Synowie Boży – synami wolności

Synowie Boży – synami wolności – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych) o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które rozpoczęły się w czerwcu 1966 roku, a zakończyły w styczniu 1967 roku. Myślą przewodnią pięciodniowego kongresu był werset biblijny z Listu do Rzymian 8:20, 21 (NW): „Gdyż stworzenie zostało poddane daremności nie z własnej woli, lecz przez tego, który je poddał, na podstawie nadziei, że również samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych”^[1], który był odbiciem tak radości, jak i ostrzeżenia^[2]. Program kongresu uwypuklał dobrą nowinę o lepszej przyszłości, którą według Świadków Jehowy, przyniesie życie w raju na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego^[3].

Kongresy międzynarodowe na świecie

Oprócz kongresów okręgowych odbyły się kongresy międzynarodowe.

W Ameryce Łacińskiej zorganizowano 22 pięciodniowe kongresy międzynarodowe, w których uczestniczyło 177 193 osób, a 6131 zostało ochrzczonych^[4]. Kongresy te przyczyniły się do rozwoju działalności Świadków Jehowy w tej części świata. W krajach regionu od miesiąca, w którym zorganizowano zgromadzenia gwałtownie wzrosła liczba głosicieli^[5].

W La Paz w Boliwii program został przedstawiony w języku hiszpańskim, a niektóre sesje również w języku angielskim. Wśród 1150 obecnych, było 647 delegatów z zagranicy^[6].

W dniach od 6 do 10 stycznia 1967 roku kongres zorganizowano na Stadionie Narodowym w Santiago w Chile. Stacje radiowe wyemitowały 15-minutowy program „O czym myślą ludzie”, w którym przedstawiono wierzenia Świadków Jehowy^[7].

W Dominikanie kongres odbył się w Santo Domingo i to pomimo trwającej rewolucji^[8].

Kongres w Guayaquil w Ekwadorze odbył się w dniach od 31 grudnia 1966 roku do 4 stycznia 1967 roku w hali Coliseo Cerrado. Wśród obecnych 2723 obecnych było przeszło 400 delegatów zagranicznych z przeszło 20 krajów. Frederick William Franz udzielił wywiadu dla państwowej telewizji, co przyczyniło się do poinformowania opinii publicznej o prowadzonej przez Świadków Jehowy działalności religijnej^[9][3].

W Tegucigalpie w Hondurasie kongres odbył się w grudniu 1966 roku, a wśród 1422 obecnych, było 225 delegatów z zagranicy, m.in. z Australii, Niemiec i Kanady^[10].

W kongresie na Stadionie Narodowym w Kingston na Jamajce uczestniczyli delegaci z 18 krajów (w tym ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii)^[1].

Ponad rok trwały rozmowy z urzędami w sprawie wynajęcia hali sportowej Coliseo Cubierto w Barranquilla w Kolumbii. W kongresie, który odbył się w tej hali w dniach od 28 grudnia 1966 roku do 1 stycznia 1967 roku uczestniczyli Świadków Jehowy z Kolumbii oraz przeszło 200 delegatów z ponad 20 krajów. Program przeprowadzono w języku hiszpańskim oraz angielskim^[11][12].

W stolicy Meksyku w kongresie uczestniczyło 36 556 osób, a 1982 zostały ochrzczone. Obecne były setki delegatów z kilkunastu krajów, był to  największy kongres, jaki został zorganizowany przez Świadków Jehowy w Meksyku. Program przeprowadzono w języku hiszpańskim oraz częściowo w angielskim^[13].

Kongres w Peru odbył się w Plaza de Acho w Limie, uczestniczyło w nim 6925 osób, w tym delegacje z Ameryki Północnej, Europy Zachodniej i Australii^[14].

W San Juan w Portoryko obecni byli delegaci z 19 krajów^[15].

W kongresie w Palacio Peñarol w urugwajskim Montevideo uczestniczyła 400-osobowa delegacja Świadków Jehowy ze Stanów Zjednoczonych i z Europy Zachodniej^[1].

W Caracas w Wenezueli uczestniczyła grupa 515 delegatów zagranicznych^[16][1].

We wszystkich kongresach międzynarodowych uczestniczyli również członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy: Nathan H. Knorr, William Lloyd Barry, John C. Booth, Frederick William Franz, Milton George Henschel, William K. Jackson, Karl F. Klein, Albert D. Schroeder oraz Lyman Alexander Swingle, którzy wygłosili przemówienia^[10]. We wszystkich krajach – oprócz Meksyku – były to pierwsze kongresy międzynarodowe^[1][17].

Kraj	Miejsce kongresu międzynarodowego	Liczba obecnych	Liczba ochrzczonych	Liczba głosicieli (I. 1967)
Argentyna	Buenos Aires, Córdoba[a]	15 238	692	12 331
Belize	Belize City	755	10	370
Boliwia	La Paz	1150	66	562
Brazylia	São Paulo	46 151	1723	38 109
Chile	Santiago	7693	441	3888
Dominikana	Santo Domingo	5154	172	2312
Ekwador	Guayaquil	2723	172	1616
Gwatemala	Gwatemala	2950	102	1446
Honduras	Tegucigalpa	1422	60	837
Jamajka	Kingston	9458	189	5162
Kolumbia	Barranquilla	5777	179	4203
Kostaryka	San José	2974	73	2677
Meksyk	Meksyk	36 556	1082	33 257
Nikaragua	Managua	1654	71	824
Panama	Panama	2110	60	1413
Paragwaj	Asunción	485	37	535
Peru	Lima	6925	265	2484
Portoryko	San Juan	8607	225	3488
Salwador	San Salvador	4989	105	1026
Urugwaj	Montevideo	3958	212	2264
Wenezuela	Caracas	10 463	195	4171
Ogółem:	22	177 193	6131	122 945[4]

Chrzest na kongresie w Holandii

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (jednotomowe wydanie hiszpańskojęzyczne z 1967 roku)

Ważne punkty programu

• Dramaty (przedstawienia kostiumowe)^[18]:
  • Niechaj Biblia będzie naszym przewodnikiem w życiu
  • Wytrwałość Jeremiasza potrzebna w naszych czasach
• Słuchowisko:
  • Posłuchaj słów Daniela o naszych czasach
• Wykład publiczny:
  • Co Królestwo Boże czyni od roku 1914?

Wprowadzenie do programu kongresowego kostiumowych przedstawień biblijnych^[19][20][21].

Kampania informacyjna

W miastach kongresowych zorganizowano kampanię informacyjną, polegającą na rozpowszechnianiu specjalnych zaproszeń na zgromadzenia. Przedpołudnia od drugiego do czwartego dnia programu międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską^[20].

Pozostałe kongresy

Kongres...

...chrzest...

...i miasteczko namiotowe w Amsterdamie

Oprócz serii kongresów międzynarodowych na całym świecie zorganizowano zgromadzenia okręgowe.

Kongresy odbyły się w różnych krajach Afryki (m.in. największe z nich odbyły się w Nigerii^[22] oraz Zambii^[23][24], Azji, Oceanii, m.in. w Australii^[25]) i w Ameryce Północnej (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Bermudach^[26], Gwadelupie^[27], Martynice^[21]) oraz w Europie^[1].

Na Bermudach kongres zorganizowano w dniach od 28 do 31 lipca w Sali Królestwa w Hamilton^[26].

W Demokratycznej Republice Konga (Zairze) odbyły się pierwsze oficjalne zgromadzenia po legalizacji działalności w tym kraju^[28].

W Stanach Zjednoczonych pierwsze zgromadzenia z serii kongresów miały miejsce w dniach od 13 do 17 lipca w Hanokaa oraz w dniach od 27 do 31 lipca w Honolulu na Hawajach. W dniach od 3 do 7 sierpnia kongresy odbyły się w Dallas (w języku angielskim i hiszpańskim), w Newark (w języku hiszpańskim) oraz w San Francisco (w języku angielskim i hiszpańskim). W Anchorage na Alasce kongres zorganizowano w dniach od 10 do 14 sierpnia, a w Baltimore w dniach od 17 do 21 sierpnia. W dniach od 24 do 28 sierpnia kongresy odbyły się w Miami Beach (w języku angielskim i hiszpańskim) oraz w Mobile w Alabamie^[29][26][20].

W Kanadzie kongresy odbyły się w dniach od 22 do 26 czerwca w Toronto, od 29 czerwca do 3 lipca w Corner Brook, od 6 do 10 lipca w Halifaksie, od 13 do 17 lipca w Montrealu (w języku angielskim i francuskim), od 27 do 31 lipca w Winnipegu oraz w dniach od 3 do 7 sierpnia w Vancouver^[30][29][26].

Przeszło 40 tysięcy osób uczestniczyło w kongresie, który odbył się w dniach od 3 do 7 sierpnia w Essen, w dniach od 10 do 14 sierpnia kongres odbył się w Norymberdze w Niemczech^[31].

W Samoa Amerykańskim kongres zorganizowano w Pago Pago. Uczestniczyło w nim 372 delegatów z Australii, Fidżi, Niue, Nowej Kaledonii, Nowej Zelandii, Samoa, Tahiti, Tonga i Vanuatu. Stosunek liczby uczestników kongresu do liczby mieszkańców miasta wynosił 1 do 35^[32].

W szwajcarskim Zurychu kongres zorganizowano w dniach od 21 do 24 lipca.

W dniach od 27 do 31 lipca kongres odbył się w Luksemburgu.

W Austrii zgromadzenie odbyło się w dniach od 17 do 21 sierpnia w Linzu, a od 7 do 11 września w Innsbrucku^[33].

W Wielkiej Brytanii kongres odbył się w czterech miastach. W dniach od 8 do 12 czerwca na Football Ground w Blackpool, w dniach od 6 do 10 lipca w Ninian Park w Cardiff, w dniach od 27 do 31 lipca w The Ice Rink w Glasgow oraz w dniach od 24 do 28 sierpnia na stadionie Twickenham w Londynie^[29].

Uwagi

1. W kongresie w Buenos Aires uczestniczyło 11 020 osób, a w Córdobie – 4218.

Przypisy

1. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1967, Watchtower, 1967, s. 46–52  (ang.).
2. Watchtower, Radość z uczty duchowej pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, styczeń 1967, s. 10–12 .
3. Watchtower, Ekwador cieszy się nowiną o lepszej przyszłości, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 16–19 .
4. Watchtower, ’Faith Talked about throughout the whole world’ – Displayed at „God’s Sons of Liberty Assemblies”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 maja 1967, s. 263–268  (ang.).
5. Watchtower, Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1995, s. 276 .
6. Watchtower, Boliwia przezwycięża dzielące je bariery, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 22–25 .
7. Watchtower, Chile – kraj wielu szerokości geograficznych, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 25–27 .
8. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2015, Watchtower, 2015, s. 129 .
9. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1989, Watchtower, 1989, s. 235  (ang.).
10. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1993, Watchtower, 1993, s. 202, 203  (ang.).
11. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1990, Watchtower, 1990, s. 117  (ang.).
12. Watchtower, Kolumbia – urodzajny kraj, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 13–16 .
13. Watchtower, Meksyk, „Przebudźcie się!”, 8 sierpnia 1967 . Brak numerów stron w czasopiśmie
14. Watchtower, Nowy dzień świta w kraju Inków, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 19–21 .
15. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, Watchtower, 1987, s. 105–106  (ang.).
16. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1996, Watchtower, 1996, s. 226 .
17. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1995, Watchtower, 1995, s. 217 .
18. Dramaty [online], Biblioteka Internetowa Strażnicy [dostęp 2015-12-07] .
19. Watchtower, Rejoicing Over „God’s Sons of Liberty” Spiritual Feast, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 października 1966, s. 627–631  (ang.).
20. 1961 „God’s Sons of Liberty” District Assembly of Jehovah’s Witnesses [online], pcsgraphics.net [dostęp 2015-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05]  (ang.).
21. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1998, Watchtower, 1998, s. 197 .
22. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1986, Watchtower, 1986, s. 230  (ang.).
23. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2006, Watchtower, 2006, s. 238 .
24. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1972, Watchtower, 1972, s. 250  (ang.).
25. Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1983, Watchtower, 1983, s. 113  (ang.).
26. Watchtower, Are You Planning to Come?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 czerwca 1966, s. 252  (ang.).
27. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1995, Watchtower, 1995, s. 156 .
28. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2004, Watchtower, 2004, s. 207 .
29. Watchtower, An Invitation to Attend, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 kwietnia 1966, s. 288  (ang.).
30. Watchtower, Assemblies in 1966, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 1966, s. 32  (ang.).
31. 40 000 Prediger schwärmen jeder Morgen in Essen aus: Jehovas Zeugen tagen straff organisiert und nach Stopphur, „WAZ”, 4 sierpnia 1961  (niem.). Brak numerów stron w czasopiśmie
32. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2009, Watchtower, 2009, s. 105 .
33. Kongresse der Zeugen Jehovas – 1966 [online] [dostęp 2020-04-26]  (niem.).

Bibliografia

• Watchtower, Radość z uczty duchowej pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, styczeń 1967, s. 10–12 .