Jerzy Ciemniewski

Jerzy Ciemniewski
Ilustracja
Jerzy Ciemniewski (2017)
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1939
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2018
Warszawa

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1972 – prawo
Instytut Nauk Prawnych PAN

Habilitacja

1989 – prawo
Instytut Nauk Prawnych PAN

Pracownik naukowy
Instytut

Instytut Nauk Prawnych PAN

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.

18 grudnia 1998–18 grudnia 2007

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grób Jerzego Ciemniewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jerzy Stanisław Ciemniewski (ur. 2 sierpnia 1939 w Warszawie, zm. 11 stycznia 2018[1] tamże[2]) – polski prawnik i polityk, doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm I, II i III kadencji, sędzia Trybunału Konstytucyjnego.

Życiorys

Syn Stanisława i Władysławy[2]. W 1962 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1963–1969 był pracownikiem naukowym na tym wydziale, następnie od 1969 w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, a w 1989 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. System delegacki na tle ewolucji ustroju politycznego SFR Jugosławii doktora habilitowanego w dziedzinie prawa konstytucyjnego[3]. Zawodowo związany z Instytutem Nauk Prawnych PAN, gdzie doszedł do stanowiska docenta[3]. Był także profesorem nadzwyczajnym Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej[4] oraz wykładowcą w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie.

Działał w „Solidarności” od 1980 do 1989. W 1983 był współzałożycielem Komitetu Helsińskiego w Polsce. Publikował teksty prawnicze w prasie podziemnej.

W trakcie obrad Okrągłego Stołu był członkiem zespołu do spraw prawa i wymiaru sprawiedliwości oraz ekspertem zespołu do spraw politycznych. Został delegowany przez „Solidarność“ do Państwowej Komisji Wyborczej na czas wyborów w 1989.

W latach 1989–1991 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów i sekretarza Rady Ministrów. W latach 1991–1998 przez trzy kadencje z ramienia Unii Demokratycznej i Unii Wolności sprawował mandat poselski. Pracował w Komisji Ustawodawczej, Komisji o Spraw Służb Specjalnych, Komisji Obrony Narodowej, był przewodniczącym Komisji nadzwyczajnej do spraw kodyfikacji, w latach 1992–1993 zastępcą przewodniczącego Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, następnie członkiem Komisji Konstytucyjnej.

W 1998 złożył mandat poselski, obejmując urząd sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Był sędzią sprawozdawcą między innymi w orzeczeniach dotyczących konstytucyjności reformy rolnej (SK 5/01), rygoryzmu przesłanek stosowania pozbawienia wolności jako kary zastępczej (SK 26/04) oraz kadencyjności jako wartości konstytucyjnej (K 45/02)[5]. 18 grudnia 2007 po zakończeniu kadencji przeszedł w stan spoczynku. Zaangażował się w działalność konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”.

Autor publikacji naukowych z dziedziny prawa konstytucyjnego. Do 2016 był zastępcą redaktora naczelnego „Przeglądu Sejmowego”[6].

31 stycznia 2018 został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2010 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[8] (dekoracja nastąpiła w 2011[9]).

W 2014 na jego cześć wydano publikację pt. Konstytucja, rząd, parlament. Księga jubileuszowa Profesora Jerzego Ciemniewskiego[10].

Przypisy

  1. ↑ Odszedł prof. Jerzy Ciemniewski. rp.pl, 12 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-12].
  2. ↑ a b Jerzy Ciemniewski. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. ↑ a b Dr hab. Jerzy Stanisław Ciemniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-03-20].
  4. ↑ Międzynarodowa konferencja naukowa z bezpieczeństwa. wsfip.edu.pl. [dostęp 2018-01-14].
  5. ↑ Ewa Łętowska. Profesor Jerzy Ciemniewski 1939–2018. W poszukiwaniu czasu nieutraconego. „Przegląd Konstytucyjny”. Nr 1, s. 9, 2018. [dostęp 2024-03-23]. 
  6. ↑ Cała redakcja „Przeglądu Sejmowego” odwołana. „Żegnajcie przyjaciele konstytucjonaliści”. wyborcza.pl, 18 marca 2016. [dostęp 2016-03-18].
  7. ↑ Jerzy Ciemniewski. wyborcza.pl, 26 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-31].
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 31, poz. 357).
  9. ↑ Prezydent odznaczył sędziów Trybunału. prezydent.pl, 11 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-03].
  10. ↑ Konstytucja, rząd, parlament. Księga jubileuszowa Profesora Jerzego Ciemniewskiego. Piotr Radziewicz, Jan Wawrzyniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2014. ISBN 978-83-7666-303-6. OCLC 883494794.

Bibliografia

Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego

  • [1] Śmierć w trakcie kadencji.
  • [z] Zrzeczenie się urzędu.
  • [x] Wybrany na miejsce obsadzone.