74. Tour de France rozpoczął się 1 lipca w Berlinie, a zakończył się 26 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 22 etapów, w tym: 10 etapów płaskich, 8 etapów górskich i 5 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 4231 km.
Klasyfikacje
Klasyfikację generalną wygrał Irlandczyk Stephen Roche, wyprzedzając Hiszpana Pedro Delgado i Francuza Jeana-François Bernarda. Roche został tym samym pierwszym kolarzem z Wysp Brytyjskich, który wygrał Wielka Pętlę. Klasyfikację górską wygrał Kolumbijczyk Luis Herrera, punktową Holender Jean-Paul van Poppel, sprinterską Francuz Gilbert Duclos-Lassalle, kombinowaną jego rodak – Jean-François Bernard, a młodzieżową Meksykanin Raúl Alcalá. Najaktywniejszym kolarzem został kolejny reprezentant gospodarzy, Régis Clère[1]. W obu klasyfikacjach drużynowych najlepsza była francuska drużyna Système U[2].
Zwycięzca poprzedniej edycji, Amerykanin Greg LeMond nie wystartował w 1987 roku z powodu wypadku.
Po zakończeniu pierwszego etapu tej edycji prowadzenie w klasyfikacji generalnej objął Polak, Lech Piasecki, którzy został pierwszym kolarzem z bloku wschodniego, który nosił maillot jaune. Podczas tej edycji Touru koszulka ośmiokrotnie zmieniała właściciela, co było nowym rekordem.
Zmiany w stosunku do poprzednich edycji
W 1987 roku zmieniono zasady klasyfikacji młodzieżowej. W latach 1983–1986 była to w zasadzie klasyfikacja debiutantów, w której liczono wyniki tylko tych kolarzy, którzy startowali w TdF po raz pierwszy w karierze. Od 1987 roku klasyfikację tą otwarto dla wszystkich kolarzy poniżej 25 roku życia.
Zmniejszono także liczbę zawodników w poszczególnych ekipach z 10 do 9, by dopuścić więcej drużyn do startu[3].
Doping
Podczas Tour de France testy dopingowe trzech kolarzy dały wynik pozytywny: Dietrich Thurau z RFN stosował nandrolon, a Włosi Guido Bontempi i Silvano Contini wspomagali się testosteronem[4].
Drużyny
W tej edycji TdF wzięły udział 23[5] drużyny:
|
- Teka
- Ryalco-Postobón
- RMO
- Caja Rural
- Fagor
- Café de Colombia
- Superconfex
- Panasonic
|
- Del Tongo-Colnago
- KAS-Miko
- Joker
- 7-Eleven
- Roland
- Brianzoli-Chateau d'Ax
- ANC-Halfords
|
Etapy
Etap
|
Data
|
Trasa
|
Dystans
|
Zwycięzca
|
P |
1 lipca |
Berlin Zachodni |
ITT 6,1 km |
Jelle Nijdam
|
1 |
2 lipca |
Berlin Zachodni |
105,5 km |
Nico Verhoeven
|
2 |
2 lipca |
Berlin Zachodni |
TTT 40,5 km |
Carrera
|
3 |
4 lipca |
Karlsruhe – Stuttgart |
219,0 km |
Acácio da Silva
|
4 |
5 lipca |
Stuttgart – Pforzheim |
79,0 km |
Herman Frison
|
5 |
5 lipca |
Pforzheim – Strasburg |
112,5 km |
Marc Sergeant
|
6 |
6 lipca |
Strasburg – Épinal |
169,0 km |
Christophe Lavainne
|
7 |
7 lipca |
Épinal – Troyes |
211,0 km |
Manuel Jorge Domínguez[6]
|
8 |
8 lipca |
Troyes – Épinay-sous-Sénart |
205,5 km |
Jean-Paul van Poppel
|
9 |
9 lipca |
Orléans – Renazé |
260,0 km |
Adrie van der Poel
|
10 |
10 lipca |
Saumur – Futuroscope |
ITT 87,5 km |
Stephen Roche
|
11 |
11 lipca |
Poitiers – Chaumeil |
206,0 km |
Martial Gayant
|
12 |
12 lipca |
Brive – Bordeaux |
228,0 km |
Davis Phinney
|
13 |
13 lipca |
Bajonna – Pau |
219,0 km |
Erik Breukink
|
14 |
14 lipca |
Pau – Luz Ardiden |
166,0 km |
Dag Otto Lauritzen
|
15 |
15 lipca |
Tarbes – Blagnac |
164,0 km |
Rolf Gölz
|
16 |
16 lipca |
Blagnac – Millau |
216,5 km |
Régis Clère
|
17 |
17 lipca |
Millau – Awinion |
239,0 km |
Jean-Paul van Poppel
|
|
18 lipca
|
Dzień przerwy
|
18 |
19 lipca |
Carpentras – Mont Ventoux |
ITT 36,5 km |
Jean-François Bernard
|
19 |
20 lipca |
Valréas – Villard-de-Lans |
185,0 km |
Pedro Delgado
|
20 |
21 lipca |
Villard-de-Lans – L’Alpe d’Huez |
201,0 km |
Federico Echave
|
21 |
22 lipca |
Le Bourg-d’Oisans – La Plagne |
185,5 km |
Laurent Fignon
|
22 |
23 lipca |
La Plagne – Morzine |
186,0 km |
Eduardo Chozas
|
23 |
24 lipca |
Saint-Julien-en-Genevois – Dijon |
224,5 km |
Régis Clère
|
24 |
25 lipca |
Dijon |
ITT 38,0 km |
Jean-François Bernard
|
25 |
26 lipca |
Créteil – Paryż (Champs-Élysées) |
192,0 km |
Jeff Pierce
|
Liderzy klasyfikacji po etapach
Klasyfikacje końcowe
Klasyfikacja młodzieżowa
Klasyfikacja sprinterska
Klasyfikacja kombinowana
Klasyfikacja drużynowa punktowa
Pozycja
|
Drużyna
|
Punkty
|
1. |
Système U |
1790
|
2. |
PDM |
1804
|
3. |
7-Eleven |
1821
|
4. |
Panasonic |
1863
|
5. |
BH |
2670
|
Klasyfikacja drużynowa
Pozycja
|
Drużyna
|
Czas
|
1. |
Système U |
346 h 44' 02"
|
2. |
Café Colombia |
+38' 20"
|
3. |
BH |
+56' 02"
|
4. |
Fagor |
+1 h 07' 54"
|
5. |
La Vie Claire |
+1 h 28' 54"
|
Przypisy
Linki zewnętrzne