49. Tour de France rozpoczął się 24 czerwca w Nancy, a zakończył się 14 lipca 1962 roku w Paryżu. Wyścig składał się z 22 etapów (etapy drugi i ósmy zostały podzielone na 2 części), w tym: 16 etapów płaskich, 4 etapów górskich, trzech etapów jazdy indywidualnej na czas i jednego etapu jazdy drużynowej na czas. Cała trasa liczyła 4274 km. W klasyfikacji generalnej po raz trzeci w karierze i drugi z rzędu zwyciężył Francuz Jacques Anquetil. W klasyfikacji górskiej najlepszy był Hiszpan, Federico Bahamontes, w punktowej Rudi Altig z RFN, a w klasyfikacji drużynowej zwyciężył zespół Saint-Raphaël. Najaktywniejszym kolarzem został Belg Eddy Pauwels[1].
Drużyny
W tej edycji Tdf wzięło udział 15[2] drużyn:
- ACCB-Saint Raphael-Helyett-Hutchinson
- Liberia-Grammont-Clement
- Pelforth-Sauvage-Lejeune
- VC XII-Leroux-Gitane-Dunlop
- Margnat-Paloma-D’Alessandro
- Peugeot-BP-Dunlop
- Mercier-BP-Hutchinson
- Ignis-Moschettieri
- G.S. Ghighi
- G.S. Ghazzola-Fiorelli-Hutchinson
- Legnano-Pirelli
- G.S. Philco
- Carpano
- Wiel's-Groene Leeuw
- Faema-Flandria-Clement
Etapy
Etap
|
Data
|
Trasa
|
Dystans
|
Zwycięzca
|
1
|
24 czerwca
|
Nancy – Spa
|
253,0 km
|
Rudi Altig
|
2a
|
25 czerwca
|
Spa – Herentals
|
147,0 km
|
André Darrigade
|
2b
|
25 czerwca
|
Herentals
|
TTT 23 km
|
Faema-Flandria-Clement
|
3
|
26 czerwca
|
Bruksela (Belgia) – Amiens
|
210,0 km
|
Rudi Altig
|
4
|
27 czerwca
|
Amiens – Hawr
|
196,5 km
|
Willy Vanden Berghen
|
5
|
28 czerwca
|
Pont-l’Évêque – Saint-Malo
|
215,0 km
|
Émile Daems
|
6
|
29 czerwca
|
Dinard – Brest
|
235,5 km
|
Robert Cazala
|
7
|
30 czerwca
|
Quimper – Saint-Nazaire
|
201,0 km
|
Huub Zilverberg
|
8a
|
1 lipca
|
Saint-Nazaire – Luçon
|
155,0 km
|
Mario Minieri
|
8b
|
1 lipca
|
Luçon – La Rochelle
|
ITT 43 km
|
Jacques Anquetil
|
9
|
2 lipca
|
La Rochelle – Bordeaux
|
214,0 km
|
Antonio Bailetti
|
10
|
3 lipca
|
Bordeaux – Bajonna
|
184,5 km
|
Willy Vannitsen
|
11
|
4 lipca
|
Bajonna – Pau
|
155,5 km
|
Eddy Pauwels
|
12
|
5 lipca
|
Pau – Saint-Gaudens
|
207,5 km
|
Robert Cazala
|
13
|
6 lipca
|
Luchon – Superbagnères
|
ITT 18,5 km
|
Federico Bahamontes
|
14
|
7 lipca
|
Luchon – Carcassonne
|
215,0 km
|
Jean Stablinski
|
15
|
8 lipca
|
Carcassonne – Montpellier
|
196,5 km
|
Willy Vannitsen
|
16
|
9 lipca
|
Montpellier – Aix-en-Provence
|
185,0 km
|
Émile Daems
|
17
|
10 lipca
|
Aix-en-Provence – Juan-les-Pins
|
201,0 km
|
Rudi Altig
|
18
|
11 lipca
|
Juan-les-Pins – Briançon
|
241,5 km
|
Émile Daems
|
19
|
12 lipca
|
Briançon – Aix-les-Bains
|
204,5 km
|
Raymond Poulidor
|
20
|
13 lipca
|
Bourgoin – Lyon
|
ITT 68 km
|
Jacques Anquetil
|
21
|
14 lipca
|
Lyon – Pougues-les-Eaux
|
232,0 km
|
Dino Bruni
|
22
|
14 lipca
|
Nevers – Paryż (Aleja Pól Elizejskich)
|
271,0 km
|
Rino Benedetti
|
Liderzy klasyfikacji po etapach
Klasyfikacje końcowe
Klasyfikacja drużynowa
Pozycja
|
Drużyna
|
Zwycięstwa
|
1. |
Saint-Raphaël |
6
|
2. |
Mercier-BP-Hutchinson |
3
|
2. |
Faema-Flandria-Clement |
3
|
2. |
Wiel's-Groene Leeuw |
3
|
5. |
VC XII-Leroux-Gitane-Dunlop |
2
|
5. |
G.S. Philco |
2
|
Linki zewnętrzne
Przypisy