Był wychowankiem Ruchu Chorzów (1929-1930), następnie występował w klubach Haller Chorzów, Policyjny KS Sosnowiec, Czarni Lwów, Union Gdynia, ZK Hajduki, RKS Batory Chorzów i ponownie w Ruchu Chorzów (od lipca 1939). Po II wojnie światowej był zawodnikiem RKS Batory Chorzów (1946-1947).
Był jednym z ośmiorga rodzeństwa, piłkarzami byli także jego bracia: Karol (mistrz i reprezentant Polski, w barwach Ruchu), Alojzy (ligowiec w barwach Czarnych Lwów i Ruchu), Emil (mistrz Polski z Ruchem), Edward (gracz rezerw Ruchu, założyciel i prezes KS Haller Chorzów) i Konstanty (piłkarz RKS Hajduki). Brat Feliks był działaczem Ruchu, ze sportem nie była związana siostra, Helena.
Kariera trenerska
Był trenerem wielu klubów, m.in.:
Górnik Radlin (1951-1954) – wicemistrzostwo I ligi (bez tytułu wicemistrza Polski, który przypadł finaliście Pucharu Polski) w 1951, w kolejnych latach w I lidze: 1952 – 10. miejsce, 1953 – 8. miejsce, 1954 – 6. miejsce
Szombierki Bytom (1953-1954) – dwukrotnie zajmował 4. miejsce w II lidze (według źródeł prowadził równocześnie dwie drużyny),
Górnik Zabrze (grudzień 1954-grudzień 56) – w 1955 zajął 2. miejsce w II lidze premiowane awansem do I ligi, w 1956 doszedł z drużyną do finału Pucharu Polski w 1956, w I lidze w 1956 zajął szóste miejsce
Szombierki Bytom (1957) – 9. miejsce w II lidze
Górnik Zabrze (lipiec 1960-maj 1962) – w sezonie 1960 wywalczył 3 m. miejsce, w 1961 zdobył mistrzostwo Polski, w sezonie 1962 został zwolniony na 4 kolejki przed końcem rozgrywek, jego klub zdobył ostatecznie wicemistrzostwo Polski i był finalistą Pucharu Polski
Cracovia (czerwiec 1962-grudzień 1963) – objął drużynę na trzy kolejki przed końcem sezonu i spadł z nią do II ligi, zajmując 14. miejsce, w sezonie 1962/1963 zajął 5. miejsce w II lidze, odszedł po rundzie jesiennej sezonu 1962/1963
Ruch Chorzów (grudzień 1963-wrzesień 1964) – objął drużynę przed rundą wiosenną sezonu 1963/1964, zajął z drużyną 7. miejsce w I lidze, odszedł po sześciu kolejkach sezonu 1964/1965
Motor Lublin (1964/1965) – rozgrywki okręgowe i awans do II ligi
Piast Gliwice (listopad 1965-czerwiec 1967) – półtora sezonu w lidze okręgowej
Szombierki Bytom (runda jesienna sezonu 1967/1968) – I liga
GKS Katowice (1968) – objął drużynę w rundzie wiosennej sezonu 1967/1968, zajmując w I lidze 8. miejsce, odszedł po 9 kolejce rundy jesiennej sezonu 1968/1969
Górnik Radlin (1969-1971) – dwa sezony w lidze okręgowej (odpowiednik III ligi)
Lech Poznań (sierpień 1972-kwiecień 1973) – drugi z trzech trenerów w trakcie sezonu 1972/1973
Miedź Legnica (1974/1975) – rozgrywki okręgowe (odpowiednik III ligi)
Czterokrotnie współpracował z pierwszą reprezentacją Polski przy meczach międzypaństwowych (29.11.1953 z Albanią, 14.09.1958 z Węgrami, 11.04.1962 z Francją, 1 5.04.1962 z Marokiem). Prowadził też reprezentację „B” i reprezentację młodzieżową.
Bibliografia
Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Ruch Chorzów. 75 lat „Niebieskich” – księga jubileuszowa, wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (1. część serii Kolekcja Klubów)
Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch, Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii, wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (8. część serii Kolekcja Klubów)
Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel Cracovia. 100 lat prawdziwej historii, wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część serii Kolekcja Klubów)
Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948-2008), wydawnictwo GiA, Katowice 2009 (11. część serii Kolekcja Klubów)
Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni 1921-2001, wyd. GiA, Katowice 2001
Józef Larisch Dziewięćdziesiąt lat Klubu Sportowego Szombierki Bytom 1919-2009, wyd. UM w Bytomiu, Bytom 2009
Tomasz Pikul Monografia sekcji piłkarskiej GKS Katowice. 1964-1984. Tom I, wyd. Katowice 2010