W latach 2004–2017 reprezentant Niemiec. Mistrz Świata z 2014, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Świata (2006, 2010), srebrny medalista mistrzostw Europy z 2008, a także brązowy medalista Pucharu Konfederacji 2005. Ze 130 występami zajmuje trzecie miejsce pod względem liczby występów w reprezentacji Niemiec, jako zdobywca 49 goli jest trzecim najlepszym strzelcem w historii niemieckiej drużyny narodowej.
Profesjonalną karierę rozpoczął w barwach niemieckiego 1. FC Köln, gdzie trafił w 1993. W pierwszym zespole zadebiutował w 2003, jako osiemnastolatek i w ciągu trzech sezonów rozegrał dla klubu 85 meczów strzelając 51 goli. W 2006 trafił do Bayernu Monachium, z którym w 2008 sięgnął po krajowy dublet, mistrzostwo Niemiec oraz Puchar Niemiec. W 2009 powrócił do 1. FC Köln, aby trzy lata później dołączyć do Arsenalu, z którym w 2014 zdobył Puchar Anglii. W 2015 w ramach wypożyczenia występował we włoskim Interze Mediolan. Następnie trafił do tureckiego Galatasaray SK, gdzie w 2016 zdobył Puchar Turcji. W latach 2017–2019 występował w japońskim Vissel Kobe, natomiast w sezonie 2020/2021 w tureckim Antalyasporze. W 2021 został zawodnikiem Górnika Zabrze.
W większości klubów, w których występował znany był pod pseudonimem Poldi[1][2][3][4][5][6], a w Niemczech od 18. roku życia także jako Prinz Poldi (Książę Poldi)[7].
Do Niemiec przeprowadził się z rodzicami w 1987 roku. Pomimo tego, że od drugiego roku życia mieszkał w Niemczech, zachował silne więzi z Polską (szczególnie z Górnym Śląskiem, gdzie mieszka jego rodzina i z którą utrzymywał kontakt[10]).
11 czerwca 2011 roku w kościele parafialnym w Kamionnej zawarł związek małżeński z Moniką Puchalską. Na ceremonii obecny był syn Podolskich – Louis (ur. 14 kwietnia 2008)[11]. 6 czerwca 2016 roku urodziło się drugie dziecko Podolskich – córka Maya[12]. 20 stycznia 2023 roku urodziło się trzecie dziecko Podolskich – córka Ella[13].
Jest wiernym kibicem polskiego klubu piłkarskiego Górnik Zabrze, w którym chciał zakończyć piłkarską karierę[15]. Od lipca 2021 roku występuje w tym klubie na pozycji napastnika z numerem 10.
Na 10 października 2024 r. zaplanowano uroczyste pożegnanie Lukasa Podolskiego, z jego niemieckim klubem, którego był wychowankiem - FC Köln[16].
W tym meczu, po raz pierwszy w historii, wystąpił w barwach Górnika Zabrze, wspólnie ze swoim 16-letnim synem - Louisem Podolskim[17].
20 października 2024 r. w meczu przeciwko Stali Mielec rozegrał 100. mecz w barwach Górnika Zabrze[18][19].
Wybór reprezentacji
Według nowych zliberalizowanych przepisów FIFA piłkarz, który wystąpił w młodzieżowej reprezentacji narodowej, zachował ciągle prawo wyboru dorosłej reprezentacji narodowej. Warunkiem jest podwójne obywatelstwo podczas pierwszego meczu w reprezentacji młodzieżowej. Podczas pierwszego występu w niemieckiej kadrze narodowej juniorów U-17 Łukasz miał paszport niemiecki. Zgodnie z art. 34 Konstytucji RP[20] jest on również obywatelem Polski, gdyż nigdy nie zrzekł się posiadanego od urodzenia polskiego obywatelstwa.
Na łamach Tempa w wydaniu z 18 grudnia 2003 roku zadeklarował swoje chęci grania w polskiej reprezentacji. Trener Edward Klejndinst kilkukrotnie odbywał z nim rozmowy telefoniczne, podczas których piłkarz potwierdzał chęci gry dla biało-czerwonych.
Jak twierdzi sam Łukasz Podolski, nikt nie złożył mu propozycji grania w biało-czerwonych barwach, gdy miał jeszcze możliwość zdecydowania się na grę w polskiej reprezentacji[21].
Niemiecki dziennik Bild 5 lutego 2004 roku zamieścił artykuł o tym, że „Polacy chcą ukraść Podolskiego”, zamieszczając zdjęcie Podolskiego przymierzającego koszulkę polskiej reprezentacji.
Lukas Podolski zadebiutował w niemieckiej kadrze U-21 w meczu ze Szwajcarią 17 lutego 2004 roku na Mistrzostwach Europy 2004.
Trener niemieckiej reprezentacji Rudi Völler ogłosił 22-osobową kadrę na piłkarskie Mistrzostwa Europy 2004 w Portugalii bez Podolskiego. Pozostawił jednak 23. miejsce wolne dla piłkarza U-21. Wyglądało na to, że trener zastanawia się pomiędzy dwoma młodymi piłkarzami – Podolskim i Schweinsteigerem.
31 maja 2004 roku trener Rudi Völler po meczu ze Szwecją powołał Podolskiego do reprezentacji seniorów. Zadebiutował on w niej 6 czerwca 2004 roku w meczu z Węgrami, co uprawomocniło jego wybór reprezentacji.
Kariera piłkarska
Podolski rozpoczynał swoją karierę w zespole FC 07 Bergheim, gdzie grał w latach 1991–1995[22]. W 1995 przeniósł się do 1. FC Köln, gdzie występował do 2006. Od 1 lipca 2007 do 30 czerwca 2009 był zawodnikiem Bayernu Monachium.
Jako członek niemieckiej kadry na Mundialu 2006, zdobył bramkę w meczu z Ekwadorem oraz dwie bramki w meczu ze Szwecją w 1/8 finałów. Został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia na tym mundialu.
Na Mistrzostwach Europy 2008 zdobył dwie bramki w meczu z Polską (w 20. i 72. minucie spotkania) i bramkę w meczu z Chorwacją (w 79. minucie), miał też dwie asysty. Został wybrany przez Komisję Techniczną UEFA do drużyny turnieju.
W styczniu 2009 uzgodnił warunki kontraktu z 1. FC Köln, zgodnie z którym od 1 lipca 2009 był zawodnikiem drużyny, w której występował przed przejściem do Bayernu Monachium.
Pod koniec kwietnia 2012 podpisał kontrakt z angielskim Arsenalem, który zaczął obowiązywać od sezonu 2012/2013[23].
17 czerwca 2012 Podolski został najmłodszym Europejczykiem, który zaliczył 100 oficjalnych występów dla reprezentacji narodowej - miał wtedy 27 lat i 13 dni[24]. 29 maja 2013 ustanowił rekord najszybszego gola w reprezentacji, strzelając w 9. sekundzie towarzyskiego spotkania z Ekwadorem[25].
W styczniu 2015 trafił na półroczne wypożyczenie do Interu Mediolan. Po skończonym sezonie 2014/2015 podpisał kontrakt z tureckim Galatasaray. Umowa miała obowiązywać do 2018, a kwota zapłacona Arsenalowi wyniosła 4 miliony euro[26].
15 sierpnia 2016 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[27]. Mecz pożegnalny Podolskiego został rozegrany 22 marca 2017, a rywalem była Anglia. Podolski był w tym meczu kapitanem niemieckiej kadry[28] i strzelił zwycięskiego gola w 69. minucie[29].
W marcu 2017 podpisał kontrakt z Vissel Kobe[30], do którego trafił po zakończeniu sezonu 2016/2017[31].
6 lipca 2021 został piłkarzem Górnika Zabrze, któremu kibicuje od dziecka[32]. 21 listopada 2021 w wygranym 3:2 meczu przeciwko Legii Warszawa strzelił swoją pierwszą bramkę w Ekstraklasie. W maju 2023 przedłużył kontrakt z Górnikiem o kolejne 2 lata[33].
Lukas Podolski grający w piłkę z podopiecznymi fundacji Arka w Warszawie
Lukas Podolski jest założycielem fundacji Lukas Podolski Stiftung für Sport und Bildung, której celami działalności są: otwieranie nowych perspektyw przed dziećmi znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji społecznej, wspieranie integracji i wzajemnego zrozumienia między ludźmi, promowanie włączenia społecznego oraz propagowanie sportu jako drogi do osiągnięcia tych celów[34]. Jest także ambasadorem pomagającej dzieciom chrześcijańskiej organizacji Arka (Die Arche) i wspiera jej działania w ramach swojej fundacji[35].
19 maja 2014 piłkarz otworzył w Warszawie świetlicę dla dzieci „Arka”, której powstanie i funkcjonowanie (remont pomieszczeń, wyposażenie oraz wynagrodzenia czterech pracowników) są finansowane ze środków jego fundacji[36][37]. Placówka znajduje się przy ul. Wojnickiej 4 na Pradze-Północ. Kolejne takie świetlice, w których dzieci – zwłaszcza te z najuboższych rodzin – znajdą miejsce do nauki i zabawy, mają powstać na Śląsku. Piłkarz zapowiedział także, że zamierza przyjeżdżać co jakiś czas w odwiedziny i grać tam z dziećmi w piłkę nożną[36].
W 2021 został jurorem niemieckiego programu typu talent show Das Supertalent nadawanego przez kanał RTL. Jest on tworzony na licencji brytyjskiego formatu Got Talent, który w Polsce znany jest jako Mam talent![38][39].
We wrześniu 2024 przekazał 200 000 złotych na pomoc ofiarom powodzi w południowo-zachodniej Polsce[40].
12 październiku 2024 roku odwiedził w szpitalu kibica Górnika Zabrze, który został ciężko raniony nożem, w trakcie potyczek kibiców Górnika Zabrze i FC Köln, do których doszło, przed jego pożegnalnym meczem w Kolonii. Kibic otrzymał w prezencie, pamiątkową koszulkę FC Köln, w której Lukas Podolski, grał w tym meczu[41][42].
9 listopada 2024 roku, podczas rozgrywanego we Wrocławiu meczu Śląsk Wrocław - Górnik Zabrze, otrzymał od kibiców Śląska Wrocław, podziękowania za swoją bezinteresowną pomoc finansową dla ofiar powodzi[43][44].
.jpg)
