Na Filipinach kongres zorganizowano pod hasłem „Narody wysławiające Boga”. Odbył się on w dniach od 31 marca do 2 kwietnia 1947 roku. Kongres zorganizowano w Rizal Memorial Coliseum przy ulicy Vito Cruz w Manili. Ponieważ słaba akustyka w dniu otwarcia sprawiła, że programy w różnych językach były prawie niezrozumiałe, kongres został przeniesiony do Philippine Racing Club w Santa Ana[11][3]. Na kongresie przemawiał Nathan Knorr i Milton Henschel. 151 osób zostało ochrzczonych w Zatoce Manilskiej[12].
W ogólnokrajowym kongresie, który odbył się 31 maja i 1 czerwca w Stuttgarcie uczestniczyło około 7 tysięcy osób. Z powodu całkowitego zbombardowania miasta brakowało sal, dlatego wynajęto plac na przedmieściu miasta. Knorr, Henschel i Covington brali także udział w kongresach w Berlinie[17], Hamburgu[18], Hanowerze i Essen[19][20][21][3].
Nigeria
Wykładu publicznego wygłoszonego przez N. Knorra na kongresach w Ibadanie i Lagos wysłuchało 10 000 osób. Nie zdołał on dotrzeć na kolejny kongres w Igboland. Inni mówcy, Attwood i Moreton zdołali przepłynąć rzekę Niger kajakiem, a po nocnej podróży ciężarówką dotarli do Enugu, by tam wygłosić przemówienia[22].
Norwegia
Ogólnokrajowy kongres odbył się w Oslo. Było na nim obecnych 1446 osób, w tym N. Knorr[23][24][3].
W dniach 25 i 26 maja 1947 roku w (nieistniejącej już) hali sportowej przy ul. Zwierzynieckiej 24 w Krakowie odbył się ogólnokrajowy zjazd pod hasłem „Chwalcie Jehowę wszystkie narody” (w roku 1947 było to biblijne hasło roczne[27])[28]. Ponad 7 tys. uczestników nosiło plakietki w kształcie fioletowego trójkąta, wzorowane na oznakowaniu Świadków Jehowy w obozach koncentracyjnych, by przypominać o prześladowaniach, jakie przeszli pod rządami nazistów[29]. 476 osób zostało ochrzczonych w rzece Wiśle. W zjeździe uczestniczyło dwóch absolwentów Szkoły Gilead – Stefan Behunick i Paweł Muhaluk, którzy 19 marca 1947 roku przybyli do Polski. W czasie programu wystosowano apel o potrzebie zwiększenia liczby pionierów. Z powodu sprzeciwu miejscowego kleru, w dniach zgromadzenia nie zorganizowano publicznej działalności kaznodziejskiej, która miała na celu zapraszanie mieszkańców na zjazd. Pomimo tego, wykładu publicznego – w budynku oraz na placu zewnętrznym – wysłuchało około 8000 osób. Pieśni Królestwa śpiewane były przez chór Świadków Jehowy z Lublina przy akompaniamencie orkiestry. Delegaci zborów z innych części Polski przyjeżdżali wynajętymi wagonami kolejowymi (władze nie udzieliły zniżek na bilety), zakwaterowani byli w szkołach. Głosicielom udostępniono bezpłatne konkordancje biblijne (7200 egzemplarzy). Odczytano przesłane pozdrowienia od uczestników kongresu w Cleveland. Nathan Homer Knorr nie otrzymał od polskich władz wizy na przyjazd na kongres, chociaż inne kraje europejskie mu ją udzieliły[30][31][32][33][34][35][36].
Warszawa
W dniach od 14 do 16 sierpnia kongres odbył się na stołecznych kortach Legii Warszawa. W każdy poranek dnia kongresowego, uczestnicy prowadzili działalność kaznodziejską. Wykładu publicznego „Błogosławieni pokój czyniący” wysłuchało około 1000 osób[37].
Teresin
Od 9 do 11 września konwencja z udziałem około 2000 osób odbyła się w Teresinie.
Sopot
Od 26 do 28 września zgromadzenie odbyło się w hali w Sopocie przy ul. 23 marca 9/11[38].
Szczecin
Od 22 do 24 sierpnia w Szczecinie odbyło się zgromadzenie z udziałem ponad 1600 obecnych[39]. Nazajutrz, 25 sierpnia 1947 roku w Świnoujściu zorganizowano wyjazdową kampanię służby kaznodziejskiej[40].
Bydgoszcz
30 kwietnia z udziałem 1500 osób odbyło się zgromadzenie w Bydgoszczy[36].
Blachownia
11 maja z udziałem 1000 osób odbyło się zgromadzenie w Blachowni[36].
Jelenia Góra
12 i 13 lipca w Jeleniej Górze odbyła się pierwsza powojenna konwencja na Dolnym Śląsku z udziałem 1068 osób[41]. Urządzili ją w wyremontowanym przez nich budynku. Na zjazd przyjechała orkiestra z Poznania oraz delegacje z Kłodzka i Wrocławia. Miejsce zgromadzenia do późnej nocy ochraniała milicja[42][43][44].
Tarnów
Od 11 marca do 13 marca w Teatrze Miejskim w Tarnowie Świadkowie Jehowy na podstawie zezwolenia uzyskanego od PUBP zorganizowali zgromadzenia. Na pierwszym było 240 osób, na drugim 380, a na trzecim 620 osób. 90% obecnych pochodziło spoza powiatu tarnowskiego, 13 marca ochrzczono 16 kobiet i 16 mężczyzn[45].
W kongresie, który się odbył w dniach od 23 do 26 maja 1947 roku w Zurychu uczestniczył Nathan H. Knorr, F. Franz, H. Covington i M. Henschel. Liczba obecnych wyniosła 1540 osób. Przybyli delegaci z Anglii, Francji, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Włoch i innych krajów[48][14][21][3].
Węgry
W pierwszym krajowym kongresie zorganizowanym w stołecznej hali sportowej uczestniczyło 1200 osób. Dla osób udających się na kongres wynajęto od węgierskich kolei państwowych specjalny pociąg, oznakowany napisem Zgromadzenie Świadków Jehowy, na który obowiązywała 50-procentowa zniżka cen biletów[49].
Wielka Brytania
W dniach od 3 do 6 lipca 1947 roku kongres odbył się w Earls Court w Londynie. Wykładu publicznego „Nieprzemijający władca wszystkich narodów” wysłuchało ponad 18 tysięcy osób. W Wielkiej Brytanii kongres odbył się pod hasłem „Narody wysławiające Boga”. Miejscowi Świadkowie Jehowy zakwaterowali w swoich mieszkaniach ponad 3000 delegatów. Kongres odbywał się w czasie, gdy 80% autobusów zostało wycofanych z transportu miejskiego, co utrudniło dotarcie osób zaproszonych. Pomimo tego w kongresie wzięło udział ponad 5000 zainteresowanych, niebędących Świadkami Jehowy[50][51][52][21][3].
Włochy
16 maja 1947 roku w Cinema Zara w Mediolanie odbył się pierwszy powojenny kongres krajowy z udziałem N. Knorra i około 700 obecnych[53][54][3].
Pozostałe kraje
Kongres Świadków Jehowy w Finlandii (Messuhallissa, 1947)
↑Sprawozdanie z konwencji w Jeleniej Górze 12 i 13 lipca 1947 roku (1068 obecnych), „Informator”, 1947. Brak numerów stron w czasopiśmie
↑Sprawozdania z konwencji w Jeleniej Górze, 12 i 13 lipca 1947, „Informator”, 1947, s. 10, 11.
↑StanisławS.PotępaStanisławS., Za prezydenta Eugeniusza Sita (01 VI 1945 - 22 X 1947): 1946 : Mozaika wydarzeń, [w:] StanisławS.Potępa (red.), Tarnów: Zawale, t. 10, Tarnów: Tarnowskie Towarzystwo Kulturalne, Urząd Miasta Tarnowa, Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2003 (Tarnów Wielki Przewodnik), s. 262, ISBN 83-87366-64-1.
