Argentyńskie Siły Powietrzne (Fuerza Aérea Argentina – FAA) – wojska lotnicze powstałe po II wojnie światowej. Formacja wojskowa, podlega prezydentowi kraju, lecz nadzór operacyjny sprawuje Ministerstwo Obrony, w skład którego wchodzą 4 dowództwa, z najważniejszym dowództwem Operacji Sił Powietrznych. Do pozostałych należy dbanie o logistykę i wsparcie, czym zajmują się: Dowództwo Zaopatrzenia, Dowództwo Szkolenia i Dowództwo Regionów Powietrznych. Głównym trzonem Argentyńskich Sił Powietrznych jest 9 brygad lotniczych, które są podzielone na grupy, których numeracja jest tożsama z numerem brygady macierzystej. Obecnie na ich wyposażeniu znajduje się 46 różnego typu samolotów.
Wyposażenie
Samoloty produkcji zagranicznej
IAI Finger A
Jednym z głównych elementów sił bojowych były 3 grupy lotnicze wyposażone we francuskieDassault Mirage III DA i Dassault Mirage 5, których 19 sztuk zostało pozyskanych z Izraela, podobnie jak samoloty jednomiejscowe Dagger. Z kolei samoloty w wersjach CJ i 3 III BJ dotarły w 1982roku, a kolejne 10 Samolotów Mirage w wersji 5P pochodziło z Peru.
Samoloty Mirage IIIBJ/CJ miały jedynie 2 eskadry 4 Grupy Myśliwskiej z El Plumerillo, zaś maszyny pozyskane z Peru znajdowały się w eskadrze 10 Grupy Myśliwskiej w Rio Gallegos, ale największa ich koncentracja znajdowała się w bazie Tandil, niedaleko stolicy Argentyny, Buenos Aires, gdzie stacjonuje 6 Grupa Myśliwska. Posiadała ona 2 eskadry Daggerów i 2 eskadry Mirage’ów IIIEA/DA
Wszystkie Mirage’e i ich wersje pochodne wycofano ze służby 30 listopada 2015 roku[1]. Od tego momentu rdzeń Fuerza Aérea Argentina stanowiło około dwudziestu A-4AR Fightinghawków, głęboko zmodernizowanej wersji amerykańskiego samolotu szturmowego Douglas A-4 Skyhawk. Te jednak uziemiono na nieokreślony czas z powodów technicznych w styczniu 2016 roku[2]. Wycofanie A-4AR zaplanowano na rok 2018. Rząd Argentyny zrezygnował z poszukiwania następcy tych samolotów[3]. Rozważano m.in. pozyskanie używanych IAI Kfir lub Dassault Mirage F1. W lutym 2017 roku Argentyna kupiła 12 samolotów szkolno-treningowych Beechraft Т-6С+ Texan II; zajmą one miejsce brazylijskich Tucano, zakupionych trzydzieści lat wcześniej[4]. W listopadzie 2017 roku do Argentyny przybyły pierwsze cztery maszyny[5].
W 2013 roku wojska lotnicze Argentyny zakupiły od Kanady dwa śmigłowce Bell 412EP[6][7]. W 2015 roku zakupiono w ramach amerykańskiego rządowego programu FMS (Foreign Military Sales) cztery kolejne śmigłowce Bell 412EP, odebrano je w zakładach koncernu Bell Helicopter w Fort Worth w Teksasie 11 grudnia 2017 roku[8][9].
Samoloty produkcji krajowej
Głównym samolotem krajowym jest A-58 Pucara. Z uwagi na stary typ konstrukcji liczba samolotów pozostających w czynnej służbie jest mocno ograniczona. Inny samolot produkcji krajowej, A-63 Pampa, jest wykorzystywany do szkolenia podstawowego i zaawansowanego. Obecnie siły argentyńskie posiadają około 100 samolotów tego typu. 4. Grupa Myśliwska dysponuje także kilkoma śmigłowcami ratowniczymi Aerospatiale SA-315B Lama.
.png)
.jpeg)
.jpg)
_Lofting-1.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_MS-760_Paris_Lofting-2.jpg)
