La prononciacion es [brɒ’ʂa] o [brɒ’ʂɒ][1]. Las fòrmas ancianas son Brassacum (latinizacion) au segle XIII, Brassac en 1382, Brassac dit le Grand Brassac a partir de 1738. I a pas de dobte sus lo sufixe -acum, latinizacion dau sufixe celtic -*acon[2].
Segon Dauzat e Rostaing, (Grand) Braçac, coma las autras comunas d'aqueu nom, ven de la fòrma latinizada *Braccius, dau nom d'òme gallés *Braccus, fòrma intensive de Bracus, emb lo sufixe -acum[3]. Seriá una propietat rurala d'origina galloromana. Los Feniés, en seguda de Negre segon Paul Burgan e André Lafon, entau coma Chantal Tanet e Tristan Hordé, chausisson puslèu Biracius, emb lo meteis sufixe [4],[2],[5]. Lo site de las comunas de Dordonha causís Braccius[1].
Per Braçac (Tarn e Garona), Paul Burgan e André Lafon citan las solucions d'autres toponimistas : Biracius per Ernèst Negre, Braceus, derivat de Bracus, per Jacques Astor, e se pronóncian per Braccius o Bracius; de vrai, per Biracius, -i- de la prumiera sillaba se conserva generalament en occitan[5]. Segon Xavier Delamarre, que cita d'autres Braçacs, Braçac ven de Braccios (fòrma celtica d'origina de la fòrma escrita latina Braccius), Braccius es atestat [6]. Braçac èra la propietat de Braccios.
Jos lo renhatge de Loís XV, Braçac pren oficialament lo nom de « Le Grand Brassac » (en francés) per lo diferenciar d'un autre vilatge situat 20 kilomètres a l'oèst e qu'apèlan tanben « Brassac » (en occitan, Braçac < *Berciacum). Aqueste se muda alaidonc en « Petit Brassac » (en francés), abans de venir « Petit-Bersac » (en occitan Pitit Braçac)[2]. Solament, lo chamnhament era qu'administratiu : lo monde disen Braçac e non pas Grand Braçac[1].
Montardit (vilatge, puei chasteu)
Lo vilatge de Montardit (Montardy en francés) es atestat tanleu 1285. I aviá un autre chasteu davant l'actuau. Ardit, mot d'origina germanica, se comprend coma « valhent » (au sens guerrier), aplicat a las fortificacions[2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
↑ 2,02,12,2 et 2,3Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 169 ISBN: 2-86577-215-2
↑Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 109
↑Bénédicte Boyrie-Fénié et Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, Edicions Sud-Ouest, novembre 2007, p. 121
↑ 5,0 et 5,1Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 62
↑Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 85, 288 e 332
Comunas de Dordonha en Guiana (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)