Jarosławscy herbu Leliwa
ok. 1436
1519
Rafał Jarosławski z Przeworska
Anna z Szamotuł
Jadwiga z Warzyszyna
Anna,Magdalena
Spytek Jarosławski herbu Leliwa (ur. ok. 1436, zm. 1519) – syn Rafała z Przeworska i Anny z Szamotuł. Był podkomorzym przemyskim (1464-72), wojewodą bełskim (1472–1474), wojewodą ruskim (1474–1479), starostą generalnym ruskim w latach 1479-1495[1] i starostą leżajskim[2], wojewodą sandomierskim (1479–1491), wojewodą krakowskim (1491–1501), wojskim krakowskim do 1501, kasztelanem krakowskim (1501–1519), starosta Kościana w latach 1499–1508[3].
Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[4]. 6 maja 1499 roku podpisał w Krakowie akt odnawiający unię polsko-litewską[5]. Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku[6]. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[7]. Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[8]. W czasie bezkrólewia w 1506 roku, po śmierci króla Aleksandra Jagiellończyka regent Królestwa Polskiego. Szybko doprowadził do stabilizacji przez osadzenie na tronie Zygmunta, syna Kazimierza Jagiellończyka. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[9] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[10].
Przed 1481 r. był w związku z Jadwigą z Warzyszyna, z którą miał dwie córki: