła 5. miejsce, a ekipa kenijska z jej udziałem sięgnęła po srebrny medal. Rok później na tej samej imprezie wywalczyła dwa srebrne medale w konkurencji rajdu juniorów (indywidualnie i drużynowo). Uczestniczyła w mistrzostwach świata U18 w Bydgoszczy, na których otrzymała brązowy medal w konkurencji biegu na 3000 m, jak również na igrzyskach afrykańskich w Johannesburgu, gdzie zdobyła brązowy medal w konkurencji biegu na 5000 m[2][3].
W wieku siedemnastu lat zaliczyła debiut na igrzyskach olimpijskich. W konkurencji biegu na 5000 m awansowała do fazy finałowej, zajmując przedostatnie 14. miejsce z czasem 15:33,66 i wyprzedzając jedynie Jugosłowiankę Oliverę Jevtić (która startu finałowego nie ukończyła)[4].
W 2001 roku otrzymała tytuł mistrzyni juniorów Afryki w konkurencji biegu na 5000 m, w tejże konkurencji wywalczyła też brązowy medal mistrzostw świata U20. W 2007 roku brała udział w mistrzostwach świata seniorów, w konkurencji biegu na 5000 m otrzymała srebrny medal[2].
W ramach letnich igrzysk olimpijskich w Pekinie, tak jak osiem lat wcześniej, również wystąpiła wyłącznie w konkurencji biegu na 5000 m. W finale zajęła 5. miejsce z rezultatem czasowym 15:46,32[5]. Jednak po dyskwalifikacji za doping reprezentantki Turcji Elvan Abeylegesse, kenijską lekkoatletkę przesunięto o jedno miejsce wyżej[6][7].
W 2009 roku została mistrzynią świata w konkurencji biegu na 5000 m, rok później zaś między innymi otrzymała srebrny medal halowych mistrzostw globu w konkurencji biegu na 3000 m i została złotą medalistką igrzysk Wspólnoty Narodów w konkurencji biegu na dystansie 5000 m. Bardzo udane dla Kenijki były również lekkoatletyczne mistrzostwa świata w Daegu, w ich ramach startowała w konkurencjach biegowych na 5000 oraz 10 000 m – w obu konkurencjach zdobyła tytuł mistrzowski. Trzykrotnie była zwyciężczynią łącznej punktacji Diamentowej Ligi w biegu na 5000 m – w 2010, 2011 oraz 2012 roku[2][3].
W trzecim starcie olimpijskim, który miał miejsce w Londynie, wywalczyła dwa krążki. W konkurencji biegu na 5000 m zdobyła srebrny medal, w finale zajmując 2. miejsce z czasem 15:04,73 i o 0,48 sekundy przegrywając z Etiopką Meseret Defar; natomiast finał konkursu biegu na 10 000 m ukończyła na 3. miejscu z czasem 30:30,44 – tym samym zdobyła brązowy medal i przegrała z Etiopką Tirunesh Dibabą oraz swą rodaczką Sally Kipyego[8].
Nie brała udziału w mistrzostwach świata w Moskwie z powodu ciąży[9]. Na rozgrywanych w Pekinie mistrzostwach świata zdobyła czwarty tytuł mistrzowski, zwyciężając w finale konkursu biegu na 10 000 m[2]. Brała udział w rozgrywanych w Rio de Janeiro igrzyskach olimpijskich, na których zdobyła kolejne dwa medale – złoto w konkurencji biegu na 5000 m (uzyskanym w finale wynikiem 14:26,17 ustanowiła nowy rekord olimpijski) oraz srebro w konkurencji biegu na 10 000 m (w finale konkursu uzyskała czas 29:32,53 będący nowym rekordem kraju, przegrywając przy tym tylko z Etiopką Almaz Ayaną)[10].
Źródło: [2]
Przekreślone nazwisko oznacza unieważnioną nagrodę