จักรพรรดิจุนนะ (ญี่ปุ่น: 淳和天皇; โรมาจิ: Junna-tennō; ป. ค.ศ. 786 – 11 มิถุนายน ค.ศ. 840) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 53[1] ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2] จุนนะครองราชย์ใน ค.ศ. 823 ถึง 833[3]
เรื่องเล่าแบบดั้งเดิม
จุนนะมีจักรพรรดิและพระมเหสีรวม 6 พระองค์ และพระราชโอรสธิดารวม 13 พระองค์[4] จุนนะมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า โอโตโมะ (ญี่ปุ่น: 大伴; โรมาจิ: Ōtomo)[5]
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจุนนะ
- ค.ศ. 810: หลังการกบฏของจักรพรรดิเฮเซ พระองค์จึงกลายเป็นมกุฎราชกุมารในจักรพรรดิซางะตอนพระชนมพรรษา 25 พรรษา[4]
- 30 พฤษภาคม ค.ศ. 823[6] (ปีโคนิงที่ 14, วันที่ 17 เดือน 4[7]): ในปีที่ 14 ของรัชสมัยจักรพรรดิซางะ พระองค์สละราชสมบัติใก้จุนนะ ผู้มีศักดิ์เป็นพระอนุชาในซางะกับพระราชโอรสองค์ที่สามในจักรพรรดิคัมมุ[8]
- 22 มีนาคม ค.ศ. 833 (ปีเท็นโจที่ 10, วันที่ 28 เดือน 2[9]): ในปีที่ 10 ของรัชสมัยจักรพรรดิจุนนะ พระองค์สละราชสมบัติให้กับพระราชโอรสบุญธรรม หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดินิมเมียวขึ้นครองราชย์ เมื่ออดีตจักรพรรดิจุนนะสละราชบัลลังก์แล้ว อดีตจักรพรรดิซะงะก็ยังมีพระชนมชีพอยู่ ผู้คนจึงเรียกอดีตจักรพรรดิซะงะว่า อดีตจักรพรรดิองค์ใหญ่ (Senior Retired Emperor) ขณะที่อดีตจักรพรรดิจุนนะเรียกว่า อดีตจักรพรรดิองค์น้อย (Junior Retired Emperor) [8]
- 11 มิถุนายน ค.ศ. 840 (ปีโจวะที่ 7, วันที่ 8 เดือน 5[10]: อดีตจักรพรรดิจุนนะเสด็จสวรรคตขณะพระชนมายุได้ 55 พรรษา[11] หลังจากที่พระองค์สวรรคต ฟูจิวาระ โนะ โยชิฟูซะวางแผนให้มนโตกุขึ้นครองบัลลังก์แทนมกุฎราชกุมารสึเนซาดะ การสวรรคตของจุนนะได้ปูทางสู่การขึ้นสู่อำนาจของตระกูลฟูจิวาระ[12]
รัชสมัย
ปีในรัชสมัยของจุนนะมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราช (nengō).[13]
พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา
จักรพรรดินี: เจ้าหญิงโชชิ/มาซาโกะ (正子内親王; 810–879) พระราชธิดาในจักรพรรดิซางะ
- พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายสึเนซาดะ (恒貞親王) มกุฎราชกุมาร (ถูกถอดถอนใน ค.ศ. 842)
- พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายโมโตซาดะ (基貞親王; 827–869)
- พระราชโอรสองค์ที่ 4: เจ้าชายสึเนฟูดะ (恒統親王; 829–842)
ฮิ (สถาปนาเป็นจักรพรรดินีหลังสวรรคต): เจ้าหญิงโคชิ (高志内親王; 789–809) พระราชธิดาในจักรพรรดิคัมมุ
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายสึเนโยะ (恒世親王; 806–826)
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงอูจิโกะ (氏子内親王; สวรรคต ค.ศ. 885) ไซโอองค์ที่ 16 แห่งศาลเจ้าอิเซะ (823–827)
- เจ้าหญิงยูชิ (有子内親王; สวรรคต ค.ศ. 862)
- เจ้าหญิงซาดาโกะ (貞子内親王: สวรรคต ค.ศ. 834)
นางพระกำนัล: เจ้าหญิงอตสึงุ (緒継女王; 787–847)
เนียวโง: นางาฮาระ โนะ โมโตฮิเมะ (永原原姫)
เนียวโง: ทาจิบานะ โนะ อูจิโกะ (橘氏子) ธิดาในทาจิบานะ โนะ นางานะ
โคอูอิ: ฟูจิวาระ โนะ คิโยโกะ (藤原潔子) ธิดาในฟูจิวาระ โนะ นางาโอกะ
นางพระกำนัล: คิโยฮาระ โนะ ฮารูโกะ (清原春子) ธิดาในคิโยฮาระ โนะ นัตสึโนะ
- เจ้าหญิงเมชิ (明子内親王; สวรรคต ค.ศ. 854)
นางพระกำนัล: โอนากาโตมิ โนะ ยาซูโกะ (大中臣安子) ธิดาในโอนากาโตมิ ฟูจีโอะ
- พระราชธิดาองค์ที่ 5: เจ้าชายโยชิซาดะ (良貞親王; สวรรคต ค.ศ. 848)
นางพระกำนัล: โอโนะ โนะ ทากาโกะ (大野鷹子) ธิดาในโอโนะ โนะ มาซาโอะ
- เจ้าหญิงฮิโรโกะ (寛子内親王; สวรรคต ค.ศ. 869)
นางพระกำนัล: ทาจิบานะ โนะ ฟูเนโกะ (橘船子) ธิดาในทาจิบานะ โนะ คิโยโนะ
- เจ้าหญิงทาไกโกะ (崇子内親王; สวรรคต ค.ศ. 848)
นางพระกำนัล: ทาจิฮิ โนะ อิเกโกะ (丹犀池子) ธิดาในทาจิฮิ โนะ คาโดนาริ
- เจ้าหญิงโทโมโกะ (同子内親王; สวรรคต ค.ศ. 860)
พระนางไม่ทราบนาม
- มูเนะ โนะ ชูชิ (統忠子; เสียชีวิต ค.ศ. 863) ถูกถอนออกจากราชวงศ์ด้วยการได้รับชื่อตระกูลจากจักรพรรดิ (Shisei Kōka, 賜姓降下) ใน ค.ศ. 862
พระราชพงศาวลี
[14]
อ้างอิง
- ↑ Emperor Junna, Ōharano no Nishi no Minenoe Imperial Mausoleum, Imperial Household Agency
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 64.
- ↑ Brown and Ishida, pp.282–283; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 164; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 102–106., p. 102, ที่กูเกิล หนังสือ
- ↑ 4.0 4.1 Brown and Ishida, p. 282.
- ↑ Titsingh, p. 103; Brown and Ishida, p. 282.
- ↑ วันที่จูเลียนนำมาจาก NengoCalc
- ↑ 弘仁十四年四月十七日
- ↑ 8.0 8.1 Brown and Ishida, pp. 282–283.
- ↑ 天長十年二月二十八日
- ↑ 承和七年五月八日
- ↑ Brown and Ishida, p. 283; Varely, p. 164.
- ↑ Mason and Caiger, p. 69
- ↑ Titsingh, p. 102.
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 28 January 2018.
ข้อมูล
- Brown, Delmer M.; Ishida, Ichirō (1979). The Future and the Past (a translation and study of the Gukanshō, an interpretive history of Japan written in 1219). Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0. OCLC 251325323.
- Imperial Household Agency (2004). 桓武天皇 大原野西嶺上陵 [Emperor Junna, Ōharano no Nishi no Minenoe Imperial Mausoleum] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2011-02-04.
- Mason, R. H. P.; Caiger, J. G. (1997). A History of Japan (2nd (revised) ed.). North Clarendon, VT: Charles E. Tuttle Company. ISBN 0-8048-2097-X.
- Kasai, Masaki. (1991). ญี่ปุ่น: 公卿補任年表; โรมาจิ: Kugyō Officials Chronological Table Tokyo: Yamakawa Shuppan-sha. ISBN 4-634-60270-9; ISBN 978-4-634-60270-0; OCLC 166930357
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
