W 1966 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz dla Jedi’ot Acharonot. W 1968 roku został przewodniczącym młodzieżowej organizacji B’nai B’rith Youth. W 1969 roku został wybrany przewodniczącym Partii Likud na Uniwersytecie Hebrajskim.
Karierę publiczną faktycznie rozpoczął w 1969 roku od urzędu burmistrza w mieście Kirjat Malachi.
W 1977 roku Mosze Kacaw został posłem do Knesetu. Między innymi pracował w Komitecie Edukacji na Terytoriach Administrowanych. W 1981 roku został ministrem budownictwa, a w 1984 roku – ministrem pracy i polityki społecznej. W 1988 roku mianowano go ministrem transportu i jednocześnie członkiem Ministerialnego Komitetu Obrony. W 1992 roku Kacaw został przewodniczącym klubu parlamentarnego partii Likud w Knesecie.
31 lipca 2000 roku Mosze Kacaw został wybrany ósmym prezydentem Izraela, urząd objął 1 sierpnia 2000 roku. W 2005 roku brał udział w obchodach 60. rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Auschwitz.
W 2006 roku został oskarżony o molestowanie seksualne i gwałty na kilku kobietach[1]. 29 czerwca 2007 roku podał się do dymisji[2]. W 2008 roku odrzucił porozumienie stron, umożliwiające uniknięcie procesu w zamian za przyznanie się do winy. 30 grudnia 2010 roku sąd w Tel Awiwie uznał Kacawa za winnego zarzucanych mu czynów[3]. 22 marca 2011 roku sąd podał wymiar kary, zasądzając siedem lat więzienia[4]. W grudniu 2016, po odbyciu 5 lat z orzeczonej kary więzienia, opuścił zakład karny[5].
.jpg)
