Sylvinho

Sylvinho
Ilustracja
Sylvinho (2019).
Pełne imię i nazwisko

Sylvio Mendes Campos Júnior

Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1974
São Paulo

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Albania (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1990–1994 Corinthians Paulista
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1999 Corinthians Paulista 45 (0)
1999–2001 Arsenal Londyn 55 (3)
2001–2004 Celta Vigo 84 (1)
2004–2009 FC Barcelona 89 (2)
2009–2010 Manchester City 10 (0)
W sumie: 283 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2001  Brazylia 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2012 Cruzeiro EC (asystent)
2012 Sport Recife (asystent)
2013–2014 Corinthians São Paulo (asystent)
2014–2015 Inter Mediolan (asystent)
2016–2019 Brazylia (asystent)
2019 Olympique Lyon
2021–2022 Corinthians São Paulo
2023– Albania (selekcjoner)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
brąz USA 1998

Sylvinho, właśc. Sylvio Mendes Campos Júnior (ur. 12 kwietnia 1974 w São Paulo) – brazylijski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy. Posiada także obywatelstwo hiszpańskie. Selekcjoner reprezentacji Albanii.

Kariera piłkarska

Sylvinho karierę piłkarską rozpoczął w 1990 roku w juniorach Corinthians Paulista, a w 1994 roku przeszedł do profesjonalnej drużyny, w której grał do 1999 roku. Zdobył z klubem mistrzostwo Brazylii w sezonie 1998, Puchar Brazylii 1995, trzykrotnie Campeonato Paulista (1995, 1997, 1999).

Jego profesjonalizm i talent zauważyli trenerzy z Europy i w 1999 roku przeniósł się do angielskiego Arsenalu Londyn, w którym szybko zdobył sobie sympatię kibiców. 1 sierpnia 1999 roku po wygranej 2:1 z Manchesterem United na Stadionie Wembley w Londynie zdobył Tarczę Wspólnoty, a także w sezonie 1999/2000 dotarł do finału Pucharu UEFA, w którym 17 maja 2000 roku na stadionie Parken w Kopenhadze przegrał po serii rzutów karnych 4:1 (0:0 p.d.) z tureckim Galatasaray Stambuł.

Po sezonie 2000/2001 przeniósł się do hiszpańskiej Celty Vigo, z którym w sezonie 2002/2003 zajął 4. miejsce w Primera División, awansując tym samym pierwszy w historii klubu awans do Ligi Mistrzów, jednak klub w sezonie 2003/2004 po zajęciu przedostatniego 19. miejsca w Primera División spadł do Segunda División, po czym Sylvinho przeniósł się do FC Barcelony, w której grał do 2009 roku. Zdobył z tym klubem trzykrotnie mistrzostwo (2005, 2006, 2009) i wicemistrzostwo Hiszpanii w sezonie 2006/2007 oraz 3. miejsce w Primera División w sezonie 2007/2008, Puchar Króla 2009 po wygranej 4:1 w finale z Athletic Bilbao, rozegranym 13 maja 2009 roku na Estadio Mestalla w Walencji, dwukrotnie Superpuchar Hiszpanii (2005, 2006) oraz dwukrotnie Ligę Mistrzów (2006, 2009).

W sezonie 2009/2010 reprezentował barwy angielskiego Manchesteru City, po czym zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

Sylvinho dzięki świetnym występom w Corinthians Paulista wielokrotnie otrzymywał powołanie do reprezentacji Brazylii przez selekcjonera Mário Zagallo, w tym na Złoty Puchar CONCACAF 1998 w Stanach Zjednoczonych, na którym nie grał, jednak zajął 3. miejsce po wygranej 1:0 z reprezentacją Jamajki w decydującym meczu rozegranym 15 lutego 1998 roku w Los Angeles.

Ostatecznie w drużynie Canarinhos zadebiutował pod wodzą selekcjonera Vanderleia Luxemburgo 23 maja 2000 roku na Millennium Stadium w Cardiff w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Walii[1]. Ostatni mecz w drużynie Canarinhos rozegrał 28 marca 2001 roku w przegranym 1:0 meczu eliminacyjnym mistrzostw świata 2002 z reprezentacją Ekwadoru na Estadio Olímpico Atahualpa w Quito[1], w którym w 58. minucie został zmieniony przez Césara[2].

Kariera trenerska

Sylvinho po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W latach 2011–2012 był asystentem Vágnera Manciniego w Cruzeiro EC (2011–2012) i Sport Recife (2012), w latach 2013–2014 Mano Menezesa i Titego w Corinthians São Paulo, którego prowadził dwukrotnie (2013–2014, 2021–2022), a w sezonie 2014/2015 był asystentem Roberto Manciniego we włoskim Interze Mediolan.

W latach 2016–2019 był asystentem selekcjonera Titego w reprezentacji Brazylii, po czym 29 maja 2019 roku został trenerem francuskiego Olympique Lyon[3][4], z którego został zwolniony 7 października 2019 roku[5][6][7].

W latach 2021–2022 prowadził Corinthians São Paulo, natomiast 2 stycznia 2023 roku został selekcjonerem reprezentacji Albanii[4], z którą niespodziewanie awansował na mistrzostwa Europy 2024 w Niemczech.

Sukcesy

Zawodnicze

Corinthians São Paulo
Arsenal Londyn
FC Barcelona
Brazylia

Trenerskie

Reprezentacja Albanii

Przypisy

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!