Jego znaki można podzielić na trzy grupy. Jedna z nich zawiera znaki o kształcie zbliżonym do wielkich liter alfabetu łacińskiego. Inna – te, w których opuszczono niektóre części liter. Trzecia to znaki utworzone z umownych linii i kropek. System jest oparty na ośmiu literach alfabetu łacińskiego, które przez zmianę ułożenia, np. odwrócenie o 90 lub 180 stopni, dają inne litery. Do roku 1990 w piśmie tym stosowano zmienny kierunek czytania – o zmianie informował wypukły łuk usytuowany na końcu wiersza. Alfabet Moona jest alternatywą dla alfabetu Braille'a, łatwiejszą do opanowania przez osoby ociemniałe, czyli takie, które straciły wzrok po 5 roku życia.
