| Pełne imię i nazwisko
|
Hubert Stefan Pala
|
| Data i miejsce urodzenia
|
4 września 1933
Chorzów
|
| Data i miejsce śmierci
|
5 września 2007
Hamm
|
| Wzrost
|
173 cm[1]
|
| Pozycja
|
napastnik, obrońca
|
| Kariera juniorska
|
| Lata
|
Klub
|
| do 1950
|
Azoty Chorzów
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1960
|
 Polska
|
3
|
(0)
|
|
| Kariera trenerska
|
| Lata
|
Drużyna
|
| 1969
|
Ruch Chorzów
|
| 1971
|
Ruch Chorzów
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Hubert Stefan Pala (ur. 4 września 1933 w Chorzowie, zm. 5 września 2007 w Hamm) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika i obrońcy, reprezentant Polski w 1960 roku, olimpijczyk, trener.
Kariera
Klubowa
Pala był wychowankiem Azotów Chorzów. W 1950 roku trafił do Ruchu Chorzów w wyniku fuzji do jakiej doszło z jego macierzystym klubem[1]. W „Niebieskich” zadebiutował 31 maja 1953 roku w wygranym 5:0 meczu z Gwardią Warszawa, zaś pierwszą bramkę strzelił 14 czerwca 1953 roku w zwycięskim 2:0 spotkaniu z Lechem Poznań[2]. W sezonie 1953 Pala święcił z drużyną zdobycie tytułu mistrza Polski, jednak nie dokończył rozgrywek w jego barwach ze względu na powołanie do wojska i oddelegowanie do Legii Warszawa[1][3]. W nowym zespole zadebiutował 15 listopada 1953 roku w wygranym 1:2 pd. meczu ze Ślęzą Wrocław, natomiast pierwszego gola zdobył w zwycięskim 4:2 spotkaniu z rezerwami Legii. Oba spotkania były rozegrane w ramach Pucharu Polski[4]. „Wojskowych” reprezentował do 1955 roku, jednak ze względu na kontuzję ścięgna Achillesa przez blisko dwa lata nie pojawił się na boisku[5]. Następnie został zawodnikiem Wawela Kraków, po czym w 1956 roku wrócił do Ruchu i reprezentował go przez osiem lat. W sezonie 1956 Pala został wicemistrzem Polski, natomiast w sezonie 1960 święcił drugi tytuł mistrzowski w swojej karierze. W latach 1963–1964 Pala grał w Rakowie Częstochowa, zaś karierę piłkarską zakończył w Błękitnych Kielce, dla których występował w 1965 roku[1].
Reprezentacyjna
Pala był reprezentantem Polski w 1960 roku. Wystąpił w tym czasie w trzech meczach[6]. Zadebiutował w kadrze prowadzonej przez selekcjonera Czesława Kruga 26 czerwca 1960 roku wygranym 4:0 spotkaniu towarzyskim z Bułgarią[7]. Pala zagrał w 1960 roku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie. Wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych przeciwko reprezentacji: Tunezji, Dani i Argentyny[8].
Trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Pala został trenera. Dwukrotnie w tym czasie prowadził Ruch Chorzów. W sezonie 1968/1969 prowadził drużynę w duecie z Eugeniuszem Pohlem. W roli szkoleniowca zadebiutował 11 maja 1969 roku w wygranym 2:0 meczu ze Stalą Rzeszów[9][1]. W sezonie 1970/1971 Pala prowadził Ruch jako samodzielny trener w jednym spotkaniu ligowym oraz dwóch o Puchar Polski[10][1].
Statystyki
Klubowe
Reprezentacyjne
Trenerskie
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 139.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 70–71.
- ↑ Ruch Chorzów: Wspomnienie Huberta Pali. [dostęp 2019-08-05]. (pol.).
- ↑ Gowarzewski, Szczepłek 1995 ↓, s. 56–57.
- ↑ Legia Warszawa: Hubert Pala (pomocnik). [dostęp 2020-01-03]. (pol.).
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 174.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 97.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 99.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 112–113.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 116–117.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 100–101.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 97–99.
Bibliografia
