Niebieska Przełęcz

Niebieska Przełęcz

Wschodnia grań Świnicy. Widok z Gładkiej Przełęczy
Państwo	Polska
Wysokość	2230 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Niebieska Turnia, Zawratowa Turnia
Data zdobycia	7 sierpnia 1906
Pierwsze wejście	M. Świerz, T. Świerz
Położenie na mapie Tatr Niebieska Przełęcz
Położenie na mapie Karpat Niebieska Przełęcz
49°13′09,7″N 20°00′55,5″E

Niebieska Przełęcz (niem. Mittlere Seealmscharte, słow. Niebieska štrbina, węg. Niebieska-csorba^[1]) – położona na wysokości 2230 m (lub według innych źródeł 2225 m) wąska przełączka we wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, znajdująca się pomiędzy Niebieską Turnią (2258 m) na zachodzie a Zawratową Turnią (2247 m) na wschodzie. Stoki południowe spod przełęczy opadają do Dolinki pod Kołem w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, sporo poniżej przełęczy prowadzi nimi czerwony szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Zawrat. Stoki północne spod przełęczy opadają urwiskami do Mylnej Kotlinki w Dolinie Zielonej Gąsienicowej^[2].

Najłatwiej jest osiągalna z Zawratu przez Zawratową Turnię – droga zajmuje 30 min. Na Niebieską Przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny, jest ona więc dostępna jedynie dla taterników, czasami zjeżdżają z niej narciarze (zjazd bardzo trudny, 4 stopień trudności)^[3].

Pierwsze wejścia:

• latem: Mieczysław Świerz i Tadeusz Świerz, 7 sierpnia 1906 r.,
• zimą: Józef Oppenheim, Mieczysław Świerz i Władysław Ziętkiewicz, 14 kwietnia 1921 r.^[3]

Podobnie jak w przypadku pozostałych pobliskich obiektów nazwa pochodzi nie od barwy niebieskiej, ale od góralskiego nazwiska Niebies^[3].

Zawratowa Turnia po lewej, na prawo od niej Niebieska i Gąsienicowa Turnia

Przypisy

1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
2. Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X . Brak numerów stron w książce
3. Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Liliowe – Mały Kościelec, t. 1, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951 . Brak numerów stron w książce