Skadarska konvencija[1] je bio sporazum Osmanskog Carstva i Kneževine Crne Gore potpisan 31. augusta 1862.
Pozadina
Kneževina Crna Gora nije priznata od strane Osmanskog Carstva. Tokom prve polovine 19. vijeka osmanlijska dominacija je oslabljena i Nikola I, knez Crne Gore, osjećao se slobodnim da podrži pobunu u susjednoj osmanlijskoj pokrajini Hercegovini. Omer-paša, osmanlijski general, koji je bio zadužen za suzbijanje pobune, porazio je pobunjenike i krenuo prema Cetinju.
Sporazum
Ugovor je potpisan u Skadru u Osmanskom Carstvu (današnja Albanija) nakon što je Crna Gora tražila mir. Uslovi su bili:
- Vazalni status Crne Gore (kao i pokrajinska granica) je ratifikovan
- Mirko Petrović-Njegoš, Nikolin otac koji se borio protiv osmanlija je deportovan
- Uvoz oružja u Crnu Goru je zabranjen
- Pokrajinska granica između Crne Gore i Hercegovine stavljena je pod osmanlijsku vojnu kontrolu
Posljedice
Crna Gora je postala nezavisna Berlinskim sporazumom potpisanim nakon Rusko-turskog rata 1877–1878.
Reference
