Mikołaj z Michałowa

Mikołaj "Białucha" Kurozwęcki

Poraj
Data urodzenia	ok. 1370
Data śmierci	przed 13 października 1438
Ojciec	Krzesław Kurozwęcki

Mikołaj z Michałowa i Kurozwęk, Mikołaj Kurozwęcki, zwany „Białucha” (ok. 1370, zm. przed 13 października 1438) – kasztelan krakowski w latach 1430–1438, wojewoda sandomierski w latach 1410–1430, starosta krakowski w latach 1418–1431 i 1432–1438, starosta sieradzki w latach 1406–1418.

Syn Krzesława Kurozwęckiego, bratanek Zawiszy Kurozwęckiego. Podpisał pokój toruński 1411 roku^[1]. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku^[2]. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju czerwińskiego w 1422 roku^[3] i przywileju jedlneńskiego w 1430 roku^[4]. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku^[5].

3 lipca 1431 roku, w czasie wyprawy łuckiej wysłał listy wypowiednie wielkiemu księciu litewskiemu Świdrygielle z obozu wojskowego w Bystrzycy na ziemi lubelskiej^[6]. Jako kasztelan krakowski dowodził oddziałami polskimi, które wraz z czeskimi sierotkami Jana Čapka z Sán podczas wojny polsko-krzyżackiej w 1433 r. dokonały najazdu na należące do państwa krzyżackiego Pomorze, docierając pod Gdańskiem do Bałtyku.

31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim^[7].

Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku^[8].

Przypisy

1. Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382–1445, Kraków 1891, s. 42.
2. Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
3. Jus polonicum, codicibus veteribus manuscriptis et editionibus quibusque collatis / edidit Joannes Vincentius Bandtkie, Warszawa 1831, s. 223.
4. Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
5. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
6. Dariusz Wróbel, Przyczynek prozopograficzny do dziejów tzw. wyprawy łuckiej w 1431 roku, w: Res Historica, nr 41, 2016, s. 244.
7. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. 4, Wilno 1764, s. 133.
8. Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382–1445, Kraków 1891, s. 366.