Kharoszthi (Kharoṣṭhī), pismo gāndhārī – alfabet sylabiczny używany od III w. p.n.e. do III w. n.e. na terenie starożytnych krain Gandhary, Sogdiany i Kuszanu. Wywodził się z alfabetu aramejskiego. Zachował się w odległych miejscowościach położonych na szlaku jedwabnym aż do VII w. Służył do zapisywania buddyjskich tekstów m.in. w sanskrycie i pali. Został odcyfrowany przez James Prinsepa (1799–1840), który wykorzystał dwujęzyczne monety z alfabetem greckim z jednej strony i tekstem w języku pali w alfabecie kharoszthi na rewersie.
Bibliografia
Falk, Harry. Schrift im alten Indien: Ein Forschungsbericht mit Anmerkungen, Gunter Narr Verlag, 1993
Fussman's, Gérard. Les premiers systèmes d'écriture en Inde, in Annuaire du Collège de France 1988-1989
Hinüber, Oscar von. Der Beginn der Schrift und frühe Schriftlichkeit in Indien, Franz Steiner Verlag, 1990
Norman, Kenneth R. The Development of Writing in India and its Effect upon the Pâli Canon, in Wiener Zeitschrift für die Kunde Südasiens (36), 1993
Salomon, Richard. New evidence for a Ganghari origin of the arapacana syllabary. Journal of the American Oriental Society. Apr-Jun 1990, Vol.110 (2), str. 255-273.
Salomon, Richard. An additional note on arapacana. Journal of the American Oriental Society. 1993, Vol.113 (2), str. 275-6.