Gudaf Tsegay (ur. 23 stycznia 1997) – etiopska lekkoatletka, specjalistka od biegów średnich.
W 2014 bez awansu do finału startowała na halowych mistrzostwach świata w Sopocie, a kilka miesięcy później zdobyła srebro juniorskich mistrzostw świata w Eugene. W 2016 zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw świata w Portland. Półfinalistka światowego czempionatu w Londynie w kolejnym roku. W 2019 zdobyła brązowy medal światowego czempionatu w Dosze. W 2021 na igrzyskach olimpijskich w Tokio zdobyła brązowy medal na dystansie 5000 metrów[1].
W 2022 została halową mistrzynią świata na dystansie 1500 metrów. Na tym samym dystansie zdobyła srebro podczas letniego czempionatu globu w Eugene. Rok później zdobyła złoty medal mistrzostw świata w biegu na 10 000 metrów.
Złota medalistka mistrzostw Etiopii.
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Konkurencja
|
Lokata
|
Wynik
|
2014 |
Halowe mistrzostwa świata |
Sopot |
bieg na 1500 metrów |
eliminacje |
4:11,83
|
2014 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Eugene |
bieg na 1500 metrów |
2. miejsce |
4:10,83
|
2016 |
Halowe mistrzostwa świata |
Portland |
bieg na 1500 metrów |
3. miejsce |
4:05,71
|
2016 |
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
bieg na 800 metrów |
eliminacje |
2:00,13
|
2017 |
Mistrzostwa świata |
Londyn |
bieg na 1500 metrów |
półfinał |
4:22,01
|
2019 |
Mistrzostwa świata |
Doha |
bieg na 1500 metrów |
3. miejsce |
3:54,38
|
2021 |
Igrzyska olimpijskie |
Tokio |
bieg na 5000 metrów |
3. miejsce |
14:38,87
|
2022 |
Halowe mistrzostwa świata |
Belgrad |
bieg na 1500 metrów |
1. miejsce |
3:57,19
|
2022 |
Mistrzostwa świata |
Eugene |
bieg na 1500 metrów |
2. miejsce |
3:54,52
|
2022 |
Mistrzostwa świata |
Eugene |
bieg na 5000 metrów |
1. miejsce |
14:46,29
|
2023 |
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
bieg na 5000 metrów |
13. miejsce |
15:01,13
|
2023 |
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
bieg na 10 000 metrów |
1. miejsce |
31:27,18
|
2024 |
Halowe mistrzostwa świata |
Glasgow |
bieg na 3000 metrów |
2. miejsce |
8:21,13
|
Rekordy życiowe
W 2016 roku czasem 4:01,81 ustanowiła halowy rekord świata juniorów, który przetrwał do lutego 2020.
Przypisy
Bibliografia