PROFILBARU.COM

Grumman F9F Panther
	; Samolot w National Museum of Naval Aviation
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Grumman
Typ	myśliwiec
Konstrukcja	średniopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	1 – pilot
	Historia
Data oblotu	1947
Wycofanie ze służby	1958 (USA),; 1969 (Argentyna)
	Dane techniczne
Napęd	silnik turboodrzutowy Pratt & Whitney J42
Ciąg	22,2 kN
	Wymiary
Rozpiętość	11,6 m
Długość	11,3 m
Wysokość	3,8 m
Powierzchnia nośna	23,2 m²
	Masa
Własna	4220 kg
Użyteczna	6450 kg
Startowa	7460 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	925 km/h
Prędkość wznoszenia	26 m/s
Pułap	14 km
Zasięg	2000 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	4 działka 20 mm M2, 900 kg bomb lub 6 rakiet 127 mm
	Użytkownicy
	Stany Zjednoczone, Argentyna
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grumman F9F Panther – pierwszy odrzutowy samolot myśliwski wyprodukowany w zakładach Grummana, a drugi myśliwiec odrzutowy na służbie US Navy, swój pierwszy lot odbył w 1947. Napęd samolotu stanowił silnik turboodrzutowy J42 (budowany na licencji Rolls-Royce Nene). Charakterystyczną cechą wyglądu "Pantery" są zbiorniki paliwa zamontowane na stałe na końcu skrzydeł.

Samoloty tego typu służyły w czasie wojny koreańskiej, piloci latający na nich łącznie zestrzelili sześć MiG-ów 15, dzięki dobremu wyszkoleniu tracąc tylko jedną maszynę, pomimo przewagi MiG-ów w walce powietrznej nad Pantherami^[1]. F9F były podstawowymi myśliwcami i samolotami szturmowymi US Navy w czasie konfliktu koreańskiego. Podczas wojny utracono z przyczyn bojowych 64 samoloty F9F lotnictwa Marynarki i Marines, przede wszystkim od ognia przeciwlotniczego, ponadto pewną liczbę utracono z przyczyn niebojowych^[2].

"Pantery" zostały wycofane ze służby czynnej w Stanach Zjednoczonych w 1956, ale w roli samolotów szkoleniowych służyły do 1958. Wersją rozwojową F9F Panther był samolot Grumman F9F Cougar.

24 samoloty tego typu zostały zakupione w 1958 przez marynarkę wojenną Argentyny. Planowano ich użycie na lotniskowcu ARA Independecia, ale z powodu zbyt słabych katapult na tym okręcie wszystkie argentyńskie "Pantery" używały wyłącznie lotnisk lądowych. Zostały wycofane ze służby w 1969 z powodu braku części zamiennych.

Wersje samolotu

XF9F-2: pierwsze dwa prototypy
XF9F-3: trzeci prototyp
F9F-2: pierwsza wersja produkcyjna, silnik J42
F9F-2B: wersja z podskrzydłowymi zaczepami na rakiety i bomby, w późniejszym czasie wszystkie wcześniejsze samoloty zostały zmodyfikowane w ten sposób i zaprzestano używać oznaczenia "B"
F9F-2P: nieuzbrojona wersja fotograficzna
F9F-3: wersja z silnikiem Allison J33 zbudowana na wypadek fiaska silnika J42, w późniejszym czasie silniki tych samolotów zostały wymienione na J43
XF9F-4: prototyp F9F-4.
F9F-4: wersja z dłuższym kadłubem i większym zapasem paliwa napędzana początkowo silnikiem J33 w późniejszym czasie zamienionym na J42
F9F-5: jak wersja -4 ale z silnikiem Pratt & Whitney J48 (licencyjny Rolls-Royce Tay )
F9F-5P: nieuzbrojona wersja fotograficzna z dłuższym nosem
F9F-5KD: Po wycofaniu ze służby część F9F-5 została przebudowana na bezzałogowe samoloty-cele, w 1962 ich oznaczenie zostało zmienione na DF-9E

Przypisy

↑ RichardR. Hallion RichardR., The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 162, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373 .
↑ RichardR. Hallion RichardR., The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 190, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373 .

[1] RichardR. Hallion RichardR., The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 162, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373 .

[2] RichardR. Hallion RichardR., The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 190, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373 .

[1]

[2]