W latach 20. XX wieku kilku Świadków Jehowy z Australii rozpoczęło działalność kaznodziejską i wkrótce założono pierwszy zbór[5].
W roku 1930 w Suva rozpoczęto tłumaczenie publikacji religijnych na miejscowy język[6]. W trzy lata później (1933) na Fidżi przybyła grupa australijskich współwyznawców. W maju 1938 roku na wyspie przebywał Joseph F. Rutherford, który przemawiał w stolicy.
W roku 1932 gubernator wysp kazał uwięzić jednego Świadka Jehowy za to, że był chrześcijaninem. Wkrótce potem wydano ustawę zabraniającą przywozu literatury biblijnej Towarzystwa Strażnica. Nawet pozbierano i spalono książki już wyładowane ze statku. W styczniu 1941 jeszcze bardziej zaostrzono zakaz przywozu literatury Towarzystwa i surowo karano tych, u których znaleziono takie publikacje.
Rozwój działalności
W roku 1945 wydano znowu zezwolenie na sprowadzenie pism, co do których władze nie mają zastrzeżeń. Odtąd Świadkowie Jehowy na Fidżi mogą się swobodnie zgromadzać[5].
W 1951 roku po raz drugi odwiedzili wyspę Nathan Knorr i Milton Henschel, a rok później, w 1952 roku zanotowano 37 głosicieli – przybyło też kolejnych 16 misjonarzy. W 1956 roku utworzono drugi zbór i zorganizowano pierwszy kongres na wyspie. W 1958 roku otwarto Biuro Oddziału.
W 1963 roku zorganizowano kongres międzynarodowy pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina”[7] dla wyznawców z wysp południowego Pacyfiku, w którym brało udział ponad 1080 osób z 24 krajów, a przemówienia wygłosili m.in. Frederick W. Franz i Grant Suiter z Ciała Kierowniczego[8]. W 1965 roku po raz kolejny na kongresie na Fidżi przemawiał Nathan Knorr, otwarto również nowe Biuro Oddziału i Salę Królestwa. W dniach od 9 do 12 listopada 1969 na kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi” w Suva przybyło 1621 osób, 77 ochrzczono.
W roku 1970 władze uchyliły wszystkie restrykcje, dotyczące rozpowszechniania publikacji Świadków Jehowy, obowiązujące od ponad 30 lat. W dniach od 5 do 9 grudnia 1973 roku w Nandi odbył się kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”. W roku 1978 w Ba odbył się kongres pod hasłem „Zwycięska wiara”.
W 1983 roku zanotowano liczbę 819 głosicieli w 11 zborach, a w 1985 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób w 24 zborach. W roku 1989 liczba zborów wzrosła do 41, a liczba głosicieli do 1500. W roku 1998 liczba głosicieli przekroczyła 2000.
25 grudnia 1990 roku otwarto nowe Biuro Oddziału[6].
11 listopada 2006 roku otwarto nowe Biuro Oddziału[9]. W 2009 roku powstało 9 kolejnych nowych zborów, a liczba głosicieli przekroczyła 2430 osób. W 2009 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku fidżyjskim. W 2010 roku liczba zborów wzrosła do 45, a liczba głosicieli do 2709 osób.
W roku 2011 liczba głosicieli wyniosła 2877, należących do 69 zborów. Na przełomie 2012 i 2013 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez cyklon tropikalny Evan[10]. W roku 2013 osiągnięto liczbę 3222 głosicieli w 72 zborach. Na kongresie regionalnym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”, który odbył się w dniach od 18 do 20 grudnia 2014 roku ogłoszono wydanie „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” w języku fidżyjskim[11]. W kwietniu 2020 roku przeprowadzono akcję pomocy dla poszkodowanych przez cyklon tropikalny Harold[12], a w grudniu 2020 roku przez cyklon Yasa[13]. W 2019 roku głosiciele prowadzili około 4700 bezpłatnych kursów biblijnych[14]. W 2021 roku osiągnięto liczbę 3426 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 12 411 osób. W sierpniu 2024 roku w Suva zorganizowano kongres specjalny pod hasłem „Głośmy dobrą nowinę!”. W tym samym roku delegacja z Fidżi wzięła udział w kongresie specjalnym w Filadelfii w Stanach Zjednoczonych[15][16].
Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku fidżyjskim, fidżyjskim migowym, angielskim, chińskim, hindi i rotumańskim.
W fidżyjskim Biurze Oddziału literatura biblijna jest tłumaczona na język bislama, fidżyjski, kiribati, tuvalu, rotumański i nauru[4].
Uwagi
↑W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
