24 czerwca 1940 roku dowódca Brygady Strzelców Karpackich wydał rozkaz sformowania kompanii saperów. Początkowo kompania składała się z dowództwa oraz 2 plutonów saperów. Dowódca kompanii początkowo został porucznik Antonii Otrębski. Kompania została wyposażona częściowo w sprzęt i pojazdy mechaniczne. Po upadu Francji w czerwcu 1940 roku kompania wraz z Brygadą udała się do Palestyny, gdzie kwaterowała w obozie Latrum na drodze Tel-Aviv do Jerozolimy. We wrześniu 1940 roku został sformowany 3 pluton saperów. Pod koniec września Brygada wraz z kompanią zostają przesunięci z Palestyny do Egiptu. Na przełomie 1940 i 1941 roku kompania saperów została rozwinięta w Oddział Saperów pod dowództwem majora Rakowskiego. Saperzy otrzymali sprzęt i wyposażenie brytyjskie. W sierpniu 1941 roku ponowna reorganizacja Brygady i w tym Oddziału Saperów, który zostaje ponownie zmniejszony do kompanii saperów. Saperzy biorą udział w obronie Tobruku, zastępując saperów australijskich. Dnia 3 maja 1942 roku ogłoszony został rozkaz Naczelnego Wodza, gen. W. Sikorskiego, o organizacji 3 Dywizji Strzelców Karpackich, utworzonej z SBSK i oddziałów polskich ewakuowanych z ZSRR. Dowództwo Oddziału Saperów rozwinęło się w Dowództwo Saperów 3 DSK, 1, 2 i 3 pluton saperów stały się trzonem formujących się 1, 2, i 3 Karpackiej Kompanii Saperów, a pluton parkowy - 3 Karpackiej Kompanii Parkowej Saperów[1].
Obsada personalna kompanii saperów
Grób kpr. pchor. Kazimierza Emerlinga
Oficerowie pełniący służbę w saperach SBSK w okresie do sierpnia 1941 r.:
kpt. Jerzy Skalski – dowódca kompanii saperów,
kpt. Walerian Cheładze – dowódca Kompanii Parkowej Saperów,
por. Henryk Woźnicki – adiutant dowódcy Oddziału Saperów,
ppor. Stefan Borowiński – oficer młodszy.
Kadra Oddziału Saperów SBSK w czasie kampanii libijskiej:
dowódca Saperów SBSK i dowódca kompanii – mjr inż. Władysław Rakowski
