Boskie zwycięstwo – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych) o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które rozpoczęły się w czerwcu 1973 roku na półkuli północnej, a zakończyły się w styczniu 1974 roku na półkuli południowej[1]. Zorganizowano 140 pięciodniowych kongresów, w których uczestniczyło 2 594 305 osób, a ochrzczono 81 830 osób[2][3][4][5].
Przewodnie hasło kongresu oparte było na wersecie biblijnym: „Teraz nastało wybawienie [zwycięstwo (BJ)], i moc, i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem” (Objawienie 5:4; NW)[6].
Cel kongresu
„Program, na który składało się trzydzieści jeden przemówień i cztery dramaty biblijne, uwydatnił potrzebę istniejącą u wszystkich chrześcijan, by mieć 'ciągle w pamięci obecność dnia Jehowy’, a to przez jeszcze lepsze przystosowanie swego życia do wspaniałych, wysokich zasad moralnych wyłuszczonych w Biblii i przez udoskonalanie wzajemnej miłości (2 Piotra 3:12, NW)”. Celem kongresu było też zachęcenie obecnych do wzmożenia działalności kaznodziejskiej (Mat. 28:19, 20)[7].
Kongresy międzynarodowe na świecie
Stany Zjednoczone
Pierwsze zgromadzenie z serii kongresów odbyło się w dniach od 20 do 24 czerwca na Tiger Stadium w Detroit[1][8].
W dniach od 4 do 8 lipca kongres zorganizowano na Astrodome w Houston, w którym uczestniczyli delegaci z 37 krajów[7] i na Three Rivers Stadium w Pittsburghu. W Albuquerque w State Fair Grandstand odbył się kongres w języku hiszpańskim, a w języku francuskim w Sali Zgromadzeń w Nowym Jorku[1].
Kongres na nowojorskim Yankee Stadium odbył się w dniach od 6 do 10 lipca[1].
W dniach od 18 do 22 lipca kongresy odbyły się na Dodger Stadium w Los Angeles oraz na Veterans Stadium w Filadelfii[1].
W dniach od 25 do 29 lipca zorganizowano kongres na Atlanta Stadium w Atlancie oraz w języku hiszpańskim na Sam Houston Coliseum w Houston[1].
Na Hawajach kongres odbył się w dniach od 1 do 5 października w Honolulu International Center w Honolulu[1].
Argentyna
W dniach od 9 do 13 stycznia 1974 roku odbył się na Club Atlético Los Andes w Buenos Aires oraz w Río Ceballos. Liczba obecnych wyniosła około 15 000 osób[9].
Australia
W dniach od 16 do 20 grudnia 1973 roku kongres odbył się na Randwick Racecourse w Sydney[1].
W dniach od 19 do 23 grudnia kongres odbył się w Kotonu[1].
Boliwia
Kongres odbył się w dniach od 16 do 20 stycznia 1974 roku w La Paz[1].
Brazylia
Kongres na Estádio do Pacaembu w São Paulo odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia. Uczestniczyło w nim 94 586 osób[12], a 3187 zostało ochrzczonych[13][2]. Delegaci z Rio de Janeiro przyjechali pociągiem specjalnym oraz ponad 180 autokarami Zakwaterowano ponad 21 tysięcy gości z odległych części kraju. Wykład publiczny został przedstawiony przez członka Ciała Kierowniczego Nathana H. Knorra. Dwa miesiące później ten sam program został przedstawiony na zgromadzeniu w mieście Salvador w stanie Bahia, w którym uczestniczyło 32 348 osób[14][3].
Chile
W roku 1973 rozpoczął się w Chile czas niepokojów politycznych. W październiku tego roku w kraju działało 10 119 głosicieli. Wprowadzono zakaz organizowania większych zgromadzeń. Uzyskano jednak zgodę na zorganizowanie w dniach od 16 do 20 stycznia 1974 roku kongresu międzynarodowego na stadionie Santa Laura w Santiago. Obecnych na nim było 21 321 osób, a 1502 zostały ochrzczone[15][1][16].
Cypr
Kongres w Trachonas koło Nikozji odbył się w dniach od 25 do 29 lipca. Został przeprowadzony na terenach przylegających do miejscowej Sali Królestwa[17].
W dniach od 4 do 8 lipca odbył się kongres na Empire Stadium w Vancouver. W tym samym czasie odbył się również na Winnipeg Stadium w Winnipeg. Program przedstawiono w języku angielskim oraz częściowo w ukraińskim[1].
W Halifaksie w Halifax Forum kongres zorganizowano w dniach od 11 do 15 lipca[1].
W dniach od 25 do 29 lipca kongres odbył się w Park Jarry (Jarry Park) w Montrealu oraz w Woodbine Race Track w Toronto, gdzie program przedstawiono w językach: angielskim, włoskim oraz częściowo w greckim, hiszpańskim i portugalskim[1].
Kenia
W dniach od 26 do 30 grudnia kongres odbył się na Nairobi City Stadium w Nairobi[1]. Uczestniczyło w nim 33 408 osób, w tym delegaci ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Europy i Afryki. Był na nim obecny członek Ciała Kierowniczego Grant Suiter. Był to pierwszy kongres międzynarodowy zorganizowany w Kenii[2].
Kolumbia
Kongres na Coliseo Cubierto el Campín w Bogocie odbył się w dniach od 23 do 27 stycznia 1974 roku[1].
Kongres na Bonanza Coliseum w San José odbył się w dniach od 23 do 27 grudnia[1].
Liberia
Kongres w Monrovii odbył się w dniach od 5 do 9 grudnia[1].
Meksyk
Kongres w stolicyMeksyku odbył się w dniach od 31 października do 4 listopada na Arena Mexico[1].
Niemcy
W dwóch kongresach uczestniczyły 146 742 osoby, w tym delegaci z co najmniej 75 krajów[25][26].
Na Rheinstadionie w Düsseldorfie kongres w języku niemieckim, greckim i angielskim odbył się w dniach od 25 do 29 lipca[1]. Liczba obecnych wyniosła 67 950 osób[25].
Kongresy w Lagos odbyły się w dniach od 26 do 30 grudnia[1]. W Nigerii uczestniczyło w nich ogółem 214 237 osób, a 7153 osoby zostały ochrzczone[2].
Nowa Zelandia
Kongres w Christchurch odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia na Lancaster Park[1].
Panama
Kongres w stolicyPanamy odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia[1].
Paragwaj
Kongres w Asunción odbył się w dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku[1].
Peru
Kongresy w Limie odbyły się w dniach od 23 do 27 stycznia 1974 roku[1].
Portoryko
Kongres w języku hiszpańskim i angielskim odbył się w dniach od 12 do 16 sierpnia na Estadio Hiram Bithorn w San Juan, z udziałem ponad 31 000 osób (w tym 5000 delegatów zagranicznych), a 1007 ochrzczono[1].
Republika Południowej Afryki
W dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku na The Arena w Johannesburgu odbył się kongres, w którym uczestniczyło 33 408 osób[27][1][28]. Ze względu na rządową politykę apartheidu zorganizowano trzy oddzielne zgromadzenia: jedno dla czarnych, jedno dla ‘kolorowych’ oraz Hindusów i jedno dla białych. Jednak ostatniego dnia kongresu wszyscy uczestnicy kongresu z popołudniowej sesji programu skorzystali na stadionie Rand wraz z delegatami na ten kongres przybyłymi z Europy, dzięki czemu w sesji tej uczestniczyło 33 408 osób. Wynajęcie tego obiektu pozwoliło ominąć przepisy apartheidu, gdyż stadion ten był przeznaczony na imprezy międzynarodowe, nieobjęte ograniczeniami segregacji rasowej[29][30][28].
Salwador
Kongres w San Salvador odbył się w dniach od 19 do 23 grudnia[1], uczestniczyło w nim 10 788 osób, a 1046 zostało ochrzczonych (28% działających głosicieli)[2].
Senegal
W dniach od 5 do 9 grudnia kongres odbył się w Dakarze[1].
Sierra Leone
Kongres na Brookfield Stadium we Freetown odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia[1].
Tajwan
W dniach od 5 do 8 sierpnia kongres odbył się w Tajpej[1].
Urugwaj
Kongres w Palaco Peñarol w Montevideo odbył się w dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku[1].
Wenezuela
Kongres w Valencii odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia[1].
W Rzymie kongres z udziałem przeszło 57 tysięcy osób[7], zorganizowano w dniach od 8 do 12 sierpnia na Stadio Flaminio[1].
Wybrzeże Kości Słoniowej
Kongres w Abidżanie odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia. Obecnych było ponad 2080 osób[1][31].
Polska
Świadkowie Jehowy w Polsce pomimo obowiązującego od roku 1950 zakazu działalności, latem większymi grupami spotykali się w lasach, na jednodniowych tzw. konwencjach leśnych, na których przedstawiono główne punkty programu kongresu międzynarodowego[32].
Ważne punkty programu
Dramaty:
Gorliwość o dom Twój pożera mnie
Kto uniknie tego wszystkiego i stanie przed Synem Człowieczym?
Wykład publiczny:Boskie zwycięstwo i jego znaczenie dla udręczonej ludzkości[4]
Główne myśli z przemówienia kluczowego „Zwycięstwo nad światem bez starcia zbrojnego” zamieszczono w Wiadomościach Królestwa nr 16 („Czy upływa czas dany ludzkości?”)[4][34].
Ogłoszono nową, specjalną metodę służby kaznodziejskiej, polegająca na ogólnoświatowej kampanii rozpowszechniania Wiadomości Królestwa. Pierwsza z nich trwała od 21 do 30 września 1973 roku, a podczas kampanii rozpowszechniono pół miliarda egzemplarzy traktatów[7].
Przyjęto rezolucję: „Narody mogą teraz znaleźć dla siebie miejsce jedynie po stronie (...) głównego wroga Bożego, Szatana Diabła”[35]. Stwierdzała ona, że „Świadkowie Jehowy będą nadal wytrwale rozgłaszać ostrzeżenie ze spisanego Słowa Bożego (...) [i] obwieszczać tysiącletnie mesjańskie Królestwo Boże, mając je za panaceum, za uniwersalne lekarstwo na wszystkie cierpienia udręczonej ludzkości”[36].
Kampania informacyjna
Piątkowe przedpołudnia międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską[4].
↑Les Témoins de Jéhovah deL.T.J.FranceLes Témoins de Jéhovah deL.T.J., Les Témoins de Jéhovah dans la cité [online], temoinsdejehovah.org [dostęp 2016-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17].
↑2014 Seoul International Convention Hospitality2. S.I.C.H.Committee2014 Seoul International Convention Hospitality2. S.I.C.H., 2014 Seoul International Convention [online], seoldelegates.org [dostęp 2015-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-26](ang.).