WNP jako w dużej mierze kontynuator reprezentacji ZSRR wystąpiła na Euro 1992, gdzie zremisowała dwa mecze (1:1 z Niemcami i 0:0 z Holandią), a jeden przegrała (0:3 ze Szkocją) i z dwoma punktami zajęła czwarte miejsce w grupie. Spotkanie ze Szkocją było ostatnim, jakie rozegrała reprezentacja pod nazwą WNP.
W tym samym czasie międzynarodowe występy rozpoczęły drużyny narodowe poszczególnych republik byłego ZSRR. W eliminacjach do mundialu 1994 wystartowała Rosja, uważana, m.in. przez FIFA za spadkobiercę piłkarskiego dorobku ZSRR i WNP[1].
Sborna eliminacje do Euro 1992 zakończyła na pierwszym miejscu, choć trafiła jej się niełatwa grupa z Włochami, Norwegią, Węgrami i Cyprem. Podopieczni Byszowca wygrali pięć z ośmiu spotkań, pozostałe trzy zremisowali (w tym dwukrotnie z Włochami), tracąc jedynie 2 bramki.
W latach 1990–1991 miały miejsce przełomowe wydarzenia polityczne: kolejne republiki radzieckie ogłaszały niepodległość, a w grudniu przywódcy Białorusi, Rosji i Ukrainy podpisali układ białowieski, na mocy którego Związek Radziecki przestał istnieć. W jego miejsce powołano organizację międzynarodową – Wspólnotę Niepodległych Państw.
Reprezentacja zagrała na turnieju poniżej oczekiwań swoich kibiców. W pierwszym meczu podopieczni Byszowca zremisowali 1:1 z Niemcami, chociaż do '90 minuty wygrywali. Drugie spotkanie, z Holandią, również zakończyło się podziałem punktów (0:0). A 0:3 ze Szkocją na zakończenie rozgrywek grupowych oznaczało nie tylko pożegnanie się z mistrzostwami, ale również ostateczne zamknięcie trwającego ponad pięćdziesiąt lat okresu funkcjonowania piłkarstwa radzieckiego na arenie międzynarodowej. Wielu reprezentantów WNP wkrótce znalazło miejsce w składach drużyn państw powstałych po rozpadzie Związku Radzieckiego, głównie Rosji i Ukrainy.