Przecław

Przecław
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

mielecki

Gmina

Przecław

Prawa miejskie

14711919, 2010

Burmistrz

Maciej Jemioło

Powierzchnia

16,04[1] km²

Populacja (01.01.2024)
• liczba ludności
• gęstość


1820[1]
113 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 17

Kod pocztowy

39-320

Tablice rejestracyjne

RMI

Położenie na mapie gminy Przecław
Mapa konturowa gminy Przecław, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Przecław”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Przecław”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przecław”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przecław”
Ziemia50°11′36″N 21°28′48″E/50,193333 21,480000
TERC (TERYT)

1811074

SIMC

0658828

Strona internetowa
BIP
Fragment Rynku
Kopia Triumfu Galatei Rafaela na suficie Komnaty Muzycznej (zwanej także Komnatą Pompejańską)

Przecławmiasto[2] w Polsce położone w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Przecław; siedziba gminy Przecław, na lewym brzegu Wisłoki. Przez miasto, pomiędzy wzgórzami na których stoi zamek i kościół parafialny, przepływa potok o nazwie Słowik wpadający do Wisłoki[3].

W odległości ok. 2 km na wschód od miasta przebiega droga wojewódzka nr 985 i linia kolejowa nr 25 z przystankiem Tuszyma. Do niedawna linia kolejowa była w złym stanie i w latach 2009-2021 obsługiwała tylko ruch towarowy. Odległości drogowe od najbliższych miast to 16 km od Mielca i 20 km od Dębicy.

W Przecławiu działa rzymskokatolicka parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należąca do dekanatu Mielec Południe w diecezji tarnowskiej.

Przecław leży w historycznej Małopolsce, w ziemi sandomierskiej[4]. Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1419 roku[5], położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie pilzneńskim w województwie sandomierskim[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 1820 mieszkańców, będąc 46. najludniejszym miastem w województwie[1].

Nazwa

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Przeczslaw wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[7].

Historia

Najstarsza znana wzmianka o Przecławiu pochodzi z 1258. Wówczas istniał już w Przecławiu kościół. Najstarsza pisana wzmianka o osadzie zwanej Przedzlaw pochodzi z 1419.

W wiekach XVXVI Przecław należał do rodziny Ligęzów. Kolejnymi właścicielami byli KrupkowiePrzecławscy.

Przecław utracił prawa miejskie w 1919[3]. 28 lipca 2009 Rada Ministrów zadecydowała o ponownym przyznaniu Przecławiowi praw miejskich od 1 stycznia 2010.

W 1910 na terenie parku zamkowego odkryto grób, którego powstanie szacuje się na czasy rzymskie.

Dokładnej daty budowy obiektu nie udało się ustalić do dnia dzisiejszego. Wiadomo, że pierwotnie był on drewniany i znajdował się w rękach Ligęzów do 1578. Następnie przeszedł w posiadanie rodziny Koniecpolskich. Na miejscu drewnianego dworu Andrzej Koniecpolski wzniósł murowany, piętrowy oraz podpiwniczony pałac, który do dnia dzisiejszego pełni rolę korpusu zamku przecławskiego.

Obecnie w budynku pałacu znajduje się restauracja i hotel. Obiekt częściowo jest też udostępniony do zwiedzania.

Demografia

  • Piramida wieku mieszkańców Przecławia w 2014 roku[8].


Ludzie związani z Przecławiem‎

 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎Ludzie związani z Przecławiem‎.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
  2. Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
  3. a b Witold Jarosz: Fragment „Historii Parafii Przecław”. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-03)].
  4. Feliks Kiryk, Zygmunt Ruta (red.): Da̜browa Tarnowska. Zarys dziejów miasta i powiatu. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa – Kraków 1974, s. 149.
  5. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 155.
  6. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 4
  7. Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.295.
  8. Przecław w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
Widok ogólny
Elewacja ogrodowa
Wnętrze
Oficyna dworska


Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!