Do 1987 pracował jako radca prawny w Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”. W latach 1983–1987 pełnił funkcję zastępcy dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie. W latach 1987–1991 praktykował w Zespole Adwokackim nr 1 w Gryficach i w Zespole Adwokackim nr 9 w Szczecinie. Następnie zajął się prowadzeniem własnej kancelarii adwokackiej w Szczecinie, w ramach której był m.in. pełnomocnikiem rodzin katyńskich w sporze przeciw Federacji Rosyjskiej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu[2] oraz obrońcą ostatecznie uniewinnionych prezesów Stoczni Szczecińskiej Porta Holding[3].
Działalność publiczna
W latach 1990–1994 i 1998–2002 sprawował mandat radnegoSzczecina, od 1990 do 1991 zajmując stanowisko jej wiceprzewodniczącego. 5 lipca 1994 został wybrany prezydentem Szczecina (stając się pierwszym po wojnie prezydentem urodzonym w tym mieście). W radzie miasta stworzył i utrzymał przez całą kadencję koalicję przeciwko SLD. Utworzył w magistracie biuro obsługi interesantów, jednocześnie wprowadzając informatyzację urzędu miasta. W czasie prezydentury był sygnatariuszem umowy o utworzeniu Euroregionu Pomerania. Funkcję prezydenta pełnił do 18 listopada 1998.
6 kwietnia 2020 został wybrany na sędziego Trybunału Konstytucyjnego[9][10]. 9 kwietnia Bartłomiej Sochański złożył ślubowanie i rozpoczął tym samym dziewięcioletnią kadencję sędziego TK[11].
W latach 1996–1999 był wiceprezydentem Związku Miast Bałtyckich i wiceprezydentem Europejskiego Stowarzyszenia Regionów Granicznych, pełnił funkcję eksperta Rady Europy ds. bezpieczeństwa w miastach. Został założycielem i honorowym prezesem Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Narodowego w Szczecinie, a także prezesem Miejskiego Klubu Pływackiego. W 2001 został konsulem honorowymNiemiec w Szczecinie[1], a funkcję tę pełnił do 2018.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2004 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[16]. W tym samym roku przyznano mu tytuł „Mecenasa Kultury Szczecina”[17].
W 2006 został laureatem Bona Lex – nagrody „Gazety Prawnej” dla najlepszych prawników[18]. W 2010, w 40. rocznicę wydarzeń grudniowych w 1970, otrzymał Srebrny Medal Pamiątkowy Ministra Sprawiedliwości[19].