Róża (RosaL.) – rodzajkrzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae). Znanych jest ok. 140[3]–260[4] gatunków występujących na półkuli północnej. Występują w różnych formacjach leśnych i zaroślowych. Są krzewami i pnączami o kwiatach zwykle pachnących, zapylanych przez owady[5].
Są źródłem olejku różanego wykorzystywanego w przemyśle perfumeryjnym, są roślinami leczniczymi i jadalnymi (organem jadalnym są mięsiste hypancja otaczające owoce), ale przede wszystkim wykorzystywane są jako rośliny ozdobne[3].
Zasięg naturalny róż obejmuje rozległe przestrzenie półkuli północnej. Prawdopodobną kolebką róż jest wschodnia Azja, w szczególności obszar Chin, gdzie występuje nie tylko największe zróżnicowanie gatunkowe, ale też występują tu w większości gatunki diploidalne. W Europie występują liczne gatunku pentaploidalne, a w Ameryce Północnej di-, tetra- i heksaploidalne. Zasięg rodzaju w Azji obejmuje niemal cały kontynent z wyjątkiem krańców północnych, Indochin, znacznej części Półwyspu Indyjskiego, rejonu Półwyspu Arabskiego (róże występują jednak na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego oraz na południowym krańcu półwyspu). Róże spotykane są w całej Europie z wyjątkiem jej północnych krańców. W Afryce rosną w rejonie Etiopii i w jej północno-zachodniej części. W Ameryce Północnej róże obecne są na niemal całym kontynencie na północ od środkowego Meksyku, z wyjątkiem dalekiej północy i Archipelagu Arktycznego[6].
Lista obejmuje także gatunki uprawiane oraz efemerofity[7]:
Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej[7], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej Plants of the World online (jeśli jest inna)[4]
Krzewy osiągające zwykle do ok. 3 m wysokości, w przypadku gatunków pnących nawet do 30 m[5]. Pędy kolczaste, wyprostowane, łukowate, płożące lub pnące. Różne części rośliny często z gruczołkami zawierającymi olejki eteryczne, po roztarciu wydzielającymi specyficzny dla różnych gatunków zapach. Z korzeni wypuszczają mniej lub bardziej obficie odrosty (pędy przybyszowe).
Okryta kolcami, czasem też owłosiona, rzadko bezbronna (R. pendulina – częściowo, R. blanda i niektóre odmiany hodowlane róży dzikiejR. canina i wielokwiatowejR. multiflora). Kolce bardzo zmienne – proste, zakrzywione lub hakowate, masywne lub szczeciniasto-igiełkowate, czasem z domieszką kolców gruczołonośnych. Kształt i wielkość kolców jest zmienna nie tylko w obrębie rodzaju, ale także w obrębie poszczególnych gatunków i roślin. Przy oznaczaniu i analizie cech taksonomicznych róż przyglądać się należy szczytowym partiom silnie rosnących długopędów wydającym boczne pędy kwiatowe[8]. Młode pędy są zielone lub czerwono nabiegłe, z czasem drewnieją i pokrywają się szaro-brunatną, popękaną korą.
Skrętoległe, sezonowe, nieparzystopierzaste z 5–9 (rzadko do 19) listkami (wyjątkowo liście pojedyncze ma R. persica). Z wierzchu matowe lub połyskujące, od spodu nagie, owłosione, nierzadko także gruczołowato. Kształt listków eliptyczny, jajowaty lub okrągły, na szczycie blaszka liściowa zaokrąglona lub zaostrzona, u nasady zaokrąglona lub zbiegająca. Brzeg liścia zwykle piłkowany (pojedynczo, podwójnie lub potrójnie), z ząbkami ogruczolonymi lub bez gruczołów. Osadki liści nagie lub owłosione, często z gruczołami i kolcami. Przylistki zrośnięte z ogonkiem liściowym, często na znacznej jego długości i ogruczolone na krawędzi. Zwykle różnie wykształcone na pędach kwitnących i płonnych.
Duże, pachnące, obupłciowe, promieniste, wyrastają na szypułkach różnej długości. Szypułki mogą być proste lub wygięte, gładkie, owłosione lub kolczaste. Kwiaty osadzone są pojedynczo lub zebrane w kwiatostany: wiechy, baldachogrona i podbaldachy. Korona kwiatu zwykle jest 5-płatkowa, czteropłatkowa jest u R. omeiensis i R. sericea, a u odmian hodowlanych bywa do 15 okółków płatków powstałych w wyniku przekształcenia części okółków pręcików w płatki[9]. Płatki są różnokształtne, barwy białej, różowej lub czerwonej (u odmian hodowlanych też inne barwy). W pąku płatki są zwinięte spiralnie, przez co pąki kwiatowe są charakterystycznie wydłużone. U nasady płatków znajduje się zwykle wieniec gruczołów miodnikowych. Działki kielicha zielone, całobrzegie lub trzy zewnętrzne pierzasto podzielone. Liczne słupki wraz pręcikami osadzone są we wklęsłym dnie kwiatowym zwanym hypancjum. Pręcików jest od 50 do kilkuset, zwykle barwy żółtej, rzadziej pomarańczowej, białej, czerwonej. Nitki pręcików są cienkie, w pąku skręcone lub zgięte, zakończone są pylnikami, z których każdy zawiera dwa worki z dwoma komorami pyłkowymi. Słupki są zwykle wolne, czasem zrośnięte w górnej części szyjkami. Zalążnia w każdym słupku jest siedząca lub osadzona na krótkim trzoneczku. Łożysko w zalążni jest przyścienne, osadzone w nim zalążki są odwrócone (anatropowe). Po zapłodnieniu w każdej zalążni rozwija się tylko jeden zalążek. Szyjka słupka kończy się mniej lub bardziej wypukłym znamieniem. Dno kwiatowe otaczające słupki i pręciki zmienia się w trakcie owocowania w zmięśniałą okrywę. Na szczycie beczułkowato-dzbankowatego hypancjum znajduje się zwężone ujście zwane orficjum, otoczone zgrubieniem zwanym dyskiem. Dysk może być pierścieniowaty, płaski lub stożkowaty. Przez orficjum wystają szyjki słupków, które mogą być skupione w luźne wiązki typu bukietowatego lub półkulistą, zbitą główkę. Wokół ujścia hypancjum osadzone są okółki korony i kielicha.
Właściwymi owocami są twarde niełupki, okryte w mięśniejącym hypancjum tworzącym tzw. owoc pozorny (szupinkowy). Hypancja w miarę dojrzewania zmieniają barwę z zielonej na pomarańczową, czerwoną i ciemniejszą aż do koloru czarnego. Przybierają kształt kulisty lub elipsoidalny o długości 5–50 mm.
Rodzaj Rosa stanowi prawdopodobnie klad siostrzany dla plemieniaPotentilleae Sweet obejmującego 11 rodzajów, m.in.: pięciornik (Potentilla), przywrotnik (Alchemilla), poziomka (Fragaria). Grupa ta stanowi jeden z kladów bazalnych rodziny różowatych, przy czym najprawdopodobniej wcześniej oddzieliły się linie rozwojowe prowadzące do współczesnych rodzajów wiązówka (Filipendula), jeżyna (Rubus) i plemienia Colurieae Rydberg, obejmującego m.in. rodzaje kuklik (Geum), pragnia (Waldsteinia), Coluria.
Róża Rosa należy do rodzajów, w których mieszańce międzygatunkowe występują często z dużą frekwencją i rozprzestrzeniają się, nierzadko stając się częściej spotykanymi niż każdy z gatunków rodzicielskich. Mechanizmem, który pozwala mieszańcom róż przeżywać i uzyskiwać zdolność do adaptacji jest spotykana u niektórych przedstawicieli rodzaju niezbalansowana poliploidalność. Polega ona na dziedziczeniu przez pentaploidalne mieszańce chromosomów w taki sposób, że jeden z gatunków rodzicielskich dostarcza 4 zestawy chromosomów, a drugi jeden zestaw[13].
Przez długie dziesięciolecia powszechnie akceptowany był podział rodzaju opracowany przez Rehdera w 1940[14] Zgodnie z nim rodzaj dzielony był na cztery podrodzaje, w obrębie podrodzaju Eurosa wyróżniane były liczne sekcje. Podział rodzaju według Rehdera:
Podrodzaj: RosaEurosa (wszystkie pozostałe gatunki podzielone na sekcje)
Sekcja: Banksianae
Sekcja: Bracteatae
Sekcja: Caninae
Sekcja: Carolinae
Sekcja: Chinensis
Sekcja: Cinnamomea
Sekcja: Gallicanae
Sekcja: Laevigatae
Sekcja: Pimpinellifolia
Sekcja: Synstylae
Z gatunków podrodzaju Eurosa wywodzą się wszystkie mieszańce i odmiany powstałe w uprawie. Szacuje się liczbę istniejących odmian na około 4000. Nowsze analizy systematyczne bazujące na ewolucji zapisu genetycznego wykazały jednak, że wyróżnione przez Rehdera podrodzaje nie są taksonami monofiletycznymi – z pewnością przynajmniej podrodzaje Hulthemia i Platyrhodon zagnieżdżone są wśród sekcji podrodzaju Eurosa, podział na klady nie odzwierciedla też wcześniejszego podziału na sekcje[16].
Róże znane są przede wszystkim jako rośliny ozdobne z powodu efektownych kwiatów. Ze względu na aromat wykorzystywane są jako rośliny kosmetyczne. Walory smakowe i odżywcze owoców szupinkowych róż sprawiają, że róże są także cenionymi roślinami jadalnymi.
Rozarium Flower Festival Commemorative Park w JaponiiOdmiana 'La France'
Wiele gatunków róż i ich mieszańców należy do najbardziej cenionych krzewów ozdobnych uprawianych od starożytności. Róże zostały udomowione jako rośliny ozdobne co najmniej 5 tysięcy lat temu w Sumerze i Chinach. Także antyczni Rzymianie cenili róże jako rośliny ozdobne, przystrajali ich kwiatami sale bankietowe i stoły. Przykładem przesady w użyciu róż jest „uczta Heliogabala” (218 n.e.), na której zaledwie 14-letni cesarz, przez przypadek, zadusił swych gości nadmierną ilością spadających z sufitu płatków tych kwiatów.
Ogrody różane nazywa się rosariami. Niektórych gatunków (w Polsce głównie np. róży dzikiejRosa canina) używa się w ogrodnictwie jako podkładek dla szlachetnych odmian.
Wiele gatunków dostarcza także jadalnych owoców, stosowanych zarówno do przetworów. Owoce i płatki stosowane są także jako przyprawa, dodatek do rozmaitych potraw. Popularność jako taką mają zwłaszcza w południowo-wschodniej Europie i w kuchni arabskiej. W kulturze zachodniej zastosowanie kulinarne róż zostało spopularyzowane w okresie wojennym, kiedy to utrudniony dostęp do cytrusów spowodował zainteresowanie się owocami róż jako źródłem witamin (w Wielkiej Brytanii powstało w tym celu w 1942 r. narodowe towarzystwo produkcji owoców róż i syropu różanego)[18].
Owoce szupinkowe róż zbierać należy gdy są dobrze wybarwione i jędrne (w zależności od gatunku od lipca do października). Świeże owoce przechowuje się i transportuje po zbiorze w niewielkich pojemnikach, w miejscach przewiewnych, suchych, chłodnych i ciemnych. Nie należy zbierać owoców mokrych i przemrożonych. Owoce róż dobrze zachowują swoje walory odżywcze, podkreśla się zwłaszcza trwałość witaminy C nieulegającej tak łatwo utlenianiu enzymatycznemu jak w surowcach innego pochodzenia. Dobrze zachowują swe walory zarówno produkty przetworzone, jak i owoce mrożone. Owoce nieprzetworzone nie powinny być przechowywane dłużej niż przez dobę[18].
Sposoby przyrządzania
Zarówno owoce, jak i płatki korony mają oryginalny smak i aromat i w przypadku wielu gatunków używane są do produkcji przetworów. Dla zachowania ich walorów odżywczych nie powinny być nigdy poddawane działaniu wyższych temperatur przez czas dłuższy niż 20 minut. Owoce po zbiorze następnie przerabiane na pastę lub suszone. Konfitury wytwarza się np. z owoców róży francuskiejR. gallica i płatków róży stulistnejR. centifolia. Jadalne są poza tym także owoce np. róży jabłkowatejR. pomifera[20]. Owoce róż przerobione na pastę stanowią dodatek do dziczyzny. W Alzacji wytwarza się z owoców róż wódkę zwaną Gratte cul (fr. pączek dzikiej róży). Podobnie zresztą zwane są inne przetwory (konfitury, sosy). Płatki róż używane są zwłaszcza w Azji i na Bałkanach do aromatyzowania octu (powstaje ocet różany), miodu (miód różany), konfitur i napojów. W krajach arabskich w kuchni używana jest też jako przyprawa woda różana dodawana do pilawu[19]. W Chinach deserem podawanym na specjalne okazje jest słodki ryż z różami[21]. Owoce stosowane są jako dodatek zwiększający zawartość witamin w rozmaitych przetworach owocowych i warzywnych oraz jako surowiec podstawowy w produkcji koncentratów witaminowych. Używane są do wytwarzania soków pitnych, galaretek i stanowią surowiec winiarski[18].
Rośliny kosmetyczne
Olejek z róży damasceńskiej
Już w starożytnej Grecji i Rzymie używano róż do konserwowania urody i młodości oraz używano do balsamowania ciał[21]. Największe znaczenie jako roślina kosmetyczna ma wśród róż róża damasceńska (R. damascena). Znana w uprawie od dawna, w starożytnej Grecji od VI wieku p.n.e., w Europie Zachodniej rozpowszechniona w okresie wypraw krzyżowych. Gatunek ten charakteryzuje się ładnym i silnym zapachem za sprawą monoterpenu alifatycznego o nazwie cytronellol. Silny zapach zachowują płatki nawet po uschnięciu i dlatego róża ta zaczęła być używana w kosmetyce do produkcji wody różanej, olejku różanego i perfum. Najwcześniej wody różane wytwarzano w VIII wieku w Persji, później nauczono się destylować olejki różane. Plantacje róż, z których płatków wytwarza się wodę różaną i olejki eteryczne zajmują rozległe przestrzenie w Bułgarii, Iranie, Iraku, Rumunii i Francji. Do produkcji olejków lotnych używa się w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie także Rosa moschata, a w IndiachR. macrophylla i R. webbiana[22].
Rośliny lecznicze
Już Hipokrates znał dobrze zastosowanie i własności lecznicze róż. Później, w okresie średniowiecza róże były używane głównie jako rośliny lecznicze[19].
Pseudoowoce, czyli hypancja róż wraz z orzeszkami (Fructus Rosae cum seminibus lub Rosae pseudofructus cum seminibus) lub bez orzeszków (Fructus Rosae sine seminibus lub Rosae pseudofructus sine seminibus), ewentualnie także same orzeszki (Semina Rosae lub Fructus Rosae). Do celów leczniczych zbiera się owoce i pseuoowoce następujących gatunków: róża dzika, róża pomarszczona, róża jabłkowata, róża girlandowa. Sproszkowane owoce właściwe wchodzą w skład tabletek Litozin. Owoce rzekome róż znajdują się w takich mieszankach ziołowych jak: Regulavit, Pyrotex, Tussiflos. Wyciąg z owoców znajduje się w płynach Cholesol, Diges-Tonic, Neocardina, w tabletkach i preparatach: Tiliros, Acerola, Rosagran, Biogran B[23].
Działanie
Surowce zielarskie z róży ze względu na wysoką zawartość witamin, zwłaszcza C, działają ogólnie wzmacniająco. Zalecane są do stosowania podczas rekonwalescencji, przy osłabieniu, zmęczeniu, w stresie, przy przeziębieniu i w ciąży. Flawonoidy działają słabo moczopędnie, żółciopędnie, przeciwutleniająco i stabilizują ściany naczyń włosowatych[23], hamując krwawienia z tych naczyń[19]. Zawarty w owocach właściwych galaktolipid (GOPO) działa przeciwzapalnie i przeciwreumatycznie. Działanie przeciwzapalne wiąże się z hamowaniem chemotaksjileukocytów oraz obniżeniem stężenia w osoczukreatyniny i białek CRP. Działanie przeciwzapalne jest porównywalne do niesteroidowych leków syntetycznych (np. kwasu acetylosalicylowego), przy czym preparaty z róż nie powodują efektów niepożądanych. Działanie przeciwutleniające preparatów z róż jest zasługą dużej zawartości witaminy C, karotenoidów i polifenoli. Do wygaszenia w organizmie rodników hydroksylowych wystarcza dawka 0,05 mg sproszkowanego ekstraktu z owoców róż. Świeże owoce róż działają ochronnie na błonę śluzową żołądka i przeciwwrzodowo[23]. Glikozydy obecne w owocach róż działają uspokajająco[18].
Inne zastosowania
Silny wzrost i niewielkie wymagania siedliskowe niektórych gatunków spowodowały ich zastosowanie w nasadzeniach ochronnych. Stosowane tak były w ramach umacniania wysokich skarp rzecznych w południowej Rosji oraz tam też w pasach zarośli i zadrzewień śródpolnych i przydrożnych. W Polsce zastosowanie takie znalazła zwłaszcza silnie rosnąca róża pomarszczona stosowana do umacniania podłoży piaszczystych, np. wydm nadmorskich. Róże zalecane są do nasadzeń wzdłuż ściany lasu i na skrajach dróg śródleśnych odgrywając w takich miejscach pożyteczną rolę biocenotyczną, zwiększając odporność lasu wobec szkodliwych owadów. Krzewy różane są chętnie wybieranym miejscem gniazdowania ptaków, a ich szupinkowe owoce są chętnie zjadane przez kuropatwy i bażanty. Kwiaty róż nie wytwarzają nektaru jednak dzięki obfitemu pyleniu dostarczają pożytku pszczołom[18].
Róże odgrywają dużą rolę w różnych dziedzinach życia i działalności ludzkiej: w literaturze, sztuce, zdobnictwie, architekturze, heraldyce, symbolice i obrzędowości. Symbolika róży jest złożona i w zależności od kontekstu może odnosić się do przeciwstawnych skojarzeń[24].
Starożytność
Na ścianach egipskich grobowców można znaleźć uwiecznione kwiaty róż, które w Egipcie były poświęcone Izydzie, a korona z róż zwanych „Świętymi różami abisyńskimi”, stanowiła część wyposażenia zmarłych. W Świątyni Salomona ściany obmywano wodą różaną[21].
Antyczni Grecy bardzo cenili róże, które były symbolem Afrodyty, bogini miłości. Powstanie róży wiąże się z kilkoma mitami o Afrodycie (lub Wenus) – miała powstać razem z boginią z tej samej piany morskiej, z krwi Afrodyty, która zraniła stopę biegnąc do swojego kochanka – Adonisa[25][26] lub z krwi Adonisa rozszarpanego przez dzika[27]. Wieniec z róż miał nosić również na głowie Dionizos, miał on chłodzić[28] jego głowę.
Homer w Iliadzie i Odysei mówi o Eos, różanopalcej[29] (mającej palce w kolorze przypominającym płatki róż) bogini zorzy porannej, malującej świat wszystkimi barwami. Opisując tarcze Achillesa i Hektora poeta umieścił na nich te kwiaty jako ornament. Safona nazwała różę „królową kwiatów”. Anakreont wspomina w jednym ze swych utworów balsam różany. Rzymscy pisarze Katullus, Wergiliusz i Owidiusz wymieniają róże w swych utworach. W starożytnym Rzymie obchodzono święto ku czci duchów zmarłych, Rosaria, kiedy to ozdabiano groby różami[30].
Kultura średniowieczna i nowożytna
W średniowieczutrubadurzy opiewali w swych poezjach piękno róż. Dante porównał do nich rajską miłość. Poemat Powieść o róży (Roman de la Rose), napisany przez Guilleme de Lorris, umiejscowiony jest w ogrodzie pełnym róż. Pisali o nich także: Wawrzyniec Wspaniały i Szekspir w Henryku IV, Wiele hałasu o nic i w Romeo i Julii. William M. Thackeray napisał baśń Pierścień i róża.
Gabriele d’Annunzio, Giovanni Pascoli, Pier Paolo Pasolini i ostatnio Umberto Eco, tytułowali swe utwory imieniem róży. Omar Chajjam perski poeta i matematyk (zm. 1123) wybrał różę na symbol perfekcji i prosił by jego grób był tak położony, aby północny wiatr mógł na nim rozsiewać płatki róż. W Turcji róże sadzone były na grobach kobiet[21]. Również Antoine de Saint-Exupéry w swojej powieści Mały Książę uhonorował kwiat róży, wprowadzając ją na strony książki.
Czerwona róża kojarzona była z seksualnością. Początkowo bywała emblematem prostytutek, następnie, w okresie odrodzenia, stały się ozdobą nowożeńców i łoża małżeńskiego. Symbol kwiatu otoczonego kolcami stał się znakiem miłości, która wiąże się z pokonywaniem przeciwności. Natomiast białe róże i plecione z nich wianki symbolizowały czystość, a przez obronę kolcami przed zerwaniem – w szczególności ochronę dziewictwa[27]. W literaturze młodopolskiej pojawia się czarna róża jako symbol przemijania i śmierci[31].
Złożona symbolika róży jako symbolu zarówno seksu, jak i niewinności została wykorzystana w filmie American Beauty.
Czerwona róża jest symbolem miłości, tęsknoty, ale także różnych ruchów lewicowych.
Róża jest wieloznacznym symbolem w chrześcijaństwie[32]. Czerwona róża jest symbolem męczeństwa, w szczególności Jezusa Chrystusa ze względu na krwisty kolor i pięciokrotność okwiatu (związek z pięcioma ranami), a jej kolce nawiązują do korony cierniowej[32]. W pieśni pasyjnejDobranoc Głowo Święta Jezus nazwany jest kwiatem różanym. Róża jako delikatny kwiat wyrastający spośród kolców jest z kolei symbolem Maryi jako osoby niepokalanie poczętej wśród grzeszników[24]. Jednym z określeń Marii jest Róża Syjonu[27], innym – pojawiającym się w litanii loretańskiej jest Róża Duchowna (Rosa Mystica), co może być nawiązaniem do pojawiającej się w Pieśni nad pieśniami róży Saronu. Jest to symbol róży niewiędnącej odzwierciedlającej nieprzemijającą miłość Matki Boskiej do Boga i ludzi[33]. Jest to przeciwieństwo innego znaczenia róży – symbolu przemijania rzeczy doczesnych[32]. Symbolika róży dała również początek chrześcijańskiemu różańcowi. Jednym ze sposobów wyrażania hołdu lub uznania przez papieży jest wręczanie złotej róży[34].
Święci chrześcijańscy często są przedstawiani z różą jako atrybutem. Biała róża jest symbolem dziewictwa i jako taka kojarzona jest z Maryją, św. Franciszkiem z Asyżu, św. Różą z Limy, św. Teresą z Lisieux i in. Biel róży jest symbolem nie tylko samego dziewictwa, ale ogólnie czystości, z czym wiąże się legenda, według której łzy Marii Magdaleny przemieniły czerwone płatki róży w białe[27]. Z kolei czerwona róża w ogólności jest symbolem męczenników lub modlitwy i umartwienia. Przykładem jest święta Filomena lub bł. Aniela Salawa. Rajskie róże są atrybutem św. Agnieszki z Montepulciano i św. Doroty z Cezarei. Róża jest też atrybutem bł. Emmy z Gurk jako krewnej cesarza Henryka II. Róże są również atrybutem świętych dobroczynnych, gdyż według podań zamieniały się w nie rozdawane wbrew zakazom podarunki. Tak jest w przypadku św. Kasyldy z Burgos i św. Elżbiety Węgierskiej. Róże są też atrybutami związanymi z objawieniami – św. Lidwiny, której różę ofiarował anioł, bł. Henryka Suzona, św. Juana Diego Cuahtlotatzina, św. Hermana Józefa, który podczas przeistoczenia poczuł zapach różany. Róża jest też atrybutem świętych o imieniu Róża i św. Rozalii, przy czym w ich przypadku też według podań róże miały odgrywać ważną rolę[35].
Emblemat róży został umieszczony na jednostronnym denarze bitym w Pyrzycach na przełomie XV i XVI w. Trzy róże w dolnym polu herbowym miał biskup wrocławski Jan V Thurzo, co również było bite na jego monetach[37].
Uprawa
Historia upraw
Około 5000 lat temu róża była hodowana w Sumerze, skąd rozprzestrzeniła się w całej Mezopotamii. W tym czasie (2660 p.n.e.) róże uprawiano także w Chinach. Legenda mówi, że Sargon Wielki około 2300 p.n.e. w swoim ogrodzie posiadał ich krzewy. Herodot (490 p.n.e.) wspomina króla Midasa, który na wygnanie w Macedonii zabrał z domu róże hodowane we Frygii. Znana też była wtedy róża, która powtarzała swe kwitnienie, co było niespotykane w tamtych czasach. Przypuszcza się, że mogła być to róża damasceńska (Rosa damascena bifera).
Antyczni Rzymianie pasjonowali się różami i powszechnie hodowali je w ogrodach. Pliniusz Starszy (23–79 n.e.), w swej Historia naturalis (Historia naturalna) wymienił 12 gatunków znanych mu róż, między innymi: Rosa damascena, Rosa moscata, o upajającym zapachu, Rosa gallica, którą nazywa „Różą z Miletu” i Rosa canina, wszystkie hodowane w okolicach Rzymu i Neapolu. Lokalna produkcja nie zaspakajała potrzeb Rzymian, sprowadzali je więc okrętami z Północnej Afryki, głównie z: Egiptu, Kartaginy i Cyrenajki.
Persowie uważali różę za „królową ogrodu”, była ona tak ważna że samo słowo „róża” oznacza w ich języku „kwiat”. Kiedy w VII wieku podbili ich Arabowie, przejęli od nich miłość do ogrodnictwa i umiejętność hodowania róż.
Karol Wielki (742–814), w edykcie z 794 roku (Capitulare de villis et curtis imperialibus) przykazywał imperialnym, wolnym miastom uprawę drzew owocowych, roślin leczniczych, jarzyn i krzewów ozdobnych. Róża była w nim wymieniona na pierwszym miejscu. Pojawienie się w Europie nowej odmiany róży francuskiej zwanej Officinalis spowodowało ożywienie zainteresowania tymi kwiatami na szerszą skalę. Przybyła ona najprawdopodobniej z Ziemi Świętej razem z powracającymi krzyżowcami, przed rokiem 1300. Początkowo hodowana w ogrodach przyklasztornych i w pierwszych ogrodach botanicznych we Włoszech i Francji.
Linneusz w połowie XVIII w. wymienił, tak jak i Pliniusz, 12 gatunków róż. Natomiast już Parmantier w Słowniku rolniczym wydanym przez Instytut Francuski, w niespełna wiek później mówi o ogromnej ilości odmian hodowanych od wielu lat w europejskich ogrodach, ze względu na piękno tych krzewów i zapach kwiatów. W międzyczasie, a może i wcześniej dotarły do Europy odmiany róż ze Środkowego i Dalekiego Wschodu.
Mączniak rzekomy róży – żółte, potem brunatne plamy na liściach i ich przedwczesne opadanie
Rdza róży – powoduje deformację, obumieranie i przedwczesne opadanie liści, podatność na przemarzanie
Zobacz też
Święto Róży – coroczna wystawa florystyczna w Kutnie
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abRosa L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-19].
↑ abRoger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. Trees and shrubs. London: MacMillan, 2002, s. 228. ISBN 0-333-73003-8.
↑Ryszard Popek: Róże dziko rosnące Polski. Klucz – atlas. Kraków: Wyd. Plantpress, 2002. ISBN 83-85982-69-8. Brak numerów stron w książce
↑ abZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 149-150, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑Włodzimierz Seneta, Jakub Dolatowski: Dendrologia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12099-1. Brak numerów stron w książce
↑W. Oszkinis, Z. Mazurkiewicz: Róże. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1957. Brak numerów stron w książce
↑Marta J. Monder: Róże. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2006, s. 28-116. ISBN 83-09-01779-0.
↑ abcdefgWiesław Grochowski: Jadalne owoce leśne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986. ISBN 83-09-00021-9. Brak numerów stron w książce
↑ abcdB. Hlava, D. Lánská: Rośliny przyprawowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983. Brak numerów stron w książce
↑Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964. Brak numerów stron w książce
↑ abcdB. Balicka, Z. Górnicka-Kaczorowska: Łaskawe ziele – mity, symbolika i fakty. Białystok: Studio Astropsychologii, 2003. ISBN 83-7377-033-X. Brak numerów stron w książce
↑Marian Rejewski: Rośliny przyprawowe i używki roślinne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1992. ISBN 83-09-01484. Brak numerów stron w książce
↑ abcEliza Lamer-Zarawska, Barbara Kowal-Gierczak, Jan Niedworok (red.): Fitoterapia i leki roślinne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 387–389. ISBN 978-83-200-3401-1. OCLC750093865. (pol.).
↑ abKarol Maćkowiak: Symbolika » Róża i cierń. Parafia Chrystusa Dobrego Pasterza. [dostęp 2008-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (pol.).
↑Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 6–7. ISBN 83-04-04673-3.
↑ abcdLucyna Rotter: Symbolika kwiatów i ziół. W: Józef Marecki, Lucyna Rotter: Symbolika roślin. Heraldyka i symbolika chrześcijańska. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2007. ISBN 978-83-7438-129-1. Brak numerów stron w książce
↑Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Cywilizacje Europy. Anglia – Słowianie. Cywilizacje Australii i Oceanii. Papuasi. T. 13. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 73. ISBN 83-7425-368-1.
↑Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 117–118. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
↑Krzysztof Gruca: Wybrana symbolika barw kwiatów w poezji Młodej Polski – kolory czarny, niebieski, żółty i zielony. W: Józef Marecki, Lucyna Rotter: Symbolika roślin. Heraldyka i symbolika chrześcijańska. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2007. ISBN 978-83-7438-129-1. Brak numerów stron w książce
↑ abcdeJózef Marecki: Rośliny w heraldyce (fragment większej całości). W: Józef Marecki, Lucyna Rotter: Symbolika roślin. Heraldyka i symbolika chrześcijańska. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2007. ISBN 978-83-7438-129-1. Brak numerów stron w książce
↑Krzysztof Jaworowski, Joanna Solak. Wychwalając Maryję loretańskimi wezwaniami. „Biuletyn Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej”. 02 (25), kwiecień-maj 2004. Akcja Katolicka Diecezji Warszawsko–Praskiej. ISSN1730-8089. (pol.).brak numeru strony
↑Lucyna Rotter: Rośliny jako atrybuty świętych. W: Józef Marecki, Lucyna Rotter: Symbolika roślin. Heraldyka i symbolika chrześcijańska. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2007. ISBN 978-83-7438-129-1. Brak numerów stron w książce
↑Lucyna Rotter: Symbolika kwiatów i ziół. W: Józef Marecki, Lucyna Rotter: Wyobrażenia roślinne na polskich monetach obiegowych. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2007. ISBN 978-83-7438-129-1. Brak numerów stron w książce
Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce
Heinrich Schultheis, Małgorzata Świdzińska: Róże w ogrodzie. Pielęgnacja i odmiany. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-748-2. Brak numerów stron w książce
Ryszard Popek: Róże dziko rosnące Polski. Klucz – atlas. Kraków: Wyd. Plantpress, 2002. ISBN 83-85982-69-8. Brak numerów stron w książce
Rochdale A.F.C.Nama lengkapRochdale Association Football ClubJulukanThe DaleBerdiri1907StadionSpotland, RochdaleManchester Raya(Kapasitas: 10.249)KetuaChris DunphyManajerJohn ColemanLigaLiga Dua Inggris2012–13ke-12, Liga Dua Inggris Kostum kandang Kostum tandang Kostum ketiga Musim ini Rochdale Association Football Club adalah sebuah klub sepak bola profesional Inggris yang berbasis di Rochdale, Manchester Raya. Klub saat ini berkompetisi di Liga Dua Inggris, tingkat ke-4 dari sistem liga s...
Сура Ан-Нахль (араб. سورة النحل) або Бджоли — шістнадцята сура Корану. Мекканська, містить 128 аятів. Література Коран українською. Переклад смислів. Київ, Основи. Пер. М. Якубович. Попередня сура:Аль-Хіджр Сура 16 Наступна сура:Аль-Ісра Арабський текст 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 ...
Schloendorff v. Society of New York HospitalCourtNew York Court of AppealsFull case nameMary E. Schloendorff v. The Society of the New York HospitalDecidedApril 14, 1914 (1914-04-14)Citation(s)105 N.E. 92, 211 N.Y. 125Case historyPrior historySchloendorff v. Society of New York Hospital, 133 N.Y.S. 1143 (App. Div. 1912) (memorandum opinion)Court membershipChief judgeWillard BartlettAssociate judgesCardozo, Chase, Cuddeback, Hiscock, MillerCase opinionsMajorityCardozo, joined by...
لمعانٍ أخرى، طالع الحناية (توضيح). الحناية خريطة البلدية الإحداثيات 34°57′00″N 1°22′00″W / 34.95°N 1.366667°W / 34.95; -1.366667 تقسيم إداري البلد الجزائر ولاية ولاية تلمسان دائرة دائرة الحناية خصائص جغرافية المجموع 108٫23 كم2 (41٫79 ميل2) ارتفاع 430 متر...
هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (يوليو 2017) سوكانيا سريسورات معلومات شخصية الميلاد 3 مايو 1995 (28 سنة)[1] محافظة تشونبو...
Видається за доцільне перенесення цього файлу до Вікісховища у категорію: Brovary Raion. Перенесення зображень до ВікісховищаЗверніть увагу, що в Україні відсутня свобода панорамної зйомки, а отже для перенесення фотографії із зображенням пам'ятника, будівлі, меморіальної д
Частково визнана держава Турецька Республіка Північного Кіпрутур. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Прапор Герб Девіз: national_anthem = İstiklâl Marşı Розташування Турецької Республіки Північного Кіпру Столиця Лефкоша (Нікосія) 35°08′ пн. ш. 33°28′ сх. д.country H G O Найбільше місто Нікосія Виз...
Artikel ini perlu dikembangkan dari artikel terkait di Wikipedia bahasa Inggris. (Juli 2023) klik [tampil] untuk melihat petunjuk sebelum menerjemahkan. Lihat versi terjemahan mesin dari artikel bahasa Inggris. Terjemahan mesin Google adalah titik awal yang berguna untuk terjemahan, tapi penerjemah harus merevisi kesalahan yang diperlukan dan meyakinkan bahwa hasil terjemahan tersebut akurat, bukan hanya salin-tempel teks hasil terjemahan mesin ke dalam Wikipedia bahasa Indonesia. Jangan...
American lawyerMarjorie WhitemanBornMarjorie Millace Whiteman1898Liberty Township, Butler County, Ohio, U.S.DiedJuly 6, 1986 (aged 87)Liberty Center, Ohio, U.S.Academic backgroundEducationOhio Wesleyan University (BA)Yale University (LLB, SJD)Academic workDisciplineLawSub-disciplineInternational lawInstitutionsUnited States Department of State Marjorie Millace Whiteman (1898— July 6, 1986)[1][2] is an American legal scholar and author known for her fifteen-volume Digest of I...
Science fiction novel by John Scalzi The Kaiju Preservation Society first editionAuthorJohn ScalziCover artistHanna VedenpääCountryUnited StatesLanguageEnglishGenreScience fictionPublisherTor BooksPublication date2022Media typePrint (hardcover), ebook, audiobookPages272ISBN978-0-7653-8912-1 The Kaiju Preservation Society is a science fiction novel written by American author John Scalzi. It was first published in hardcover and ebook by Tor Books, and audiobook by Audible Studios, o...
American politician Joyce PeppinMajority Leader of the Minnesota House of RepresentativesIn officeJanuary 6, 2015 – July 2, 2018Preceded byErin MurphySucceeded byRyan WinklerMember of the Minnesota House of Representativesfrom the 34A district32A (2005–2013)In officeJanuary 4, 2005 – July 2, 2018Preceded byArlon LindnerSucceeded byKristin Robbins Personal detailsBorn (1970-07-02) July 2, 1970 (age 53)Randall, Minnesota, U.S.Political partyRepublicanSpo...
Optical coherence tomographyIntervensiOptical Coherence Tomography (OCT) menghasilkan gambar suatu sarkomaKode OPS-3013-300[sunting di Wikidata] Optical coherence tomography (OCT) adalah sebuah teknik pencitraan medis yang menggunakan cahaya untuk menangkap gambar tiga dimensi beresolusi mikrometer dari dalam media hamburan optik (misalnya, jaringan biologis). Optical coherence tomography didasarkan pada Interferometri koherensi rendah, biasanya menggunakan cahaya inframerah dekat. P...
Missionary movement at the service of the Church This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Jesus Youth – news · newspapers · books · scholar · JSTOR ...
Indian historian and filmmaker Uma ChakravartiChakravarti in 2015Born20 August 1941Delhi, IndiaSpouseAnand ChakravartiAcademic backgroundAlma materBenaras Hindu UniversityAcademic workInstitutionsMiranda House, University of DelhiNotable works Social Dimensions of Early Buddhism Rewriting History: The Life and Times of Pandita Ramabai Uma Chakravarti (born 20 August 1941) is an Indian historian and filmmaker. Beginning in the 1980s, Chakravarti wrote extensively on Indian history highlighting...
PT Wismilak Inti Makmur TbkJenisPerusahaan publikKode emitenIDX: WIIMIndustriRokokDidirikan14 Desember 1994; 28 tahun lalu (1994-12-14)PendiriLie Koen LieTjio Ing HienTjioe Ing HwaOel Bian HokKantorpusatSurabaya, Jawa TimurWilayah operasiIndonesiaTokohkunciRonald Walla[1](Direktur Utama)Indahtati Widjajadi[1](Komisaris Utama)ProdukRokokCerutuFilter rokokMerekGalanSlimSatyaPrimaArjaDiplomatEvoRobustoSeleccionPendapatan Rp 3,704 triliun (2022)[2]Laba operasi Rp 305,...
Howard Mark SchultzLahir19 Juli 1953 (umur 70)Brooklyn, New York, Amerika SerikatAlmamaterNorthern Michigan UniversityPekerjaanKetua dan CEO StarbucksGajiUS$ 21,775,000[1]Kekayaan bersih $1,5 miliarSuami/istriSheri Kersch SchultzAnak2Situs webStarbucks Howard Mark Schultz (lahir 19 Juli 1953) adalah seorang pebisnis dan penulis asal Amerika Serikat. Ia dikenal sebagai ketua dan CEO[2] Starbucks dan mantan pemilik Seattle SuperSonics. Schultz juga mendirikan Mave...
Building in Gistel, BelgiumTen Putte AbbeyAbdij Ten Putte or Sint-GodelieveabdijSaint Godelina / Ten Putte Abbey before the 1890 rebuildTen Putte AbbeyLocation of Ten Putte Abbey in BelgiumGeneral informationAddressAbdijstraat 84Town or cityGistelCountryBelgiumCoordinates51°09′0″N 2°55′08″E / 51.15000°N 2.91889°E / 51.15000; 2.91889 Ten Putte Abbey (also known as the Saint Godelina Abbey) is a monastery with an abbey in Gistel, roughly 8 km (5 miles) to the...
13th United States Secretary of Energy Ernest Moniz13th United States Secretary of EnergyIn officeMay 21, 2013 – January 20, 2017PresidentBarack ObamaDeputyDaniel PonemanElizabeth Sherwood-RandallPreceded bySteven ChuSucceeded byRick PerryUnder Secretary of Energy for Energy and EnvironmentIn officeOctober 29, 1997 – January 20, 2001PresidentBill ClintonPreceded bySteven ChuSucceeded byRobert G. Card Personal detailsBornErnest Jeffrey Moniz (1944-12-22) December 22, 1944...
Species of legume Not to be confused with Locust bean. Parkia biglobosa Inflorescences Conservation status Least Concern (IUCN 3.1)[1] Scientific classification Kingdom: Plantae Clade: Tracheophytes Clade: Angiosperms Clade: Eudicots Clade: Rosids Order: Fabales Family: Fabaceae Subfamily: Caesalpinioideae Clade: Mimosoid clade Genus: Parkia Species: P. biglobosa Binomial name Parkia biglobosa(Jacq.) R.Br. ex G.Don Synonyms[2] List Inga biglobosa (Jacq.) Willd. Inga ...
.jpg)
_-_110_(cropped).jpg)
.jpg)
_магазин_продуктів.jpg){kind=link}
