Stadion Wembley (Stary Wembley) – stadionpiłkarski w dzielnicy Wembley w Londynie. Oficjalnie otwarty 28 kwietnia 1923[1] przez króla Jerzego V[2]. W 2003 został wyburzony[3], a w jego miejsce zbudowano nowy stadion na 90 tys. miejsc[4][5]. Stary stadion Wembley był jednym z najsłynniejszych i najbardziej znanych stadionów piłkarskich na świecie[4].
5 sierpnia 1972, na stadionie, po raz pierwszy zorganizowano koncert rockowy[8]. Od tego momentu stał się on miejscem wielu słynnych koncertów (np. występów zespołu The Rolling Stones w 1982[9] i 1990[7]).
Stafion Wembley w Wielkiej Brytanii i stadion w Filadelfii w USA były stadionami, na których 13 lipca 1985 odbył się koncert Live Aid[10][7].
11 i 12 lipca 1986, na Wembley, odbyły się dwa koncerty zespołu Queen, określone mianem najlepszych w historii tej grupy muzycznej[11][7].
25 czerwca 1995 rekordowy (70 tys. widzów) koncert zagrał tam zespół Bon Jovi[13].
Piętnaście razy występował tam Michael Jackson (w sumie sprzedano 1,1 miliona biletów), a dziewięciokrotnie Madonna.
Piłka nożna
Pierwszy mecz piłkarski na Wembley, finał FA Cup, odbył się w 28 kwietnia 1923 pomiędzy drużynami Bolton Wanderers i West Ham United[1][14]. Na tym stadionie rozegrano wszystkie finały Pucharu Anglii do roku 2000[14].
17 października 1973 w meczu eliminacyjnym mistrzostw świata Polska-Anglia, rozegranym na stadionie Wembley, padł remis 1:1. Dzięki bramce zdobytej przez Jana Domarskiego drużyna Polski awansowała do finałów[15].
W roku 1936 odbył się na Wembley pierwszy finał indywidualnych mistrzostw świata. Wembley był corocznym miejscem finałów aż do roku 1960. Ostatni finał IMŚ odbył się na Wembley w 1981. Łącznie odbyły się tam 24 finały[19].
Skoki narciarskie
31 maja 1961 r. powstała tu tymczasowa skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym usytuowanym na 30 metrze. Na aluminiowych rusztowaniach zbudowano rozbieg skoczni i jej drewniany zeskok, który pokryto sianem i sztucznie wytworzonym śniegiem. W ciągu dwóch dni rozegrano pokazowe zawody, w których uczestniczyli skoczkowie z 9 europejskich krajów. Zmagania wygrał Fin - Veikko Kankkonen.[20][21]