PROFILBARU.COM

Juwal Ne’eman
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1925 ; Tel Awiw
Data i miejsce śmierci	26 kwietnia 2006 ; Tel Awiw
	Poseł do Knesetu
Okres	od 1981; do 30 stycznia 1990
Przynależność polityczna	Techijja
Następca	Gerszon Szafat
	Minister ds. nauki i rozwoju
Okres	od 1982; do 1984
	Multimedia w Wikimedia Commons

Juwal Ne’eman (heb.: יובל נאמן, ur. 14 maja 1925 w Tel Awiwie, zm. 26 kwietnia 2006 tamże) – izraelski żołnierz, fizyk i polityk^[1]. Laureat Nagrody Einsteina (1970).

Życiorys

Ukończył szkołę średnią w wieku 15 lat i rozpoczął studia inżynieryjne w Technionie, w tym czasie wstąpił do tajnej organizacji Hagana. W czasie wojny izraelsko-arabskiej służył jako zastępca batalionu, w późniejszych latach pracując w sztabie Sił Obronnych Izraela opracował pierwszą doktrynę obronną Izraela oraz system mobilizacyjny i wprowadził w życie obecny model armii izraelskiej opierającej się na rezerwistach. W latach 1958–60 był attaché wojskowym w Londynie, gdzie w tym czasie studiował i otrzymał doktorat z fizyki z Imperial College London. Został zdemobilizowany w 1961 w stopniu pułkownika.

W 1962 niezależnie od Murraya Gell-Manna opracował klasyfikację hadronów znaną współcześnie jako model kwarkowy. Został pominięty przy przyznawaniu Nagrody Nobla, którą za to odkrycie otrzymał Gell-Mann. Był autorem hipotezy, że:

„kierunek czasu odczuwany przez kaony jest bezpośrednio związany z ruchem kosmologicznym. Dlatego gdyby Wszechświat się kurczył, a nie rozszerzał, czasowa asymetria miałaby przeciwny kierunek, a materia we Wszechświecie kurczącym się jest identyczna jak antymateria we Wszechświecie rozszerzającym się”^[2].

Pod koniec lat 70. był, obok Ge’uli Kohen, jedynym z założycieli prawicowej partii Techijja, która w wyborach parlamentarnych w 1981 wygrała trzy mandaty w Knesecie, a Ne’eman został deputowanym. Rok później Ne’eman został ministrem ds. Nauki i Rozwoju, w późniejszym czasie ministerstwo to zmieniło nazwę na „Ministerstwo Nauki i Technologii”. Uzyskiwał reelekcję w wyborach w 1984 i 1988^[1]. 30 stycznia 1990 zrezygnował z zasiadania w parlamencie, mandat po nim objął Gerszon Szafat^[3]. W rządzie pracował do 1992^[1].